Οι «μαυρογιαλούροι» στην ημερήσια διάταξη
Μπήκαμε στην τελική ευθεία των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου. Κάποιες δημοτικές παρατάξεις και κάποιοι υποψήφιοι δήμαρχοι έχουν εξαπολύσει μια ξέφρενη προσπάθεια εξασφάλισης υποψηφίων, αλλά και ψηφοφόρων, χρησιμοποιώντας όλες τις μεθόδους «πειθούς». Οι πρακτικές που εξακολουθούν να εφαρμόζουν μερικοί γύρω από τον προεκλογικό “αγώνα” είναι πρακτικές «μαυρογιαλούρου» και όχι μόνο.
Τα ρουσφέτια, οι υποσχέσεις, οι εκβιασμοί και οι έμμεσες απειλές είναι στην ημερήσια διάταξη όσο ποτέ. Η κρίση που σάρωσε συθέμελα κόμματα, παρατάξεις και πρόσωπα δεν επηρέασε καθόλου τις νοοτροπίες του παρελθόντος. Αντίθετα, φαίνεται ότι τις επανέφερε με τον χειρότερο τρόπο.
Γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά τέτοιων φαινομένων:
Γραφεία του δήμου, καφενεία, σπίτια, ΚΑΠΗ, εκδηλώσεις, γίνονται «κέντρα εξυπηρέτησης ψηφοφόρων» με υποσχέσεις διορισμών και εξασφάλισης εργασίας σε ανέργους, υποσχέσεις για πεντάμηνες συμβάσεις και ό,τι μπορεί να βάλει το μυαλό του καθένα. Οι λίστες των μέχρι τώρα ωφελουμένων του Δήμου γίνονται αντικείμενο «αξιοποίησης» από τους υποψήφιους δημάρχους, αντιδημάρχους και δημοτικούς συμβούλους.
Στα ΚΑΠΗ ζητούν από τους ηλικιωμένους να ενταχθούν σε συγκεκριμένες παρατάξεις, για να μπορούν να τύχουν των «ευεργετημάτων», που παρέχονται…
Παράλληλα δημοπρατούν έργα που δεν πρόκειται ποτέ να εκτελέσουν. Παρουσιάζονται σε εκδηλώσεις για φωτογράφηση, υπόσχονται εξαγωγές, χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς και τα χρήματα του Δήμου για αυτοπροβολή, και προχωρούν σε αυτονόητα αναγκαία έργα καθημερινότητας (τώρα θυμήθηκαν πως είναι αναγκαία).
Με το ξέσπασμα της κρίσης πριν τέσσερα χρόνια ήρθαν στην επιφάνεια πολλά στοιχεία του παρασιτικού και διάτρητου συστήματος, με τους δήμους να κατέχουν περίοπτη θέση. Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν γι’ αυτό. Κι ενώ θα περίμενε κανείς αλλαγή της νοοτροπίας, βλέπει τις ίδιες παλαιοκομματικές συμπεριφορές, τις ίδιες αντιλήψεις, που, με τόσο επώδυνο τρόπο, κόστισαν ακριβά στην ελληνική κοινωνία. Διαπιστώνει κανείς ότι αυτές οι παλαιοκομματικές συμπεριφορές συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο των διεργασιών ενάμιση μήνα σχεδόν πριν τις εκλογές, σαν να μη συνέβη τίποτα…
Τα πρόσωπα αυτά, πρόσωπα που έρχονται από το παρελθόν, αδυνατούν να αντιληφθούν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Αντί να επεξεργάζονται επίκαιρες και βιώσιμες προτάσεις και προγράμματα για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, για την κοινωνία, για τα προβλήματα, κάνουν αυτό που ξέρουν: την προσέγγιση οικογενειών και σογιών ολόκληρων, βάζοντας στα ψηφοδέλτια τους μέλη αυτών των οικογενειών, εκβιάζοντας ή απειλώντας όσους δεν «υποκύπτουν».
Αντί να αφεθεί ελεύθερο το εκλογικό σώμα να εκλέξει τους καλύτερους, πολίτες με διάθεση για προσφορά, με πραγματικά οράματα και αντικειμενικές δυνατότητες, μήπως και αναστραφεί η πορεία προς την άβυσσο, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές εξακολουθούν να λειτουργούν οι “μαυρογιαλούροι”. Κι έτσι, όπως πάνε τα πράγματα, θα έχουμε μια από τα ίδια: παράγοντες και παραγοντίσκους, παιδιά των κομματικών σωλήνων με τον ξύλινο κομματικό λόγο, φιλοδοξίες νέων και χρεοκοπημένες πρακτικές.
Προκαλεί τουλάχιστον δυσφορία και αγανάκτηση, άνθρωποι του κομματικού δημαρχοκεντρικού μοντέλου διοίκησης, που υπηρέτησαν με το παραπάνω το κομματικό σύστημα, το οποίο οδήγησε την κοινωνία και την οικονομία στο σημερινό χάλι, επιμένουν να διαχειριστούν τις τύχες μας για άλλα πέντε χρόνια. Τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες πρακτικές, κόντρα σε κάθε λογική…
Επιμένουν… Nα δούμε αν θα τα καταφέρουν. Στο χέρι μας είναι.
Νικ. Παπ.
Σημείωση : Αυτά συμβαίνουν σε ένα άλλο Δήμο, σε έναν άλλον νομό, σε μία άλλη περιφέρεια, σε ένα άλλο κράτος.
————–
Πηγή αρχικού κειμένου :
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
Η σκιαγράφηση της πραγματικότητας, ακόμα και στον δικό μας Δήμο.
Μόνο όσοι φορούν παρωπίδες και οι αδιάφοροι δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.
Η εξαγορά των συνειδήσεων που για κάποιους η τιμή της είναι ένα πεντάμηνο, δεν έχουν δικαίωμα να απαιτούν και να διεκδικούν απολύτως τίποτε μετά από την συναλλαγή.
Για όσους πουληθούν καλή σας τύχη, είστε άξιοι της μοίρας σας, δικαίωμα σας.
Δεν έχετε όμως κανένα δικαίωμα να πουλήσετε και το δικό μας μέλλον, στο οποίο δεν σας βάλαμε αφεντάδες.