Μύθοι και αλήθειες για τον ελληνικό τουρισμό

Ο Ελληνικός τουρισμός στα δύσκολα χρόνια της κρίσης κατάφερε, παρά τις αντιξοότητες, να βάλει τις βάσεις για μια σταθερή ανάπτυξη με ισχυρά κοινωνικά οφέλη και υψηλή ανταπόδοση στο κοινωνικό σύνολο. Νέες θέσεις εργασίας, τόνωση τοπικών κοινωνιών, προϋποθέσεις ανάπτυξης και άλλων οικονομικών τομέων ήταν μερικές από τις άμεσες επιπτώσεις που παρατηρήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα στον δημόσιο διάλογο βασικές παρανοήσεις και παλιές προκαταλήψεις για την αξία και τη συμβολή του τουρισμού στη χώρα.
Ας δούμε μερικούς από αυτούς τους μύθους και ας πούμε τις αλήθειες που ισχύουν.

Μύθος πρώτος: «Η ποιότητα του ελληνικού τουρισμού είναι χαμηλή».

Η αλήθεια.  Η ποιότητα του ελληνικού τουρισμού είναι υψηλή. Οι κακοί επαγγελματίες αποτελούν την εξαίρεση. Αυτό δείχνουν όλες οι έρευνες ικανοποίησης των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα. Παράλληλα, αποδεικνύεται ότι η συναλλαγή και η συναναστροφή με τους ανθρώπους αποτελεί συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη οργάνωση, καλύτερη εκπαίδευση, συστηματικότερη δουλειά. Το ότι είμαστε καλοί δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γίνουμε ακόμα καλύτεροι.

Μύθος δεύτερος: «Μεγάλο μέρος του προϊόντος μας προσφέρεται σε all inclusive εγκαταστάσεις».

Η αλήθεια: Από μελέτες προκύπτει ότι μόνο το 13%-15% των διανυκτερεύσεων πραγματοποιείται σε all inclusive ξενοδοχεία, τα οποία αποτελούν προϊόν της αγοράς και θα υπάρχουν όσο υπάρχει ζήτηση. Αυτό που απαιτείται και σταδιακά επιτυγχάνεται είναι η διασύνδεσή του all inclusive με τις τοπικές κοινωνίες, ώστε όλοι να είναι κερδισμένοι.

Μύθος τρίτος: «Στα ξενοδοχεία δεν καταναλώνονται ελληνικά προϊόντα».

Η αλήθεια: Στα καταλύματα που απευθύνονται στον υψηλής ποιότητας τουρισμό και όχι μόνο αναζητούνται από τον επιχειρηματία κυρίως ελληνικά προϊόντα προκειμένου ο τουρίστας να αποκτήσει την εμπειρία της τοπικής κοινωνίας. Αυτό που χρειάζεται είναι πιστοποίηση προέλευσης και αύξηση της προσφοράς των ελληνικών προϊόντων για να καλυφθεί η ζήτηση.

Μύθος τέταρτος: «Στον τουρισμό εργάζονται κυρίως εργαζόμενοι χαμηλών προσόντων».

Η αλήθεια: Ο τουρισμός έχει όλων των ειδών τις θέσεις εργασίας. Υπάρχει ζήτηση και για θέσεις εργασίας που προϋποθέτουν ειδική κατάρτιση με πολύ υψηλές αμοιβές.
Ενα από τα κεντρικά ζητούμενα για το σύνολο του τομέα, αλλά φυσικά και για την Πολιτεία, είναι η επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.

Μύθος πέμπτος: «Οι ξενοδόχοι είναι κακοί εργοδότες».

Η αλήθεια: Στα χρόνια της κρίσης ο ξενοδοχειακός κλάδος υπήρξε η εξαίρεση που διατήρησε κλαδική σύμβαση – την τελευταία διετία μάλιστα με αύξηση αποδοχών. Αυτό ήταν αποτέλεσμα εξαντλητικών διαπραγματεύσεων και καλής θέλησης όλων των πλευρών. Η εξέλιξη των πραγμάτων μάς δικαίωσε.
Θα πρέπει όμως να συνεχίσουμε στον δρόμο της συνεννόησης και της ωριμότητας. Η εργασιακή ειρήνη είναι ζητούμενο για τις τουριστικές υπηρεσίες. Οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε.

Μύθος έκτος: «Ο τουρισμός καταστρέφει το περιβάλλον».

Η αλήθεια: Η μοναδική ελληνική φύση είναι το κυρίαρχο στοιχείο του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Η ελληνική ακτογραμμή καταλαμβάνεται από τα ξενοδοχεία σε ποσοστό 0,6%. Λάθη στη διαχείριση του περιβάλλοντος έχουν γίνει και δεν πρέπει να επαναληφθούν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να προσανατολιστούμε σε ένα μοντέλο αειφορίας και σεβασμού στο περιβάλλον.

Μύθος έβδομος: «Τα εθνικά έσοδα στο μεγαλύτερό τους μέρος πάνε στους ξενοδόχους».

Η αλήθεια: Από τα συνολικά εθνικά έσοδα του τουρισμού μόνο το 40%-50% πάει στα καταλύματα. Από τα έσοδα των ξενοδόχων, το 35% πάει σε μισθοδοσία, το 35% σε προμήθειες, ενέργεια κ.λπ., ενώ από το υπόλοιπο 30% προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κέρδος το μεγαλύτερο μέρος επανεπενδύεται (έως και 70%-80%).

Επιπλέον, ο τουρισμός είναι το μοναδικό εξαγώγιμο προϊόν στο οποίο επιβάλλεται ΦΠΑ (υψηλότερος από τις ανταγωνίστριες χώρες) συμβάλλοντας αποφασιστικά στα δημόσια έσοδα.
Χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά για να επωφεληθούν όλοι από τα σημαντικά έσοδα του τουρισμού. Επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, τοπικές κοινωνίες, η ελληνική οικονομία στο σύνολό της.

Ο τουρισμός μπορεί να αποδειχτεί ένα win-win σενάριο για την Ελλάδα που αγωνίζεται να ξεφύγει από την κρίση. Στην προσπάθεια αυτή χρειάζεται να συστρατευτούν όλοι όσοι συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην αλυσίδα του τουρισμού. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Χρειαζόμαστε μια συγκροτημένη, μακροχρόνια εθνική στρατηγική. Ενα νέο μοντέλο ανάπτυξης, στο οποίο ο τουρισμός θα παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που του αναλογεί. Μακριά από μύθους και προκαταλήψεις, πάντα με ρεαλισμό και αλήθειες.

Γιάννης Ρέτσος Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων και α’ αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.

protothema.gr