Απόψεις: Γίναμε ξαφνικά οι Έλληνες ρατσιστές;

Όσα γίνονται στη Λέσβο, στη Χίο, στη Φιλιππιάδα, στο Ωραιόκαστρο μαρτυρούν πως κάτι άρχισε να χαλά στις σχέσεις των μεταναστών και των προσφύγων με τους τοπικούς πληθυσμούς. Τη ζεστή φιλοξενία των πρώτων μηνών τη διαδέχθηκαν σταδιακά η εχθρότητα και η αντιπαλότητα. Οι αιτίες είναι πολλές.

1. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι ικανοποιημένοι από τις συνθήκες διαβίωσής τους στα hot spots. Πολύ δε περισσότερο όταν με το πέρασμα του χρόνου διαπιστώνουν πως η παραμονή τους σε αυτά θα είναι μόνιμη ή πολυετής. Αισθάνονται συνεπώς εγκλωβισμένοι σε μία χώρα που δεν είχαν επιλέξει ως τόπο εγκατάστασής τους και με συνθήκες διαβίωσης διόλου αρεστές σε αυτούς. Έτσι διαμαρτύρονται, εξεγείρονται, καταστρέφουν.

2. Επειδή τα hot spots δεν είναι χώροι κράτησης, πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες τα εγκαταλείπουν, καθώς επιθυμούν να έχουν μία καλύτερη ζωή. Περιφέρονται ανά ομάδες στα πλησιέστερα χωριά ή πόλεις, κάτι που δεν αρέσει στους κατοίκους των περιοχών αυτών. Ας σημειωθεί πάντως πως δεν έχουν αναφερθεί αξιόποινες πράξεις των περιφερόμενων μεταναστών.

3. Όσο κυλά ο χρόνος, οι τοπικές κοινωνίες αντιλαμβάνονται πως αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι ήρθαν, για να μείνουν. Κάποιοι -οι λιγότεροι προς το παρόν -αντιδρούν, αλλά φαίνεται πως πολύ σύντομα θα γίνουν πλειοψηφία. Στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας η υποδοχή και η μακροχρόνια παραμονή των προσφύγων είναι λογικό να προκαλεί αντιδράσεις.

4. Φαίνεται πως και οι αποκαλούμενοι “αλληλέγγυοι” με τη συμπεριφορά τους προς τον τοπικό πληθυσμό έχουν συμβάλει σε αυτό το εχθρικό κλίμα που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες στις κοινωνίες όπου δραστηριοποιούνται. Η αναφανδόν υποστήριξη που παρέχουν στους μετανάστες και στους πρόσφυγες στις προστριβές τους με τους ντόπιους καθιστά την παρουσία τους ενοχλητική στους τελευταίους.

5. Είναι προφανές πως από τα 15.000 ευρώ ετήσια δαπάνη ανά μετανάστη, που δίνουν διεθνείς οργανισμοί και η Ε.Ε., μικρό μέρος καταλήγει στον προορισμό του.

Το μεγαλύτερο χάνεται στη διαδρομή. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως η υποστήριξη του όλου εγχειρήματος της στέγασης, της σίτισης και της περίθαλψης  των μεταναστών υποχρηματοδοτείται, γιατί κάποιοι επιτήδειοι πλουτίζουν. Γι’ αυτό το λόγο τα σχετικά ευρωπαϊκά κονδύλια θα τεθούν υπό την εποπτεία επιτροπής που θα ελέγχει τη διαχείρισή τους.

Διά ταύτα δεν μπορούμε να επιρρίψουμε ευθύνες στους πολίτες για αυτήν την αλλαγή στη συμπεριφορά τους, καθώς διαπιστώνουν πως “ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”. Είναι πολύ δύσκολο οι μικρές και κλειστές κοινωνίες να αποδεχθούν τη συγκατοίκησή τους με αλλοεθνείς, αλλόθρησκες και αλλόγλωσσες κοινότητες. Πολύ δε περισσότερο όταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αυτές φέρουν δεν έχουν σημεία επαφής με τα χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών.

Οι ευθύνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αυταπόδεικτες, καθώς ανέτοιμη στοιχειωδώς εξήγγειλε την πολιτική των “ανοιχτών συνόρων”. Η μετάθεση ευθυνών στις γειτονικές και άλλες χώρες για το κλείσιμο των συνόρων τους και τον επακόλουθο εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στη χώρα μας παραβλέπει το ζήτημα πως αυτοί ήρθαν στην Ελλάδα κατόπιν προσκλήσεως της ελληνικής κυβέρνησης.

Το πώς θα αποφευχθούν τα χειρότερα πρέπει να είναι το κύριο μέλημα όλων μας και πάνω απ’ όλα των κυβερνώντων. Οι Έλληνες από φιλόξενος λαός δεν έγιναν ξαφνικά ρατσιστές. Ας ψάξει η κυβέρνηση το τι φταίει κι ας το διορθώσει.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Μακεδονία” την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

makthes.gr