Ποιες εκλογές; Μόνο η εφαρμογή τούς σώζει…
Πολλά ακούγονται για πρόωρες βουλευτικές εκλογές το τελευταίο διάστημα. Ας δούμε μια ακόμη άποψη.
Όταν προ ημερών στο Νταβός ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξακόντισε την ατάκα «είναι η εφαρμογή (των συμφωνηθέντων), ανόητε», όλοι αναρωτήθηκαν γιατί δεν αντέδρασε ο παρακαθήμενός του Αλέξης Τσίπρας.
Η βασική εξήγηση πού έδωσε η κυβέρνηση είναι ότι ο Πρωθυπουργός δεν αισθάνθηκε προσβεβλημένος και ότι επρόκειτο για ένα «φραστικό σχήμα». Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας διευκρίνισε ότι η φράση δεν αφορούσε τον κ. Τσίπρα και το θέμα έκλεισε.
Πέρα από όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός δεν είχε κανένα λόγο να αντιδράσει, επειδή συμφωνεί απολύτως, ίσως για πρώτη φορά, με την ουσία της γενικής προτροπής του κ. Σόιμπλε. Η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένη να κάνει το παν, ώστε να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά της πολιτικής επιλογής που έχει γίνει μετά τις εκλογές της 20ης Ιανουαρίου. Αν αυτό επιτευχθεί, εκτιμούν ότι θα υπάρχει άφθονος χρόνος, ώστε να απορροφηθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια από τα μέτρα και να περιοριστεί η κυβερνητική φθορά.
Αυτή είναι η βασική επιλογή. Όλα τα άλλα έπονται. Η «απειλή» των εκλογών είναι κούφια και απλώς αποσκοπεί στο να κρατάει σε εγρήγορση τους βουλευτές της πλειοψηφίας, εν όψει δύσκολων ψηφοφοριών στη Βουλή. Στο κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζουν ότι νέες εκλογές αποτελούν έσχατη λύση, η οποία μπορεί να οδηγήσει είτε στην απώλεια της εξουσίας για τον ΣΥΡΙΖΑ είτε στην ανάγκη να τη μοιραστεί με άλλους που δεν θέλει.
Αντίθετα, αν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί και τα μέτρα περάσουν, παρά τις οξείες αντιδράσεις, εκτιμούν ότι η πίεση που δέχεται τώρα η κυβέρνηση θα υποχωρήσει. Αν, μάλιστα, αμέσως μετά αρχίσει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους, υπολογίζουν ότι αυτό θα μπορέσουν να το «πουλήσουν» στην κοινή γνώμη ως «αντάλλαγμα» για τις θυσίες.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια ευελιξίας και θα αποδεχθεί τις βασικές απαιτήσεις του Κουαρτέτου των δανειστών. Στο θέμα των συντάξεων υπάρχουν πολλά εναλλακτικά σενάρια στο συρτάρι. Και, σε έσχατη ανάγκη, η κυβέρνηση θα αποδεχθεί ακόμη και μείωση των «υψηλών» συντάξεων (απροσδιόριστο το όριο που θα τεθεί), την οποία θα εμφανίσει ως «κοινωνικά δίκαιη».
Περιθώρια ουσιαστικών παραχωρήσεων στους αγρότες δεν υπάρχουν, παρά την έντασης της κινητοποίησής τους. Η κυβέρνηση προσπαθεί να τις αποδυναμώσει με πολιτικά επιχειρήματα («υποκινούμενοι», «ακροδεξιά» στοιχεία) και θα τις αφήσει να «εκφυλιστούν», όπως έχει γίνει και στο παρελθόν κατά το μήνα Φεβρουάριο.
Η «πανουργία της Ιστορίας» το έφερε έτσι ώστε ένα κόμμα που νίκησε με την υπόσχεση να σκίσει τα δύο προ αυτού Μνημόνια, ένα χρόνο μετά να εξαρτά την επιβίωσή του από την εφαρμογή ενός τρίτου Μνημονίου, του δικού του.
Γι’ αυτό η ατάκα του κ. Σόιμπλε δεν προσέβαλε καθόλου τον κ. Τσίπρα. Ακόμη κι αν δεν απευθυνόταν σ’ αυτόν, ο κ. Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει ότι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων μπορεί να του προσφέρει χρόνο στην εξουσία. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη μπορεί να τον καταστήσει αυτό που ξορκίζει εδώ και ένα χρόνο: σύντομη αριστερή παρένθεση.
Γι’ αυτό η πίεση που ασκούν στους κυβερνητικούς βουλευτές οι ξεσηκωμένες κοινωνικές ομάδες θα είναι μικρότερη από την πίεση του ερωτήματος «θέλετε να πέσει η κυβέρνηση;», την ώρα που θα κληθούν να ψηφίσουν τα νέα μέτρα του πάλαι ποτέ επάρατου Μνημονίου.
Γιώργος Καρελιάς 4 Φεβρουαριου 2016
protagon.gr