Το Ασφαλιστικό ρίχνει κυβερνήσεις
Το 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου «τράπηκε σε φυγή» και η χώρα οδηγήθηκε σε κυβέρνηση Παπαδήμου, μόλις επεδίωξε να «βάλει χέρι» στο Ασφαλιστικό και στα εργασιακά. Λίγους μήνες αργότερα βέβαια, η κυβέρνηση Παπαδήμου επέβαλλε μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22%…
Το 2012 η νέα κυβέρνηση Σαμαρά χρειάστηκε έξι μήνες για να έρθει σε συμφωνία με την τρόικα, αφού εμπόδιο στέκονταν οι παρεμβάσεις στις συντάξεις που τελικά ελήφθησαν, για να κριθούν τρία χρόνια μετά, αντισυνταγματικές. Μόλις πριν από ένα χρόνο, πάλι η κυβέρνηση Σαμαρά καθυστερούσε και τελικά απέφυγε να κλείσει την διαπραγμάτευση, επειδή οι δανειστές της χώρας ζητούσαν μετ΄ επιτάσεως αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για να μειωθεί η συνταξιοδοτική δαπάνη. Η κυβέρνηση Τσίπρα, στην πρώτη φάση της, έφτασε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο της χρεοκοπίας, βάζοντας τη χώρα σε καθεστώς capital controls, για να μπορέσει να πείσει την κοινή γνώμη να κάνει τα «στραβά μάτια» στις αυξήσεις ορίων ηλικίας που επέβαλλε. Ακολούθως πήγε σε εκλογές, θέλοντας να λάβει έγκριση για αλλαγές στο Ασφαλιστικό, κυρίως.
Τώρα, η ώρα των παρεμβάσεων σε αυτό το κομβικής σημασίας θέμα, έφτασε. Μαζί και οι τριγμοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Ήδη ο πρωθυπουργός έθεσε θέμα «ευρύτερης συναίνεσης» για το ζήτημα του Ασφαλιστικού, αλλά και του προσφυγικού, στη συνάντηση που είχε την περασμένη Παρασκευή με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο. Κοινώς, να βάλουμε όλοι «πλάτη» για να μειωθούν και άλλο οι συντάξεις. Να στηρίξουμε την απόφαση για να χορηγούνται στο εξής, όλο και πιο μικρές συντάξεις, μέχρι να καταντήσουν «φιλοδωρήματα». Να πυροβολήσουμε την «τρίτη ηλικία», επειδή κάνοντας χρήση διατάξεων που η Πολιτεία θέσπισε, επέλεξε τη συνταξιοδότηση.
Ουσιαστικά, ο κ. Τσίπρας επιδιώκει την στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Διαπιστώνει ότι οι αντιδράσεις στην Κοινοβουλευτική του ομάδα θα είναι μεγάλες, οι διαρροές αναμένονται ακόμα πιο πολλές και έτσι, ο κίνδυνος να χαθεί η πλειοψηφία στη Βουλή, φαντάζει ορατός. Η στήριξη όμως της ΝΔ ή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (αλλιώς ΠΑΣΟΚ), ή και των δύο, θα αποτρέψει τα χειρότερα.
Τι θα κερδίσει όμως η αξιωματική αντιπολίτευση, από μια τέτοια στροφή; Γιατί σε επίπεδο πολιτικού κόστους, οι απώλειες θα είναι μεγάλες. Άρα πρέπει κάπως να αντισταθμίσει τη «χασούρα», δε νομίζετε;
Η λύση, ίσως να βρίσκεται στην τοποθέτηση του «προέδρου», του Βασίλη Λεβέντη, ο οποίος έκανε ανοιχτά λόγο, για σενάριο Οικουμενικής κυβέρνησης, αφού πρώτα παραιτηθεί ο Τσίπρας. Έτσι, θα βρεθούν και στελέχη της αντιπολίτευση σε υπουργικούς θώκους, άρα δεν θα πάει χαμένη η «κωλοτούμπα». Κάτι ανάλογο έγινε και το 2011, για να έρθει μετά η κατάρρευση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα…
Του Βασίλη Αγγελόπουλου
dikaiologitika.gr