Διακοπές στον Σταυρό του ’90

Το Σταυρό τον θυμάμαι, από μικρός, σαν το “δεδομένο” μέρος των διακοπών μου. Ίσως γιατί ήταν το πιό φιλόξενο μέρος, το… μακρυνό 1992, κατά την γνώμη του πατέρα μου, ώστε να στεγάσει διά βίου τις οικογενειακές μας διακοπές.

Όταν πρωτοπήγαμε εκεί, προσπαθούσαμε να περνάμε τις ώρες μας, μακριά από την τηλεόραση (ένα πράγμα σαν το fb και tablets σήμερα…). Κάναμε την “αποτοξίνωση” της εποχής απο όλα όσα κάναμε στην πόλη. Αχώριστος φίλος το ποδήλατό μου, η καλύτερη συντροφιά μου. Τότε δεν είχαμε ανάγκη από χρήματα, δεν είχαν καμιά αξία!

Ο Σταυρός ανέκαθεν ήταν το μέρος όπου μπορούσες (ακόμη και σήμερα φυσικά) να εξυπηρετηθείς έχοντας τα πάντα δίπλα σου και χρησιμοποιώντας απλά το ποδήλατο. Οι μικρές αποστάσεις, ο καιρός κατά την καλοκαιρινή περίοδο που βοηθούσε για την χρησιμοποίησή του και οι βόλτες που είχαμε τόσο πολύ ανάγκη, για να νιώσουμε καλοκαίρι, συμπλήρωναν την φανταστική τριπλέτα της ευτυχίας μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν πήγαινα για ψώνια στη «Ζωή», το πιο κεντρικό παντοπωλείο του Σταυρού. Κάποιες φορές ως πιτσιρικάς ξεχνούσα και πήγαινα δυο και τρείς φορές την ίδια ημέρα. Δε με κούραζε καθόλου. Τι να λέμε τώρα. Ωραίες μέρες!

Ο Σταυρός ανέκαθεν είχε ξένο κόσμο, είχε τουρισμό. Σέρβοι, Βούλγαροι και μπόλικοι Σκοπιανοί κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας, λες και βρισκόμασταν εμείς στο εξωτερικό. Οι καταστηματάρχες (Σταυριανοί στην πλειοψηφία τους) ήξεραν τουλάχιστον δύο σλαβικές γλώσσες. Ειδάλλως δεν επιβίωνες…

Για νυχτερινή διασκέδαση, τι να πω… Ένα (!) ήταν το κλάμπ το οποίο έζησα πολλές όμορφες καταστάσεις, ονόματι «Cross», εκεί όπου η νεολαία ξεσάλωνε και έκανε party μέχρι πρωίας. Τώρα πλέον έχει κλείσει. Σε εκείνο το μέρος είχα γνωρίσει και κάτι… μικρές Ολλανδέζες με τη χάρη και την ομορφιά που τις διακρίνει. Όμορφες αναμνήσεις που με γυρίζουν πίσω στο χρόνο με γλυκό τρόπο… Τότε ήμουν Γυμνάσιο και δεν ήξερα καλά καλά να συνεννοηθώ μαζί τους. Τα Αγγλικά μου δεν ήταν και τα καλύτερα, αλλά περάσαμε 3 υπέροχες ημέρες παρέα. Βόλτες με τα ποδήλατα σε όλο το χωριό, μπάνιο πρωινό πίνοντας τα ροφήματά μας και το βραδάκι για μπυρίτσα και σφηνάκια στα club της περιοχής.

Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί και οι υπάλληλοι απο τις βαλκάνιες χώρες. Στο σήμερα, ο Σταυρός δεν είναι τόσο τοπ προορισμός όσο αξίζει να είναι. Κι εκεί κοντά υπάρχουν αξιόλογα μέρη όπως η Ασπροβάλτα, η Ολυμπιάδα ακόμη ακόμη και η Ιερισσός, όπου μπορείς να δείς πολύ όμορφες παραλίες. Διαχρονικά είναι τα γνωστά πλατάνια, όπου εκεί στεγάζονται τα καφέ – beach bar «Κόζι» και «Ecstasy». Και τα δυο τους, είναι πολύ όμορφα περιποιημένα και μπορείς να κάνεις μια στάση και κατά τις βραδυνές ώρες (του καλοκαιριού) για ρομαντικό ποτό, δίπλα στην φωτισμένη αμμουδιά. Έπειτα, η αγορά του Σταυρού, σου δίνει όλες τις επιλογές για φαγητό. Κρεπερί, σαντουιτσάδικα, πιτσαρίες, λουκουματζίδικα εκεί θα είναι και θα σου φωνάζουν απο μακριά, σαν τις σειρήνες, έλα κοντά μας.

Πάντως για μένα συνεχίζει να είναι το ιδανικό ησυχαστήριο. Ο δικός μου, δεδομένος προορισμός, όπως τον όρισε εξαρχής ο πατέρας. Ο προορισμός διακοπών που γνώρισα, με κέρδισε, αγάπησα και θα αγαπώ για πάντα. Ένας δεύτερος τόπος, μια δεύτερη πατρίδα που τόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας.

Χρήστος Πάσπας

thinkfree.gr