Προτάσεις για οικονομική αυτοδυναμία Μέρος 1ο

Μοίρασαν οι υποψήφιοι απλόχερα υποσχέσεις γιατί «από το τάξιμο δεν έπαθε κανείς τίποτε, από το δόσιμο έπαθε».  Έδωσαν με το χέρι τους (ή με κομματάρχες, με φίλους και συγγενείς) χιλιάδες ψηφοδέλτια, βιογραφικά και φωτογραφίες τους και εισέπραξαν διαβεβαιώσεις από τους ψηφοφόρους ότι θα τους «σταυρώσουν» οπωσδήποτε.  Οι χαμένοι του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών μετρούνε τις ψήφους και τα λάθη τους, ενώ οι πρόσκαιρα κερδισμένοι πήραν κουράγιο για τον δεύτερο γύρο της επόμενης Κυριακής. Οι ψηφοφόροι για μία ακόμη εβδομάδα θα «βομβαρδιστούν» με διαφημιστικά πολιτικά μηνύματα και φυλλάδια, όπως και με νέες υποσχέσεις.

Έχουν άραγε οι υποσχέσεις των πολιτευομένων αντίκρισμα ή είναι λόγια του αέρα; Αν οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν έστω το 10% των υποσχέσεών τους, τότε η Ελλάδα θα ήταν ένας παράδεισος. Η ανεργία θα είχε εξαφανιστεί, οι πόλεις θα ήταν πεντακάθαρες, κυκλοφοριακά και συγκοινωνιακά προβλήματα δεν θα υπήρχαν, η ζωή θα ήταν  πιο ανθρώπινη και το μέλλον ρόδινο για όλους, προπαντός για τους σημερινούς νέους. Και βεβαίως ο τόπος δεν θα περνούσε την πολύχρονη βαριά οικονομική και κοινωνική κρίση.

Θα ήμασταν άδικοι, ωστόσο, αν δεν αναγνωρίζαμε ότι υπάρχουν δημοτικοί άρχοντες, οι οποίοι τιμώντας την κοινοτική παράδοση, έχουν να παρουσιάσουν σημαντικό έως θαυμάσιο έργο, να ικανοποιήσουν πλήρως τους δημότες τους και να εκλέγονται έως και τέσσερις θητείες συνεχώς. Αυτούς θα έπρεπε να μιμηθούν όλοι οι δήμαρχοι της χώρας μελετώντας το έργο τους.

Πώς τα κατάφεραν οι πετυχημένοι; Το πέτυχαν με πολλή δουλειά, με δημιουργική φαντασία, με αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που υπάρχουν, διότι πάντα υπάρχουν δυνατότητες και ευκαιρίες. Είναι πολλοί οι δήμοι που και μέσα στην κρίση έχουν να παρουσιάσουν έργο. Το πέτυχαν τα τελευταία χρόνια με την απορρόφηση όλων των κονδυλίων, τα οποία διέθεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την εκτέλεση προγραμμάτων. Και ήταν πάρα πολλά τα προγράμματα, τα οποία δεν αξιοποίησε η Ελλάδα λόγω ανικανότητας να παρουσιάσει τις απαιτούμενες μελέτες.

Ανάμεσα στους δήμους που τα κατάφεραν και διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους είναι και ο Δήμος Τρικκαίων. Τα Τρίκαλα έγιναν το 2004 η πρώτη ψηφιακή πόλη της Ελλάδας. Εφαρμόζοντας το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας», αξιοποίησε τις νέες τεχνολογίες προς όφελος των δημοτών προσφέροντάς τους, μεταξύ άλλων, δωρεάν internet, αλλά και άλλες υπηρεσίες μέσω του διαδικτύου παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία. Ο δήμος το 2008 εκπαίδευσε νέους και ίδρυσε την «e-Trikala A.E.» με την οποία προσφέρει τεχνογνωσία σε άλλους δήμους της χώρας, έχοντας οικονομικό όφελος. Τα Τρίκαλα μιμήθηκαν ο Δήμος Χορτιάτη, ο Δήμος Πλατέος, ο Δήμος Ηρακλείου κ.ά. Γιατί δεν θα έπρεπε να ακολουθήσουν συνεργαζόμενοι όλοι οι δήμοι της χώρας και να έχουν σημαντικό οικονομικό όφελος από τον εκσυγχρονισμό, αλλά και θέσεις εργασίας για την απορρόφηση ανέργων;

Ένας άλλος τομέας στον οποίο μπορούν και οφείλουν να δραστηριοποιηθούν οι δήμοι όλης της χώρας, για να εξασφαλίσουν έσοδα -έως και την οικονομική αυτοδυναμία τους- είναι η εγκατάσταση, η ανάπτυξη και η εκμετάλλευση μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, δηλαδή φωτοβολταϊκά συστήματα και ανεμογεννήτριες.

Τον Οκτώβριο του 2011 το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε εκπονήσει το πρόγραμμα «Ηλιος» και κάλεσε τους δήμους της χώρας να συνεργαστούν για να εντοπιστούν 200.000 στρέμματα γης χαμηλής παραγωγικότητας, στα οποία να εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά συστήματα. Κατά τους σχεδιασμούς του υπουργείου, προβλέπονταν επενδύσεις 20 δισ. ευρώ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 10.000 Μεγαβάτ, με στόχο να γίνεται εξαγωγή σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Ειδικά μάλιστα η Γερμανία έδειξε ενδιαφέρον το οποίο εκδηλώθηκε και επίσημα με την επίσκεψη στην Αθήνα του αντικαγκελάριου και υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, τον οποίο συνόδευαν 70 Γερμανοί επιχειρηματίες.

Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από τότε και δεν έγιναν ακόμη τα βήματα που έπρεπε να γίνουν για να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τον δωρεάν άφθονο ήλιο και τους ανέμους, δηλαδή τις Ανανεώσιμες Πηγές για την παραγωγή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε όχι μόνο να καλυφθούν οι εσωτερικές ανάγκες, αλλά και να γίνεται εξαγωγή με μεγάλο οικονομικό όφελος. Επιμένει η Ελλάδα να εισάγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο και να καίει λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος!

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιοι δήμοι που με χρήματα του ΕΣΠΑ εγκατέστησαν φωτοβολταϊκά. Είναι ο Δήμος Νεάπολης-Συκεών και οι Δήμοι Μουζακίου και Σερρών που τοποθέτησαν φωτοβολταϊκά στις στέγες σχολείων. Και ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει προγραμματίσει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε 48 σχολεία. Δεν θα πρέπει να τους μιμηθούν και άλλοι δήμοι;

Με απίστευτη βραδύτητα προχωράει η εγκατάσταση ανεμογεννητριών, διότι έχουν εκδηλωθεί αντιδράσεις από οικολόγους. Βλάπτουν άραγε το περιβάλλον οι ανεμογεννήτριες και όχι οι καυστήρες πετρελαίου και οι μονάδες λιγνίτη; Στο θέμα της ενέργειας συγκρούονται και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία πρέπει να παραμεριστούν για να αποκτήσουν οι δήμοι έως και οικονομική αυτοδυναμία με την εκμετάλλευση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.