Ένα χρόνο μετά τις Δημοτικές Εκλογές του 2014

Ένα χρόνο μετά τις Δημοτικές Εκλογές του 2014 η Δημοτική Αρχή του δήμου Βόλβης παραπαίει και αναζητεί κάποιο βηματισμό, ενώ ο Δήμος ταλανίζεται από προβλήματα.

Ο χρόνος κυλάει απελπιστικά γρήγορα. Σαν χθες ακούγονται οι φωνές ενθουσιασμού των φίλων και μελών του «Μπροστά γνώση συνέπεια αλληλεγγύη» για την εκλογή του κ. Διαμαντή Λιάμα.

Από τότε πέρασε ήδη ένας ολόκληρος χρόνος, ενώ συμπληρώνονται και εννέα μήνες από την 1η Σεπτεμβρίου, που ανέλαβε και επίσημα το νέο διοικητικό συμβούλιο. Από την αρχή δε οι εκπρόσωποι των συνδυασμών που δεν εκλέχτηκαν έπρεπε να δηλώσουν ότι θα στηρίξουνε κάθε θετική προσπάθεια, ότι θα ασκήσουνε σοβαρή, δημιουργική, εποικοδομητική, προγραμματική αντιπολίτευση με ιδέες και προτάσεις. Αυτό άλλωστε ταιριάζει σε δυνάμεις που πονάνε τον Δήμο.

Αυτή ακριβώς τη στιγμή ας σημειώσουμε ορισμένες διαπιστώσεις για τη μέχρι σήμερα πορεία της νέας Δημοτικής Αρχής.

Η νέα Δημοτική Αρχή, μέσω των Αντιδημάρχων κυρίως, ασκεί μια διαχειριστική πολιτική κάκιστου είδους ως προς την αποτελεσματικότητα. Είναι μια από τα ίδια και χειρότερα. Δυστυχώς…

Η Δημοτική Αρχή άλλα υποσχέθηκε και άλλα πράττει. Με άλλα πήρε την ψήφο των πολιτών και άλλα κάνει. Υποσχέθηκε αξιοκρατία και τα γραφεία των Αντιδημάρχων είναι γεμάτα καθημερινά με φίλους και συγγενείς.

Η νέα Δημοτική Αρχή είναι κατά μία έννοια τυχερή. Αναλαμβάνοντας είχε να χειριστεί ήδη εγκριμένα σημαντικά έργα. Αναφερόμαστε στο αποχετευτικό δίκτυο Σταυρού Βρασνών. Εννέα μήνες μετά, ελάχιστα έχει προχωρήσει.

Η νέα Δημοτική Αρχή δείχνει πρωτοφανή αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων που άπτονται της καθημερινότητας του δημότη. Ενώ η κατάσταση στους δρόμους είναι η χειρότερη που υπήρξε ποτέ, δεν έχει αναληφθεί καμία σημαντική πρωτοβουλία. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι λακκούβες. Η καθαριότητα πάσχει. Ποτέ δεν ήταν πιο βρώμικη όλη η περιοχή. Η κατάσταση με τις Πλατείες τα πάρκα και το πράσινο δεν περιγράφεται. Όλα είναι ακλάδευτα, ακούρευτα, ξεραμένα, σε απαράδεκτη κατάσταση. Ανάπτυξη καμία. Και όμως υπάρχουν Αντιδήμαρχοι και υπεύθυνοι για όλα αυτά. Αντιδήμαρχοι που νομίζουν πως είναι κοινοτάρχες και πως είναι υπεύθυνοι μόνο για το χωριό καταγωγής τους. Ο τοπικισμός σε όλο του το μεγαλείο. Τους βλέπει κανείς ή μόνο οι συγγενείς και φίλοι και κάποιοι ψηφοφόροι;

Θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει ακόμα πολλά και για τις καθυστερήσεις στην προώθηση του Δημοτικού Έργου και στην έλλειψη μιας στοιχειώδους, συγκροτημένης αυτοδιοικητικής αντίληψης. Θα μπορούσε κάποιος να πει: Μα έχουν άλλα τέσσερα χρόνια. Γιατί βιάζεστε; Θα απαντούσαμε: Δε βιαζόμαστε.

Όντως δεν μπορεί κανένας να πει κάτι για το ήθος κυρίως του Δημάρχου Διαμαντή Λιάμα. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την γνώση του, την συνέπεια του και την αλληλεγγύη προς τους δημότες. Δυστυχώς όμως και προφανώς για διάφορους δικούς του λόγους, επέλεξε λάθος συνεργάτες. Δήμαρχε στείλε τους να παρακολουθήσουν σεμινάρια αυτοδιοίκησης ή ζήτα την παραίτηση τους. Θυμήσου τι είπε ο Γαλαμάτης στην ομιλία της παραίτησης του. Ήθελε να δημιουργήσει αλλά συνάντησε μπροστά του τοίχους. Τους ίδιους σχεδόν τοίχους έχεις και εσύ μπροστά σου. Γκρέμισε τους.

Τι κάνει η Αντιπολίτευση

Πέρασε ο πρώτος χρόνος και η Αντιπολίτευση παρακολουθεί σιωπηλά την κατάσταση. Πρέπει κάτι να κάνει. Όλες οι Δημοτικές Παρατάξεις μένουν απαθείς.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Αντιπολίτευσης, εκτός ενός δύο εξαιρέσεων, δεν είναι παρόντες μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο και ΔΕΝ παρεμβαίνουν διαρκώς και ακούραστα όπως οφείλουν. Αυτό θα έπρεπε να κάνουν και να καταθέτουν επίσης συνεχώς προτάσεις. Διαρκώς, ακούραστα, με ευθύνη.

Εξαφανίστηκαν όμως την επομένη των εκλογών. Λάμπουν με την απουσία τους και την αφωνία τους. Δεν είναι παρών. Η Ιστορία γράφεται από αυτούς που δρουν και όχι από τους παρατηρητές ή από όσους χαλαρώνουν. Η αντιπολίτευση θα πρέπει να προχωρήσει ανασυγκροτημένη και διαρκώς ανανεωμένη. Συσπειρώνοντας νέες δυνάμεις και συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός μεγάλου πόλου αντίδρασης στην αδράνεια δημιουργίας, διαφάνειας παντού, νέας αναπτυξιακής πορεία. Αυτό είναι το καθήκον και η υποχρέωσή της.

Ο δρόμος αυτός είναι αντικειμενικά πολύχρονος, δύσκολος, αλλά είναι μονόδρομος. Πρόκειται για δρόμο σε θολό τοπίο λόγω και της συνολικής κατάστασης στη χώρα, αλλά και στην Αυτοδιοίκηση. Θα πρέπει όμως η αντιπολίτευση να τον περπατήσει με τους παρόντες, με τους ενεργούς πολίτες, με όσους αγαπάνε τον τόπο που ζούνε και τον θέλουν να ανεβαίνει και όχι να μαραζώνει. Αυτό θα πρέπει να είναι και το κάλεσμά τους ΣΗΜΕΡΑ. Κάλεσμα συνεννόησης, κοινής δράσης και παρεμβάσεων με κοινωνικές και αυτοδιοικητικές δυνάμεις, με συλλογικότητες και πολίτες που έχουν κοινές ανησυχίες και απόψεις,.

Πραγματικά ευχόμαστε η συνέχεια να είναι καλή. Γιατί μας νοιάζει ο τόπος πάνω απ’όλα. Είμαστε όμως απαισιόδοξοι. Φοβόμαστε τους ιδεοληπτικούς, τους «Κάτσε να το δούμε», όσους δεν έχουν την παιδεία να ακούν απόψεις και κριτικές και να βελτιώνονται, όσους επί της ουσίας δεν αφουγκράζονται την κοινωνία η οποία “βράζει” σε μια χύτρα με χαλασμένη βαλβίδα, έτοιμη να εκραγεί.

Το 2019 φαίνεται μακριά, είναι όμως και κοντά…

Για το volvipress.gr
p. thalasinos