Στρατιωτική Θητεία: Δικαίωμα ή υποχρέωση;
Γράφει ο Πασσιάς Δημήτριος
Σπανίως ακούω νέους να λένε ότι επιθυμούν να καταταγούν στο Στρατό εθελοντικά. Ποιοί είναι όμως οι λόγοι που φέρνουν απέχθεια στους νέους για την στρατιωτική θητεία; Ποιά είναι η εικόνα για το Στρατό; Πώς την έχουν σχηματίσει;
Παλαιότερες έρευνες που έχουν αποτυπώσει τις τάσεις των νέων για το Στρατό, μας δείχνουν ότι οι νέοι ως επί το πλείστον, μαθαίνουν για την θητεία και τις συνήθειες του Στρατού ακούγοντας διάφορες ιστορίες από φίλους και συγγενείς που απολύθηκαν. Ιστορίες που πολλές απ΄ αυτές τους ταξιδεύουν σε ένα φανταστικό και τρομακτικό κόσμο με πυκνή ομίχλη και με απόκοσμες εικόνες, δημιουργώντας έτσι εικόνες αποφυγής , ακόμη και μίσους για την θητεία. Επίσης θεωρούν ότι είναι χαμένος χρόνος.
Αν κάνουμε τώρα μία απόπειρα να ερμηνεύσουμε και να προσδιορίσουμε τους λόγους αποστροφής των νέων από την στρατιωτική θητεία, θα πρέπει να απαντήσουμε πρωτίστως στα παρακάτω κρίσιμα ερωτήματα:
- Ποιό παράδειγμα δίνουν οι πολιτικοί ταγοί μας στους νέους όταν οι ίδιοι αποφεύγουν την στράτευση;
- Ποιά ενημέρωση και ηθική προετοιμασία των νέων γίνεται στην οικογένεια, στα σχολεία για την αναγκαιότητα του Στρατού και την κοινωνική προσφορά του σε περίοδο ειρήνης;
- Ποιά ενημέρωση και ηθική προετοιμασία των νέων γίνεται στα σχολεία για την φιλοπατρία, την ελευθερία, την εθνική συνείδηση;
Ο Αγώνας και η θυσία υπέρ Πατρίδος ήταν πάντοτε ένα εθνικό ιδεώδες ακόμη από τα ομηρικά χρόνια. « Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» μας τονίζει ο Όμηρος μέσω του Έκτορος στην Ιλιάδα. Εμείς σήμερα θέλουμε να αποκαλούμαστε Έλληνες α λά κάρτ.
Αν οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις είναι θετικές, τότε η στράτευση δεν θα είναι «Υποχρέωση» όπως ο νόμος Ν. 3421/2005, άρθρο 1 ορίζει αλλά «Δικαίωμα» που θα το απαιτούσαν οι ίδιοι οι νέοι.
Το ξεκαθάρισε όμως αυτό η πολιτεία με σαφή τρόπο; Αν ο νέος αντιλαμβάνονταν ευσυνείδητα και όχι υποχρεωτικά ότι για να υπηρετήσει την στρατιωτική θητεία ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ως ελάχιστο χρέος για την πατρίδα τότε σίγουρα δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Είναι γνωστό ότι επήλθαν αλλαγές τα τελευταία χρόνια στο στράτευμα. Απαιτούνται όμως να γίνουν παρεμβάσεις και ηθική προετοιμασία στην εκπαίδευση των νέων, κυρίως πριν την κατάταξή τους στο Στρατό με σκοπό οι νέοι να αναπτύξουν το αίσθημα της φιλοπατρίας, να αποδεχτούν και να αναγνωρίσουν τον σοβαρό ρόλο των Ενόπλων δυνάμεων στην ασφάλεια της Χώρας και την κοινωνική προσφορά τους σε περίοδο ειρήνης.
Η αγάπη για την πατρίδα είναι διαχρονική αρετή και κορυφαία αξία. Αυτή που τόσο έχει υμνηθεί πρέπει να παραδειγματίσει και να εμπνεύσει τη σημερινή νεολαία. Η φιλοπατρία δεν τελεί σε εξαρτήσεις ούτε περνά μέσα από κομματικές ιδεολογίες, οικονομικούς υπολογισμούς και άλλες σκοπιμότητες. Μακριά από απαξιωμένες συμπεριφορές αλλά και ακραίες εθνικιστικές κορώνες.
Η Κρίση είναι μπροστά μας και ο θυμόσοφος λαός μας λέει:
«Στις δύσκολες στιγμές θυμάσαι τον Θεό και το Στρατό. Μόλις ο κίνδυνος περάσει, ο μεν Θεός λησμονείται , ο δε Στρατός περιφρονείται».
Η αλήθεια όμως για την στράτευση είναι άλλη και είναι «αφοπλιστική». Η αποφυγή της δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα ασφάλειας σήμερα αλλά και στο εγγύς μέλλον. Σε κάθε σειρά κατάταξης, ο αριθμός νέων που δεν εντάσσονται για διαφόρους λόγους στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι μεγάλος, σε ποσοστό μάλιστα που κυμαίνεται από το 25 % μέχρι και 30%. Η μη ένταξη αυτών των νέων στις Ένοπλες δυνάμεις δημιουργεί μία συνεχή και δυστυχώς αυξανόμενη κρίση εθνικής ασφάλειας. Γιατί όμως αυτή η ολιγωρία; Οι αρμόδιοι θα πρέπει να πουν το πρόβλημα με το όνομά του. Η αλήθεια απελευθερώνει.
Πρώτα – πρώτα υπάρχουν προβλήματα υγείας, ιδίως παχυσαρκίας. Είκοσι τοις εκατό των νέων είναι υπερβολικά υπέρβαροι για να μπουν στο στρατό. Διάφοροι άλλοι φυσικοί παράγοντες (όραση, άσθμα, διαβήτης, ψυχικές ασθένειες, κτλ) απαγορεύουν σε άλλους να ενταχθούν. Αλλά ίσως ο πιο σημαντικός λόγος για την απροθυμία κατάταξης των νέων στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι η ανεπαρκής ενημέρωση και ηθική προετοιμασία των νέων ακόμη και από την σχολική ηλικία. Πολλοί λοιπόν οι νέοι που διάκεινται αρνητικά απέναντι στο θεσμό στράτευσης.
Οι στρατολόγοι, οι στρατιωτικοί γιατροί αλλά και οι αξιωματικοί στα κέντρα κατάταξης αντιμετωπίζουν μία τρομερή κατάσταση. Η έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού στις ένοπλες δυνάμεις θέτει άμεσα σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Μπορεί να έχεις καλύτερα πλοία και αεροσκάφη όπως και τα καλύτερα όπλα από τον αντίπαλο αλλά χρειαζόμαστε στρατιωτικό προσωπικό.
«Άνδρες γαρ πόλις, και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί».
Ο Θουκυδίδης θέλει να τονίσει ότι τα «τείχη» και οι «νήες» είναι άνευ αξίας αν δεν υπάρχουν κατάλληλοι και ικανοί άνδρες που θα τα επανδρώσουν και θα τα χειριστούν. Οι άνδρες είναι εκείνοι που θα εξασφαλίσουν την πόλη και όχι τα τείχη και οι εξοπλισμοί.
Εκτός λοιπόν από την ενημέρωση στο εκπαιδευτικό σύστημα, ρυθμίσεις πρέπει να γίνουν και στο σύστημα στρατολόγησης, να είναι τέτοιο που να φέρει μεγάλα οφέλη στην οικονομία του Κράτους. Οι ένοπλες δυνάμεις να τοποθετούν σχολαστικά ταλαντούχους κληρωτούς σε μονάδες τεχνολογίας και πληροφοριών. Έτσι οι δεξιότητες που αποκτούν οι στρατεύσιμοι είναι ένα σημαντικό όφελος για αυτούς στις μη στρατιωτικές θέσεις εργασίας μετά την απόλυσή τους. Με άλλα λόγια, οι κληρωτοί να μαθαίνουν νέες δεξιότητες και συμπεριφορές που κανένα πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να προσφέρει. Ο νέος πρέπει να καταλάβει ότι η θητεία δεν είναι πάρεργο.
Εν κατακλείδι, θα πρέπει να υπάρξει κατάλληλη ηθική προετοιμασία των νέων προ της κατάταξης στο στράτευμα και να εξοπλισθούν με τις αρετές της φιλοπατρίας, της ανδρείας, της καρτερικότητας αλλά και του σεβασμού των ανθρώπινων αξιών. Να αναγνωρίσουν τον σημαντικό ρόλο των Ένοπλων Δυνάμεων στην ασφάλεια της χώρας και την προσφορά του στην κοινωνία.
Παρόλο αυτά, πρέπει να τονίσω, ότι πολλοί νέοι είναι κατάλληλοι και με υψηλό φρόνημα. Είμαι βέβαιος ότι και εσείς που διαβάζετε αυτές τις σειρές έχετε τις ίδιες ανησυχίες και το ανάλογο ηθικό ανάστημα.
Χρειαζόμαστε μόνο περισσότερα.
Σημείωση volvipress.gr: Δημοσιεύσεις αναγνωστών Στείλτε μας και το δικό σας κείμενο κάνοντας κλικ ΕΔΩ