Άνθρωποι ή Υπάνθρωποι – Καλή λευτεριά!
Ζούμε τον άκρατο φασισμό, με όσους κατέχουν θέσεις εξουσίας να παίζουν το ίδιο παιχνίδι της συναλλαγής και της απάτης, ψελλίζοντας μισές αλήθειες και μη προσφέροντας τίποτα στην πράξη! Κι όπως λέει ο λαός «ενός κακού,μύρια έπονται»… Για το έλλειμμα αξιών κανείς δε μιλάει. Κι όμως εκεί βρίσκεται η αιτία του κακού..
Ζούμε την απόλυτη ανομία και κατάρρευση!
Λουφάξαμε με θεωρίες συνομωσίας, εξωπλανητικές εισβολές και μάχες, ψεκασμούς, φωτισμένους άνωθεν σωτήρες ή αντίχριστους κι άλλα φαιδρά και παιδαριώδη! Κάτι έξω από εμάς μας «σώζει»! Ο τέλειος παραλογισμός, η τέλεια ανοησία κι ο αποπροσανατολισμός…
Δε γίνεται λόγος πουθενά για το στοιχειώδες ,το φυσικό ανθρώπινο δικαίωμα, της Ελευθερίας! Το πρόβλημα είναι πολιτικό και γι αυτό βαθιά ηθικό! Όποια άλλη στάση είναι στρουθοκαμηλισμός!
Σημασία έχει τι αποφασίζει ο καθείς μέσα του! Θέλει να είναι Άνθρωπος ή Υπάνθρωπος; Θέλει να ζήσει Ελεύθερος ή Δούλος;
Ποιο σύστημα αξιών υπηρετήσαμε και τι διδάξαμε στα παιδιά μας; Μήπως είχαμε απαξιώσει τον άνθρωπο και στη θέση του επικροτήσαμε το χρήμα και το κέρδος σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής ,αντιμετωπίζοντας το διπλανό μας ως αντικείμενο χρησιμοθηρίας και συναλλαγής; Αν ναι, τότε στερηθήκαμε όλα τα φυσικά μας«δικαιώματα» , όπως αυτό της αληθινής κι ανιδιοτελούς αγάπης και της συντροφικότητας, της ανθρωπιάς και της ελευθερίας…
Και μείναμε «άρρωστοι» από μοναξιά και θλίψη!
Δηλητηριάσαμε τις ψυχές μας με καχυποψία, με μίσος και με δόλο.
Θεωρήσαμε ως το πιο φυσικό πράγμα τον ανταγωνισμό, το να ξεχωρίζουμε , για να νιώθουμε «επιφανείς»… κρύβοντας κάτω από τη «μάσκα» τη βαθιά μοναξιά και τη συναισθηματική μας αναπηρία! Αναπτύξαμε ένα «άρρωστο» και θηριώδες Εγώ, σκοτώνοντας την ψυχή μας, που σκεπάστηκε από το βόρβορο και τη λάσπη του συρμού και «των επιταγών» του καιρού μας.
ΚΑΝΑΜΕ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΕ ΚΟΥΦΙΑ ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΚΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ!
Πρώτοι διδάξαντες της διαστροφής οι «πολιτικοί μας μέντορες» κι οι αυλοκόλακές τους! Μας «δίδαξαν» ότι αξίζουμε μόνο καταναλώνοντας πράγματα, υποκατάστατα της χαμένης ευτυχίας και της μοναξιάς! Αφεθήκαμε να γίνουμε μια άμορφη μάζα,αριθμοί, είδη αναλώσιμα, εύκολα χειραγωγούμενα, όπως αυτοί μας θέλουν! Καιρός να αποκτήσουμε πολιτική συνείδηση, που σημαίνει κοινωνική ευαισθησία κι ανθρωπιά, που σημαίνει την αίσθηση του κοινού καλού και της κοινής λογικής, που είναι τα κύρια ζητούμενα σήμερα!
Μας «πέρασαν» ως μόνη λογική ζωής την τρέλα ενός κόσμου άκοσμου, απάνθρωπου,εικονικού και ψεύτικου. Μήπως μας έκαναν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους και ακόμα θεωρούμε λογικά αυτά που υφιστάμεθα;
Έχουμε γίνει όμοιοι με τους δήμιούς μας και δεχτήκαμε τους κανόνες της ζούγκλας σαν να είμαστε υπάνθρωποι; Μήπως είμαστε ΒΑΡΒΑΡΟΙ κατά βάθος και δεχόμαστε«δοτούς» και ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ να μας ποδηγετούν, σαν κάτι φυσικό και τελεσίδικο;
Αν μέσα μας δεν ξεχωρίσουμε την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του ελεύθερου κι αδούλωτου ανθρώπου, που φρόντισαν να πνίξουν στη μαυρίλα του σκοταδισμού και της χυδαιότητας, πάμε χαμένοι… Αν δε βρούμε τον αληθινό μας εαυτό ,το φιλότιμο και ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, χαθήκαμε και μαζί μας χάνεται και το μέλλον των παιδιών μας! Είναι καιρός να αποφασίσουμε να βγούμε από τη φυλακή του εγώ, να ακούσουμε τους άλλους χωρίς αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και εμμονές. Τότε θα ακούσουμε φωνές λαγαρές, ανθρώπινες ,που γαληνεύουν την ψυχή και το πνεύμα και θα ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ την αλήθεια από το ψέμα!
Καιρός να γίνουμε Άνθρωποι στην πράξη και να κομίσουμε στον κοινό μας αγώνα ό,τι καλύτερο μπορούμε με αίσθημα ευθύνης!
ΠΩΣ ΚΑΤΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;
Τι κάνουμε όταν το πολιτικό σύστημα ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα; Παίρνουμε την υπόθεση της ανατροπής του καθεστώτος υποτέλειας, που μας επιβλήθηκε, ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!Πασχίζουμε να βρούμε τους ομοίους μας και να οργανωθούμε κάτω από τα κοινά, ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ κοινωνικά ζητούμενα και συντονίζουμε τον αγώνα μας με τον αγώνα άλλων, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΛΑΟΥ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΑΡΩΣΕΙ! Επιτέλους ας μάθουμε στην πράξη να ΣΥΝΕΝΝΟΟΥΜΑΣΤΕ ,σεβόμενοι τις διαφορές μας. Ποτέ δε ζήσαμε τη δημοκρατία, αλλά μόνο την ελευθεριότητα… γι’ αυτό νιώθουμε μόνοι, ανασφαλείς και φοβισμένοι,ανίκανοι για ουσιαστική επικοινωνία με τους άλλους…
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ «ΘΗΣΑΥΡΟ»ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!
ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ!
Φτάνει να βρούμε μέσα μας με αυτοσεβασμό ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ και την αληθινή του αξία! Τότε μόνο θα ξεχωρίσουμε τους ομοίους μας και θα κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, ζητώντας τη ζωή μας πίσω!
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΑΔΟΥΛΩΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!
Καλή λευτεριά!
Έλλη Διαμαντοπούλου 2013