Στον φίλο, τον συνάδελφο, τον γείτονα, τον συνδημότη…
Υπάρχουν στιγμές που το να «φύγει» ο άνθρωπος μας, είναι «μονόδρομος» που οδηγεί στην «λύτρωση» του, δίνοντας μας την «χρόνο» να «προετοιμαστούμε» για το «τέλος».
Όταν όμως το νήμα της ζωής ενός νέου ανθρώπου κοπεί ξαφνικά, σαν κεραυνός εν αιθρία, το αναπάντεχο γιγαντώνει ακόμη περισσότερο την τραγικότητα της απώλειας.
Έτσι αναπάντεχα έφυγε και ο Άκης που μας χάριζε απλόχερα το γέλιο με τα ανέκδοτα του μέσα από την στήλη του στο volvinews.gr, αφήνοντας πίσω του πόνο, θλίψη και θυμό με πολλά αναπάντητα «γιατί», τα οποία δεν πρόκειται να απαντηθούν ποτέ.
Το να χάνουμε έναν δικό μας άνθρωπο πονάει πολύ, κι αφήνει ένα κενό στη ζωή μας. Μια στιγμή μαζί του, μία λέξη, μια τελευταία αγκαλιά, είναι αυτό που θα ήθελε να κάνει ο καθένας μας.
Οι στιγμές που δεν προλάβαμε να ζήσουμε, τα λόγια που δεν μπόρεσαν ποτέ να ειπωθούν, για πάντα μας στοιχειώνουν. Μόνο ο χρόνος μπορεί να αμβλύνει τον πόνο της απώλειας, μέσα στην πορεία της ζωής.
Λένε πώς όσο κρατάς έναν άνθρωπο μέσα στην καρδιά σου, μένει για πάντα ζωντανός.
Συλλυπητήρια και κουράγιο στην οικογένεια του, στους οικείους του, στους συνεργάτες του.
Καλό ταξίδι φίλε. Θα τα ξαναπούμε.
Σε μια από τις τελευταίες αναρτήσεις του στο προσωπικό του προφίλ στο facebook ο Άκης έγραψε:
