Μελισσουργός

Στους Βυζαντινούς χρόνους, το χωριό είναι γνωστό με την ονομασία Λοζίκι, που σημαίνει αμπελώνας και αποτελεί μετόχι του Αγίου Όρους. Μετά την απελευθέρωση, το χωριό υπάγεται στην επαρχία Αρναίας του Νομού Χαλκιδικής και μετονομάζεται σε Μελισσουργό το 1926. Η υπαγωγή του στην Επαρχία Λαγκαδά του Νομού Θεσσαλονίκης γίνεται το 1942.

Στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι είναι ντόπιοι, έχουν όμως εγκατασταθεί και λίγες οικογένειες προσφύγων από τον Πόντο, Σαρακατσάνων και Βλάχων.

Ανατολικά του χωριού, βρίσκεται η θέση Καστρί, στην οποία διασώζεται μεσαιωνικός οικισμός, ενώ βρέθηκαν λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής, της οποίας το δάπεδο του ναού είναι καλυμμένο με κεραμικά πλακίδια. κοντά στη θέση Καστρί, και σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το χωριό υπάρχουν τα ερείπια βυζαντινού μαναστηριακού πύργου ιδιοκτησίας της μονής Χιλανδαρίου

Ανατολικά του χωριού σε πολύ μικρή απόσταση, φύεται ένα πανέμορφο δάσος με αιωνόβια πλατάνια, έκτασης 1500 στρεμμάτων που το διασχίζει το ρέμα του Χολομώντα. Τα 70 στρέμματα του πανέμορφου αυτού τόπου έχουν αξιοποιηθεί με τη δημιουργεία χώρου αναψυχής, ένα γεφυράκι ενώνει τις δύο όχθες και οδηγεί στην καρδιά του πλατανόδασους, πλακόστρωτα δρομάκια οδηγούν στις κρυμμένες ομορφιές του, παγκάκια, βρύσες, νερά δημιουργούν πράγματι την αίσθηση του “πράσινου παράδεισου” και το ξωκκλήσι της Παναγιάς, κτισμένο το 1926 είναι το στολίδι του.

Το χωριό έχει ευχάριστη ρυμοτομία,ήρεμη ατμόσφαιρα, δίπατα συνήθως σπίτια, ασπρισμένα με κόκκινες κεραμιδένιες στέγες. Μοναδικής ομορφιάς είναι και ο ναός του Αγίου Γεωργίου  ο οποίος κτίστηκε το 1842, στη θέση ξυλόστεγης βασιλικής του 18ου αιώνα που αποτελούσε μετόχι του Αγίου Όρους.