Η Απολλωνία (Τοπική Κοινότητα Απολλωνίας – Δημοτική Ενότητα ΜΑΔΥΤΟΥ), ανήκει στον δήμο ΒΟΛΒΗΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.
Η επίσημη ονομασία είναι “η Απολλωνία”. Έδρα του δήμου είναι ο Σταυρός και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.
Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Απολλωνία ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Απολλωνίας, του πρώην Δήμου ΜΑΔΥΤΟΥ του Νομού ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Η Απολλωνία έχει υψόμετρο 45 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,639398138 και γεωγραφικό μήκος 23,4875912429. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Απολλωνία
Η Απολλωνία είναι ενας οικισμός με (316) κατοίκους και βρίσκεται περίπου 60 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ο οικισμός ονομάζεται Παζαρούδα.
Πέρασαν τόσοι αιώνες και τα ίχνη της ιστορίας της Απολλωνίας είναι ακόμα ορατά και δηλώνουν τη διαχρονικότητα του τόπου. Σημαντικά ιστορικά γεγονότα σημάδεψαν την περιοχή.
Η Απολλωνία ιδρύθηκε το 432 π. Χ. όταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Α΄ προέτρεψε τους Χαλκιδείς των παραλίων να αποστατήσουν από τους Αθηναίους, υποδεικνύοντάς τους την Απολλωνία για να κατοικήσουν. Το όνομά της δόθηκε προς τιμή του θεού Απόλλωνα για το λόγο αυτό την πόλη κοσμούσε επιβλητικός ναός του Απόλλωνα.
Όταν η επανάσταση στη Μολδοβλαχία άναψε τον πολεμικό πυρετό στην Πελοπόννησο, ο πυρετός αυτός κατέλαβε και τη Χαλκιδική ολόκληρη, δηλ. και την περιοχή βορείως του Χολομώντα τα Ζερβοχώρια και ασφαλώς τα χωριά στις λίμνες, με προεξάρχουσα την Παζαρούδα τη σημερινή Απολλωνία. Στις 16 προς 17 Μαΐου 1821 ξεσηκώθηκε ο Πολύγυρος την ίδια μέρα ξεσηκώθηκαν και οι Έλληνες της Παζαρούδας κατά των Τούρκων και τους κατεδίωξαν.
Η σημερινή Απολλωνία συνεχίζει να διαθέτει ένα πλούσιο και σπάνιο οικοσύστημα στη νότια όχθη της λίμνης, όπου βρίσκουμε το παραλίμνιο δάσος Απολλωνίας (350) στρεμμάτων.
Ο περίπατος στο παραλίμνιο δάσος της Απολλωνίας, που είναι και από τα τελευταία που έχουν απομείνει στην Ελλάδα, αποτελεί μια μαγεία και μια περιπλάνηση σ’ ένα παραμυθένιο τόπο. Τα πανύψηλα υπεραιωνόβια πλατάνια, τα σκλήθρα και οι ασημόλευκες των 25 μέτρων σκιάζουν το χώρο αφήνοντας λιγοστές χαραμάδες για το παίξιμο των ακτίνων του ήλιου. οι φτελιές, τα λεγόμενα καραγάτσια, οι καρυδιές, οι ασημοιτιές αγκαλιά με τους κισσούς και τους λυκίσκους χορεύουν ασταμάτητα μαζί με τις ναιάδες, ενώ ανάμεσα τους τρέχει ο λαγόγυρος και οι βατομουριές, ο σαμπούκος, οι φτέρες και τα μούσκλια καλύπτουν το υγρό έδαφος και δημιουργούν καταφύγιο στις χελώνες. Και μέσα σ’ αυτόν τον βιότοπο, λευκοπελαργοί και σταχτοτσικνιάδες, σε μια σπάνια συμβίωση, φτιάχνουν τις φωλιές τους στα κλαδιά για να ξεχειμωνιάσουν.
Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί την κύρια οικονομική δραστηριότητα του πληθυσμού και οι κάτοικοι εξακολουθούν να ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία στη λίμνη.