Αντιρρήσεις για τη διέλευση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής από Ασπροβάλτα
Τις απόψεις του για την ΜΠΕ της μελέτης χάραξης νέας σιδηροδρομικής γραμμής μεταξύ της Θεσσαλονίκης και της Νέας Καρβάλης μέσω Ασπροβάλτας και Αμφίπολης, ανέβασε στην σχετική ιστοσελίδα του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου ο επικεφαλής της παράταξης Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία Κώστας Κατσιμίγας, κοινοποιώντας τες ταυτόχρονα στον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου και όλους τους περιφερειακούς συμβούλους της ΑΜΘ.
Το κείμενο που αναρτήθηκε στη σελίδα της διαβούλευσης έχει ως εξής:
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΕΓΝΑΤΙΑΣ
Σχόλια – Παρατηρήσεις
Η χάραξη του ανατολικού κλάδου της Σιδηροδρομικής Εγνατίας (τμήμα Θεσσαλονίκης – Νέας Καρβάλης) όπως προτείνεται από τον ΟΣΕ, θα είναι καταστροφική για το εμπορικό λιμάνι της Καβάλας και υπονομεύει το αναπτυξιακό μέλλον όλων των πόλεων της ΒΑ Ελλάδας, με θύματα κυρίως τις Σέρρες, τη Δράμα και την Καβάλα.
Η προτεινόμενη χάραξη μέσω Αμφίπολης και όχι μέσω Σερρών – Δράμας (με νέα χάραξη) αποκόπτει το λιμάνι της Καβάλας με απ’ ευθείας σιδηροδρομική σύνδεση με την Ανατολική Βαλκανική Ενδοχώρα.
Η έναρξη του ανατολικού κλάδου της Σιδηροδρομικής Εγνατίας αρχίζει από τον Σιδ. Σταθμό της Νέας Φιλαδέλφειας, στο 21ο σιδηροδρομικό χιλιόμετρο της υφιστάμενης γραμμής Θεσσαλονίκης Κιλκίς και φτάνει στον Αμυγδαλεώνα Καβάλας διανύοντας μια διαδρομή 155 χιλιομέτρων, νοτίως του των λιμνών Κορώνεια και Βόλβη. Η προτεινόμενη γραμμή διέρχεται από τα Μακεδονικά Τέμπη, τις εκβολές του Στρυμόνα, την Αμφίπολη, την Πιερία Κοιλάδα και καταλήγει στον Αμυγδαλεώνα Καβάλας. Στην συνέχεια με σήραγγες φτάνει στη Νέα Καρβάλη.
Εάν η χάραξη γίνει μέσω Σερρών – Δράμας και κατέληγε στον Αμυγδαλεώνα (με νέα χάραξη και όχι την υφιστάμενη από το 1897 που κατασκευάστηκε από την τότε Οθωμανική διοίκηση), τα χιλιόμετρα είναι ακριβώς τα ίδια, 155, ενώ μέχρι τη Νέα Καρβάλη είναι 173 και με τα δύο σενάρια.
Η διέλευση μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής γραμμής από Σέρρες και Δράμα έχει τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την πρόταση του ΟΣΕ διότι:
1. Συνδέει με ένα σύγχρονο και γρήγορο σιδηροδρομικό μέσον έξι, δηλαδή όλα, τα αστικά κέντρα της Β.Α. Ελλάδας (Σέρρες, Δράμα, Καβάλα, Ξάνθη Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη), μεταξύ τους και με το μητροπολιτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αυτό προσδίδει μεγάλη προστιθέμενη αξία στο αναπτυξιακό μέλλον όλης της ΒΑ Ελλάδας. Επίσης δίνει τη δυνατότητα της άμεσης σύνδεσης όλων των πόλεων της ΒΑ Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης βεβαίως, με τη ανατολικά Βαλκάνια , αλλά και την Κωνσταντινούπολη.
2. Συνδέει άμεσα το εμπορικό λιμάνι της Καβάλας, που έχει μεγάλο βάθος και με επέκταση του προσήνεμου μόλου της μπορεί να δεχθεί καράβια SUEZ MAX-μόνο αυτό εκτός του Πειραϊκά σε όλη την Ελλάδα- με την Βαλκανική Ενδοχώρα μέσω Σερρών – Προμαχώνα. Μελλοντικά και εφ’ όσον συνδεθεί και η Κομοτηνή με την Βουλγαρική κωμόπολη Ποντκόβα με γραμμή μήκους 40 περίπου χιλ., η Καβάλα θα αποκτήσει και δεύτερη απ’ ευθείας Σιδηροδρομική σύνδεση με τα ανατολικά Βαλκάνια και τα Παρευξείνια και παραδουνάβια λιμάνια. Με την υπό διαβούλευση πρόταση του ΟΣΕ, το λιμάνι της Καβάλας συνδέεται με τα Βαλκάνια είτε μέσω Θεσ/νίκης, είτε μέσω Αλεξ/πολης.
3. Οι Σέρρες και η Δράμα έχουν ανάγκη από ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο με το οποίο θα διευκολυνθεί η διακίνηση και η διάθεση των παραγόμενων προϊόντων τους. Όπως είναι γνωστό οι Σέρρες έχουν μια ανθούσα βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και όχι μόνο και η Δράμα είναι ο τόπος που εξάγει τα περισσότερα μάρμαρα της Ελλάδας με το οδικό κόστος μεταφοράς να ανέρχεται σε 600€ / όγκο μαρμάρου. Επίσης μια σύνδεση της Δράμας με ένα Σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο θα την έβγαζε από την απομόνωση που για δεκαετίες υποφέρει, εφόσον και οι οδικές υποδομές δεν βελτιώνονται με τους ρυθμούς που θα έπρεπε.
4. Η χάραξη μέσω Σερρών – Δράμας θα είχε μικρότερο κόστος λόγω της δυνατότητας χρησιμοποίησης σημαντικού αριθμού χιλιομέτρων από την υφιστάμενη χάραξη, όπου υπάρχουν πεδινά τμήματα και ευθείες διαδρομές. Στα τμήματα αυτά μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί η υφιστάμενη υποδομή και επιδομή, αλλά, ο χώρος. Θα υπάρξουν δηλαδή λιγότερες απαλλοτριώσεις και λιγότερη κατάληψη καλλιεργούμενης γεωργικής γης ή φυσικού περιβάλλοντος.
Η χάραξη μέσω Αμφίπολης, εκτός από αντιαναπτυξιακή και καταστροφική για το μέλλον της Β.Α. Ελλάδας προσβλέποντας ουσιαστικά στην διευκόλυνση και την αναπτυξιακή ώθηση περιοχών του Νομού Θεσσαλονίκης, όπως οι περιοχές Λαγκαδά, Αγίου Βασιλείου, Ασπροβάλτας και Βρασνών, θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο στο φυσικό όσο και στο ανθρωπογενές περιβάλλον με δεδομένο ότι διέρχεται από δεκαεννέα (19) αρχαιολογικούς χώρους μεταξύ των οποίων και την Αμφίπολη και πέντε (5) περιοχές NATURA, υψηλής προστασίας όπως οι οικότοποι Κορώνειας, Βόλβης, τα Μακεδονικά Τέμπη, οι εκβολές του Στρυμόνα και η Πιερία Κοιλάδα, τόπος ιστορικός και υψηλής παραγωγικότητας, από όπου θα αφαιρέσει και σημαντική γεωργική γη.
Επιπρόσθετα, η μελέτη πρέπει να κριθεί απορριπτέα διότι:
α) Δεν προβλέπεται η άμεση σύνδεση με το λιμάνι της Νέας Καρβάλης και δεν «κουμπώνει» με την εκπονούμενη εδώ και 20 χρόνια μελέτη Νέας Καρβάλης – Τοξοτών.
β) Δεν προβλέπει διπλή ηλεκτροκίνητη γραμμή υψηλών ταχυτήτων, όπως απαιτεί και η Ευρωπαική Ενωση, που θα αναπτύσσονται ταχύτητες και πάνω από 200 χιλ./ώρα με προοπτική της διασύνδεσης της γραμμής αυτής και με το τουρκικό σιδηροδρομικό δίκτυο, για να μιλάμε όχι μόνο για την σύνδεση των λιμανιών της ΒΑ Ελλάδας με τα Παρευξείνια λιμάνια, αλλά και με την Κων/πολη.
Σημειώνεται επίσης ότι κανένας προγραμματισμός ούτε εθνικός ούτε ευρωπαϊκός δεν υπάρχει για την διασύνδεση του Ορμενίου / Svilegrad με το Burgaz.
Η πρόσβαση στα Παρευξείνια Βουλγαρικά λιμάνια γίνεται μέσω Προμαχώνα/ Σόφιας, ή μέσω Dimitrovgrad / Stara Zagora. Τo Dimitrovgrad βρίσκεται 130 χιλιόμετρα βόρεια της Κομοτηνής και μια σύνδεση του Ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου με το Βουλγαρικό που είναι ήδη ηλεκτροκίνητο, στο ύψος της Κομοτηνής, θα απλοποιούσε τα πράγματα ακόμη περισσότερο.
Όταν μελετάμε ένα νέο σιδηροδρομικό δίκτυο στη χώρα μας σε διασυνοριακές περιοχές, πρέπει να έχουμε άριστη γνώση των δικτύων, αλλά και του προγραμματισμού των γειτονικών χωρών και πρωτίστως πρέπει να μας απασχολούν τα σημεία σύνδεσης των δικτύων καθώς και το προσδοκώμενο μεταφορικό έργο στο εσωτερικό και το εξωτερικό προς όφελος της χώρας μας, του συνόλου των κατοίκων της περιοχής διέλευσης, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα χρηματοδοτήσει το έργο.