Γιατί δαγκώνουν οι σκύλοι ?

Όλοι μας έχουμε ακούσει περιστατικά που κάποιος σκύλος δάγκωσε κάποιον φίλο ή γνωστό. “Γιατί τον δάγκωσε;”. Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που μας έρχεται στο μυαλό. Θα αναφέρω κάποια στατιστικά στοιχεία που ήρθαν στα χέρια μου πριν από λίγο καιρό και αφορούν περιστατικά στις ΗΠΑ. Θα προτιμούσα να έχω στατιστικά από την Ελληνική πραγματικότητα αλλά κάτι τέτοιο είναι δύσκολο.

Κάθε χρόνο πάνω από 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι δαγκώνονται από σκύλο στην Αμερική. Πάνω από 800 χιλιάδες από αυτούς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Σημαντικό στοιχείο εδώ είναι ότι οι μισοί περίπου από αυτούς είναι παιδιά.

Επίσης:

Το 92% των σκύλων ήταν αρσενικοί (το 94% δεν ήταν στειρωμένα).

Το 25% των σκύλων ήταν δεμένα.

Το 71% των δαγκωμάτων από σκύλο εντοπίζονται στην περιοχή των χεριών και ποδιών.

Το 75% των επιθέσεων συνέβη στην περιοχή του θύματος. Σκύλος και θύμα γνωρίζονταν.

Τα σκυλιά δαγκώνουν όταν:

Αντιδρούν σε στρεσογόνες καταστάσεις.

Αντιδρούν όταν απειλείται η ζωή τους.

Αντιδρούν επειδή φοβούνται.

Αντιδρούν για να προστατέψουν τον “ιδιοκτήτη” τους, τα κουτάβια, κάποιο μέλος της αγέλης ή την τροφή τους.

Όταν είναι άρρωστα ή πληγωμένα.

Όταν νιώσουν παγιδευμένα και δεν μπορούν να διαφύγουν από αυτό που θεωρούν ότι τα απειλεί.

Πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και όταν διαπιστώσεις πως συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, να απομακρυνθείς ήρεμα. Δεν έχει σημασία εάν εσύ πλησιάζεις με την “καλύτερη διάθεση”. Σημασία έχει πως ερμηνεύει ο σκύλος την παρουσία σου.

Πολλά χρόνια τώρα υπάρχει μεγάλη διαμάχη για τις λεγόμενες “φυλές υψηλού κινδύνου” όπως Pit Bulls, Rottweilers κ.τ.λ. Δεν αντιλέγω ότι οι περισσότεροι που έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομείο έχουν δαγκωθεί από αυτές τις φυλές. Άλλη ζημιά μπορεί να σου κάνει το δάγκωμα ενός Yorkshire και άλλη ένα Rottweiler.  Πιστεύω πως υπάρχει λάθος πληροφόρηση και συνήθως οι δημοσιογράφοι που γράφουν αυτές τις ειδήσεις στοχοποιούν συνεχώς κάποιες φυλές με αποτέλεσμα πολλοί εδώ και χρόνια να τους έχουν βάλει τη ταμπέλα “επικίνδυνες”.

Τα σκυλιά όμως δεν δαγκώνουν χωρίς λόγο, δεν είναι τρελά. Μερικούς λόγους αναφέραμε παραπάνω. Πάντα υπάρχει κάτι που ενεργοποιεί την ανάγκη του σκύλου να Π.χ αμυνθεί από φόβο ή να υπερασπιστεί. Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα. Εάν προσπαθήσεις να μπεις στην περιοχή που φυλάει/προστατεύει ένα Rottweiler πιθανότατα να σε δαγκώσει, αλλά θα σε έχει προειδοποιήσει πρώτα γαβγίζοντας. “Φύγε! Φύγε! Θα σε δαγκώσω!” αυτό στην ουσία σου λέει γαβγίζοντας. Εάν συνεχίσεις σίγουρα παίρνεις και την ευθύνη. Σαν φυλή το Rott έχει έντονο το ένστικτο της προστασίας. Για την περιοχή του, την οικογένεια του, ανθρώπινη και μη. Δεν είναι “ανεπιθύμητη συμπεριφορά”, όπως θα λέγανε πολλοί. Δεν είναι “κακό” ή “επιθετικό” σκυλί όπως θα λέγανε περισσότεροι. Είναι απλά Rottweiler. Δεν πρέπει να φοβάσαι ένα Rottweiler (ή οποιοδήποτε άλλο σκυλί), πρέπει απλά να σέβεσαι τα ένστικτά του.

Συνήθως τις “φυλές υψηλού κινδύνου” τις κατέχουν “άνθρωποι υψηλού κινδύνου”. Οι τελευταίες έρευνες και στατιστικές έδειξαν πως οι ιδιοκτήτες των σκύλων υπεύθυνων για επιθέσεις ήταν άνθρωποι με προβληματική συμπεριφορά. Επίσης πολλοί από αυτούς δεν παρείχαν στο σκύλο την άσκηση, φυσική και πνευματική, που απαιτούταν. Έχεις την εντύπωση πως τα φιλικότατα Labrador δεν δαγκώνουν; Οποιοδήποτε σκύλο ένας ιδιοκτήτης ή συγκεκριμένες καταστάσεις μπορεί να τον μετατρέψουν σε “μηχανή που δαγκώνει”.

Μερικές χρήσιμες πληροφορίες:

Μην επιχειρήσεις να χαϊδέψεις σκύλο που δεν γνωρίζεις.

Όταν σε πλησιάσει άγνωστος σκύλος μην τρέξεις ή ουρλιάξεις. Μην τον κοιτάξεις κατάματα.

Άφησε το σκύλο να σε μυρίσει πριν τον χαϊδέψεις.

Μη χαϊδεύεις ποτέ σκύλο στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Καλύτερα κάτω από το σαγόνι ή τα μάγουλα.

Δημήτρης Κοτάκος

Πηγή: www.livingwithdogs.gr

Σ.Σ – Το άρθρο του Δημήτρη Κοτάκου αναδημοσιεύεται από το Volvipress σε μία προσπάθεια να κάνει ευρύτερα γνωστό στον κόσμο ότι ο σκύλος και οποιοδήποτε ζώο απαιτεί τον ανάλογο  σεβασμό και την ανάλογη συμπεριφορά απέναντι του. Δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε τις φυσικές συμπεριφορές τους , δίχως να γνωρίζουμε το παραμικρό για  αυτά.