Ο Δημήτρης Γαλαμάτης γράφει για τον πατέρα του

Ο πρώην δήμαρχος Βόλβης και πρώην βουλευτής Β΄Θεσσαλονίκης Δημήτρης Γαλαμάτης έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο FB τα παρακάτω για τον πατέρα του.

“Θέλω εδώ και μέρες να γράψω για σένα μπαμπά. Θέλω με λίγες λέξεις, απέριττα, όπως όλη η ζωή σου, να γράψω για σένα. Δεν ξέρω αν τα καταφέρω. Ξέρω όμως πως είσαι πίσω, σε μια γωνιά και με παρατηρείς. Όπως έκανες πάντα. Με το άγρυπνο μάτι σου πάνω μου. Καθόσουν πίσω, μακριά από τα φώτα. Μόνος και σιωπηλός . Χωρίς έπαρση και αλαζονεία. Άκουγες. Άκουγες την κάθε λέξη μου, την κάθε συλλαβή.

Ξέρω πως δεν θέλεις να γράψω για σένα μεγάλες κουβέντες και παινέματα. Άλλωστε σε όλο σου το βίο δεν πορευόσουν με λόγια και κουβέντες. Έπραττες. Έδειχνες τι θέλεις και τι πρέπει να γίνει μόνο με πράξεις. Γι αυτό και τίποτα από αυτά δεν χάθηκε στον αέρα. Οι συμβουλές σου, οι προτροπές σου , η επιβράβευσή σου, η οργή σου , η χαρά σου, η ικανοποίηση σου, η απογοήτευσή σου, όλος σου ο κόσμος, φανερώνονταν μπροστά μας με πράξεις, ποτέ με λόγια.

Κυρίως όμως η αγάπη σου. Ξέρεις, αυτή η αγάπη που δεν τη σπαταλούσες σε χαριεντίσματα, μεγαλοστομίες και κούφιες κολακείες. Τη φύλαγες βαθιά μέσα σου. Την έδινες κι αυτή μόνο με πράξεις, όχι με δηλώσεις και κανακέματα. Έτσι αταλάντευτος έμεινες κι ως το τέλος, λίγο πριν φύγεις, όταν με εκείνο το φιλί σου, το τελευταίο, με αποχαιρέτησες και μου φανέρωσες αυτόν το θησαυρό. Μου είπες ένα τόσο μεγάλο «σ’ αγαπώ», με αυτό το φιλί σου ρε πατέρα, που χώρεσε μέσα όλη τη ζωή μας κι όλο τον κόσμο, από το «α» έως το «ω». Κι αυτό κρατώ κληρονομιά από σένα. Όπως κρατώ και τη σταθερή προσήλωσή σου να υπηρετείς τη ζωή με μέτρο και με αίσθηση καθήκοντος, σε εποχές όπου κυριαρχούσε η υπερβολή ,η αμετροέπεια και η ανευθυνότητα. ” Έπιασες το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και το έγδαρες ίσαμε το πι”. Όλη σου η ζωή μια άσκηση. Ασκητικός βίος, μέσα στα εγκόσμια. Ακόμη κι όταν άπλωνα το χέρι μου να σε αγκαλιάσω, να προχωρήσω μαζί σου ανέμελα, εσύ δεν άλλαζες, ούτε το βλέμμα σου, ούτε την περπατησιά σου.

Στα μάτια μου μοιάζεις να ορκίστηκες και να στρατεύτηκες σε αυτή σου την αποστολή, από την ώρα που γεννήθηκες, μέχρι και που έφυγες, με θαυμαστή, με μοναδική συνέπεια. Ελεύθερος από πάθη και μικρότητες, από ελλείψεις και υπερβολές, άκακος και αξιαγάπητος. Χάραξες ένα πλαίσιο ζωής αυστηρό, που δεν είχε την παραμικρή ρωγμή, που δεν έμπασε ούτε λεπτό, για τίποτα και για κανέναν.

Αυτά θέλω να γράψω σήμερα για σένα. Αυτά που μου δίδαξες εμπράκτως. Γι αυτά πιστεύω πως σε σημάδεψε ο θεός και σε ξεχώρισε. Να ξέρεις πως μου λείπεις… μου λείπεις πολύ, μπαμπά.

Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, για ό,τι έκαναν για αυτόν τον άνθρωπο, τις εβδομάδες που έδινε την άνιση μάχη…

ΕΝΗΜ. Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου και ώρα 10.00π.μ τελούμε το 40νθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Γιάννη Γαλαμάτη, στον Άνω Σταυρό Θεσσαλονίκης, στον Ι.Ν. Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.”