Ο Σταυρός του δήμου Βόλβης, στην ομιλία της Κατερίνας Μάρκου στις προγραμματικές δηλώσεις

Στην ανάγκη να στηριχθεί η παραγωγική μηχανή της χώρας και να επιτευχθεί μια λογική συμφωνία με τους εταίρους αναφέρθηκε η Κατερίνα Μάρκου, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι, στην ομιλία της κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.

Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης βασίζεται στην αναδιανομή χωρίς πόρους αντί να προσπαθεί να αυξήσει τους πόρους, το εισόδημα, τις θέσεις εργασίας, το προϊόν και μετά να αναδιανέμει σε αυτούς που έχουν ανάγκη, είπε η κ. Μάρκου.
«Τσιμουδιά, όμως, για τον αγωνιστή ιδιοκτήτη μικρού ξενοδοχείου στον Σταυρό Θεσσαλονίκης που προσπαθεί να σώσει την επιχείρησή του με νύχια και με δόντια, για τον κτηνοτρόφο στον Λαγκαδά που είναι σε απόγνωση, για τη φορολόγηση των αγροτών από το πρώτο ευρώ, για τις γαλακτοβιομηχανίες που κλείνουν, έχοντας επιδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο, αφήνοντας χρέη σε παραγωγούς, για τον ελεύθερο επαγγελματία με το αδειανό μπλοκάκι και τη γεμάτη λίστα φόρων στην εφορία, για τον βιοτέχνη που προσπαθεί να σώσει τη δουλειά και τις θέσεις εργασίας των φίλων και υπαλλήλων του».

Για το ζήτημα της διαπραγμάτευσης, μίλησε για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει μία διαγραφή στις διεθνείς και ευρωπαϊκές σχέσεις και την εικόνα της χώρας μακροχρόνια, ιδίως αφού θα αφορά τα διμερή ευρωπαϊκά δάνεια και τα δάνεια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ΕFSF, και προέκρινε να ζητηθούν διευκολύνσεις ρευστότητας για το 2015 με τις αυξημένες υποχρεώσεις και επέκταση αποπληρωμής των ευρωπαϊκών δανείων που δεν είναι επί ζημία των ευρωπαίων.
«Να τους λέμε ότι δεν θα σας πληρώσουμε γιατί έγιναν λάθη, αυτό ναι μεν χαϊδεύει τα αυτιά των περισσότερων εδώ, όμως – και πρέπει να το προσέξουμε αυτό – μας φέρνει απέναντι στο μέσο Ευρωπαίο πολίτη που θα στραφεί έτσι, αργά ή γρήγορα, εναντίον μας» επεσήμανε στην ομιλία της.

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ασκεί πολιτική «κλείνοντας το μάτι» στους πολίτες: «Η ‘πολιτική ως κλείσιμο ματιού’ έχει ένα όνομα: Παλαιοκομματισμός. Πολιτική με τα λεφτά των άλλων, πολιτική με δανεικά, πολιτική με λόγια του αέρα, δεν γίνεται».
Τέλος, προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι ο ανένδοτος που έχει κηρύξει σε δανειστές και ευρωπαίους μπορεί πολιτικά να την ευνοεί συγκυριακά «αλλά το βαρύ κόστος – που το απεύχομαι – θα πέσει στην παραγωγική μηχανή της χώρας. Ο πέλεκυς θα είναι βαρύς στις πλάτες του λαού στην περίπτωση που η χώρα πέσει σε ατύχημα, πράγμα το οποίο – επαναλαμβάνω – το απεύχομαι με όλες μου τις δυνάμεις αλλά δυστυχώς πλέον η πολιτική σας το καθιστά πιθανό».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
15 μέρες μετά τις εκλογές, έχουμε το πρόγραμμα ‘Θεσσαλονίκη plus’. Δεν θα μπω φυσικά σε λεπτομέρειες, δεν έχω χρόνο, δεν έχει νόημα, δεν το επιτρέπει το ίδιο το ανωτέρω ‘πρόγραμμα’, άλλωστε.
Επιπλέον, πως μπορεί να διαφωνήσει κανείς επί της αρχής σε ορισμένα πράγματα όπως δωρεάν ρεύμα για 300.000 νοικοκυριά. Γιατί όχι για όσους δεν πληρώνουν, δηλαδή 600.000. Σίγουρα θα βρεθούν κι άλλοι εδώ μέσα να πουν 900.000, ή και 1.000.000.
Μπορεί να διαφωνήσει κανείς;
Υπάρχει κανείς μας που μπορεί να είναι εναντίον;
Φαντάζομαι πως όχι.
Αυτό που θέλω να πω, όμως είναι ότι δυστυχώς, όσους περισσότερους δωρεάν ηλεκτροδοτήσουμε σήμερα, ΤΌΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΊ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΡΙΟ.
Φέρνω αυτό το παράδειγμα από το ‘πρόγραμμα’ της κυβέρνησης γιατί διαθέτει αυτή τη χαρακτηριστική, επιτρέψτε μου να πω, κάπως ξεπερασμένη εκ της πραγματικής εμπειρίας φιλοσοφία, που κόντρα στο ρεύμα της πλειοψηφίας στη Βουλή, εγώ θα πω ότι είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.
Το πρόγραμμα βασίζεται στην ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ χωρίς πόρους, ενώ θα έπρεπε να προσπαθήσει να αυξήσει τους πόρους, το εισόδημα, τις θέσεις εργασίας, το προϊόν…. και μετά να αναδιανέμει σε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Αλλά, και πάλι, χωρίς να ξεχνά, ότι τα χρήματα δίνονται με κίνητρα για να πιάσουν τόπο.
Ακόμη και για τους ανέργους, για τους οποίους δεν ακούω και πολλά πράγματα παρά μόνο για …επαναπροσλήψεις, σημασία έχει να προσπαθήσεις για πολιτικές που τους εντάσσουν ξανά στην παραγωγική μηχανή της χώρας, κι όχι απλώς να τους μεταφέρεις λίγα, πολύ λίγα, χρήματα.
Ενώ μεγάλο μέρος της χώρας παρακολουθεί από απόσταση τα πράγματα και σε αναμονή, οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, βυθίζονται ξανά στο κακό.
Η οικονομία σταμάτησε, οι τράπεζες χάσανε πάλι δεκάδες δις,, κανένας δεν ξέρει πόσες επιχειρήσεις θα σωθούν αυτή τη φορά.
Απασχολεί κανέναν αυτό;
Η κυβέρνηση ασχολείται;
Τουναντίον.
Μέχρι τώρα την απασχολούσε μόνο η διαγραφή του χρέους.
Μετά, το ομόλογο ανάπτυξης.
Τα οποία και εγκατέλειψε.
Γιατί να διαφωνήσει κανείς, εκ πρώτης όψεως, με μια διαγραφή;
Ποιός θα ασχοληθεί όμως με τις επιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις και την εικόνα της χώρας μακροχρόνια?
Κι όλα αυτά στο ευρωπαϊκό πεδίο, αφού η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι η διαγραφή αφορά τα διμερή ευρωπαϊκά δάνεια και τα δάνεια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ΕFSF.
Κόντρα στο ρεύμα, λυπάμαι αλλά εγώ δεν νομίζω ότι πρέπει να γίνει αυτό.
Ναι, να ζητήσουμε διευκολύνσεις ρευστότητας για το 2015 με τις αυξημένες υποχρεώσεις,
ναι μπορούμε να έχουμε μια επέκταση αποπληρωμής των ευρωπαϊκών δανείων που δεν είναι επί ζημία των ευρωπαίων.
Αλλά να τους λέμε ότι δεν θα σας πληρώσουμε γιατί έγιναν λάθη στο πρόγραμμα, αυτό ναι μεν χαϊδεύει τα αυτιά των περισσότερων εδώ, όμως – και πρέπει να το προσέξουμε αυτό – μας φέρνει απέναντι στο μέσο Ευρωπαίο πολίτη που θα στραφεί έτσι, αργά η γρήγορα, εναντίον μας.
Το καλό ευρωπαϊκό κλίμα δεν είναι τα facebook likes του κ. Βαρουφάκη. Είναι η ευρωπαϊκή μεσαία τάξη που παρακολουθεί σιωπηλή και μετά δίνει τις εντολές στους πολιτικούς της.
ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.
Σε κάθε περίπτωση, τσιμουδιά για τον αγωνιστή ιδιοκτήτη μικρού ξενοδοχείου στον Σταυρό Θεσσαλονίκης που προσπαθεί να σώσει την επιχείρησή του με νύχια και με δόντια,
τσιμουδιά για τον κτηνοτρόφο στον Λαγκαδά που είναι σε απόγνωση,
τσιμουδιά για τη φορολόγηση των αγροτών από το πρώτο ευρώ,
τσιμουδιά για τις γαλακτοβιομηχανίες που κλείνουν, έχοντας επιδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο, αφήνοντας χρέη σε παραγωγούς,
τσιμουδιά για τον ελεύθερο επαγγελματία με το αδειανό μπλοκάκι και τη γεμάτη λίστα φόρων στην εφορία,
τσιμουδιά για τον βιοτέχνη που προσπαθεί να σώσει τη δουλειά και τις θέσεις εργασίας των φίλων και υπαλλήλων του.
Αυτά είναι λεπτομέρειες για τη ριζοσπαστική Αριστερά των ιδεών;
Ναι, κυρίες και κύριοι, είναι αυτοί που παρακολουθούν τα πάνω – κάτω του Συρίζα που δηλώνει ότι ενδιαφέρεται για τους φτωχούς και την παραγωγική μηχανή της χώρας και είναι έτοιμη η κυβέρνησή του, πανέτοιμη θα έλεγα, να επαναπροσλάβει όλα τα γνωστά πρόσωπα στις τράπεζες, τους γνωστούς «υπαλλήλους» που κατά σύμπτωση πάντα είναι διαθέσιμοι για κάθε κυβέρνηση.
Τώρα, προσθέστε στην κατάσταση αυτή και τις διάφορες εξαγγελίες περί επιπρόσθετης φορολόγησης των λεγόμενων υψηλών αλλά και μεσαίων εισοδημάτων, με αποκορύφωμα την επαχθή φορολόγηση των καταθέσεων ως περιουσιακό στοιχείο του Ε9, το οποίο μας είχε διαβεβαιώσει ο κ. Σταθάκης ότι δεν πρόκειται να γίνει, και θα έχετε ένα πλήρες μενού καταστροφικής πολιτικής.
Είναι το πρώτο μάθημα στην Μακροοικονομική που κάνει ένας φοιτητής, ότι οι αποταμιεύσεις επενδύονται.
Αλλά εσείς προτιμάτε να τους πείτε να βάλουν στα σεντούκια τα χρήματα γιατί, σε κάθε περίπτωση, όπως γίνεται στον σινορωσικό καπιταλισμό, το κόμμα μοιράζει τα λεφτά και διευθύνει την οικονομία.
Μήπως αυτό είναι το πρότυπό σας;
Η κυβέρνηση διαπαιδαγωγεί τους πολίτες κλείνοντάς τους το μάτι και λέγοντας «Εγώ λέω να σου δώσω μια αύξηση, θα κάνω 12.000 το αφορολόγητο, κτλ», κι άσε το κράτος που σε ταλαιπωρεί να ..’κουρεύεται’!
Η ‘πολιτική ως κλείσιμο ματιού’ έχει ένα όνομα: ‘Παλαιοκομματισμός’.
Πολιτική με τα λεφτά των άλλων, πολιτική με δανεικά, πολιτική με λόγια του αέρα, δεν γίνεται.
Κι όμως, ακόμη κι αν κανείς αγνοήσει τις εκκλήσεις να τεθεί σε προτεραιότητα μια λογική συμφωνία με τους εταίρους και γρήγορα η οικονομία να επανέλθει και να πετύχει το 2-3% ανάπτυξης που έχει προβλεφθεί για φέτος, θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος λογικός της κυβέρνησης ότι πρώτα να βρούμε τα λεφτά από το λαθρεμπόριο, για παράδειγμα, και μετά να δούμε τις παροχές.
Ούτε αυτό όμως θέλετε!
Δυστυχώς, εσείς φαίνεται να επιλέγετε το κλείσιμο του ματιού, και, σε μια θάλασσα φουρτουνιασμένη, να οδηγείτε το πλοίο, όπως έλεγε και ο Πουλαντζάς, κάνοντας «τιμονιάρισμα με το μάτι».
Τέλος, ακούσαμε και πάλι πριν μόλις λίγες ώρες εδώ από τον κ. Βαρουφάκη ότι το Μνημόνιο είναι κατά 70% σωστό κι ωραίο.
Αλήθεια, ο κ. Πρωθυπουργός το έχει ακούσει αυτό;
Οι βουλευτές της ‘αριστερής πτέρυγας’ του Σύριζα το γνωρίζουν?
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση, έχει κηρύξει ανένδοτο σε δανειστές και ευρωπαίους, αυτό πολιτικά την ευνοεί συγκυριακά, αλλά το βαρύ κόστος – που το απεύχομαι – θα πέσει στην παραγωγική μηχανή της χώρας.
Προειδοποιώ ότι ο λογαριασμός τότε θα έρθει υψηλός και μη μας πείτε ότι φταίμε εμείς και οι δανειστές.
Δεν είστε στην αντιπολίτευση πλέον.
Και μην ξεγελιέστε από τη συναίνεση του κόσμου γιατί πολύς κόσμος παρακολουθεί πράγματι με αγωνία τα πέρα-δώθε της κυβέρνησης και του κ. Βαρουφάκη, αλλά εμείς πρέπει να επισημάνουμε ότι ο πέλεκυς θα είναι βαρύς στις πλάτες του λαού στην περίπτωση που η χώρα πέσει σε ατύχημα, πράγμα το οποίο – επαναλαμβάνω – το απεύχομαι με όλες μου τις δυνάμεις αλλά δυστυχώς πλέον η πολιτική σας το καθιστά πιθανό.
Ευχαριστώ