Ιστορίες Εγκλημάτων: Η Τίγρης του Παγκρατίου – Κάτια Κολιτσοπούλου
Η Κάτια γνωρίστηκε με τον Χρήστο Κολιτσόπουλο σε ένα γάμο. Ερωτεύτηκαν και στην συνέχεια παντρεύτηκαν όταν εκείνη ήταν 18 χρονών και απέκτησαν ένα όμορφο αγοράκι το Αλέξανδρο.
Δεν ήταν όμως ένας γάμος που και οι δύο ονειρεύονταν.
Τα προβλήματα εμφανίστηκαν πολύ νωρίς στον ορίζοντα, δεν άργησαν και οι τσακωμοί με αποτέλεσμα το ζευγάρι να χωρίσει.
Μετά από δέκα μήνες τα ξανάφτιαξαν αλλά στην κατάσταση ανάμεσα στο ζευγάρι δεν άλλαξε τίποτα.
Η Κάτια δούλευε σε ξενοδοχείο, και στο ίδιο ξενοδοχείο δούλευε και ο 27χρονος ηλεκτρολόγος Γιάννης Σγουρίδης.
Η αρχική τους γνωριμία δεν άργησε να μετατραπεί σε ερωτική σχέση ανάμεσα τους.
Ο Γιάννης Σγουρίδης ερωτεύτηκε σε τέτοιο σημείο την Κάτια, που τυφλωμένος από το πάθος του, δεν θα δίσταζε να δώσει ακόμα και την ζωή του για τα μάτια της.
Ήταν ο πρώτος του έρωτας τον οποίο ζούσε πολύ έντονα, πράγμα που ήταν πολύ βολικό για την Κάτια να ολοκληρώσει το σατανικό της σχέδιο το οποίο κάποια στιγμή εκμυστηρεύτηκε στον Γιάννη.
Του είπε ότι δεν αγαπούσε τον άντρα της και ότι θα έπρεπε να τον βγάλουν από την μέση, διότι αποτελούσε εμπόδιο στο να μπορέσουν να ζήσουν μαζί οι δυο τους ελεύθεροι , και να χαρούν τον έρωτα τους.
Ο Γιάννης παραδομένος στο πάθος του για την Κάτια , και σκεπτόμενος ότι τίποτε πλέον δεν θα του στερούσε την γυναίκα που ποθούσε, άκουσε τα λόγια της και της υποσχέθηκε ότι θα είναι αυτός που θα βγάλει αυτό το εμπόδιο που υπήρχε ανάμεσα τους.
Η μοιραία μέρα
Το ημερολόγιο γράφει Σάββατο 6 Νοεμβρίου 1982 και η Κάτια Κολιτσοπούλου βάζει σε εφαρμογή το σατανικό σχέδιο της εξόντωσης του άντρα της.
Η Κάτια ζήτησε από τον άντρα της να επισκεφτούν την πεθερά της.
Ο Χρήστος Κολιτσόπουλος συμφωνεί να πάνε, ελπίζοντας ότι ίσως να είναι μία ευκαιρία να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ της γυναίκας του και της μητέρας του, μιας και συνήθως επισκεπτόταν το πατρικό μόνος με το παιδί του, χωρίς φυσικά να γνωρίζει ότι το σχέδιο της εξόντωσης του έχει μπει σε εφαρμογή.
Η πεθερά της παραξενεύτηκε με αυτήν την απόφαση γιατί γνώριζε ότι η νύφη της δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με την οικογένεια.
Ο εραστής της, αφού πρώτα τον οποίο είχε προμηθεύσει με αντικλείδια, μπήκε ανενόχλητος στο διαμέρισμα της οδού Αλκέτα στο Παγκράτι.
Μάζεψε τις λίρες και τα χρυσαφικά, τα έβαλε στο πατάρι, αναστάτωσε το σπίτι για να φανεί ότι είχαν μπει διαρρήκτες και περίμενε με το μαχαίρι για να σφάξει τον άντρα της ερωμένης της. Το ζευγάρι επέστρεψε στο σπίτι τους.
Ο Χρήστος Κολιτσόπουλος ανυποψίαστος πάρκαρε το αμάξι του, πήρε δύο τσάντες με πράγματα και ήταν έτοιμος για να ανέβει στο διαμέρισμα του.
Η Κάτια του είπε να πάρει τον μικρό γιό τους και να ανέβουν. Εκείνη θα πήγαινε να παίξει προπό, να αγοράσει γάλα και τσιγάρα και θα επέστρεφε.
Ο Χρήστος Κολιτσόπολος με τον μικρό Αλέξανδρο γιό ανεβαίνουν και κατευθύνονται προς την εξώπορτα του διαμερίσματος χωρίς να υποψιαστούν το παραμικρό.
Την ανοίγει και μπαίνουν μέσα. Εκείνη την στιγμή σκύβει να αφήσει τις τσάντες.
Μόλις άκουσε τα κλειδιά και τα πρώτα του βήματα εντός του διαμερίσματος, εμφανίστηκε ο φονιάς με το μαχαίρι που παραμόνευε στο σκοτάδι μπροστά στον άτυχο αστυνομικό.
Του έδωσε μία δυνατή μαχαιριά κόβοντας την καρωτίδα του και εξαφανίστηκε, διαφεύγοντας από την ανοιχτή πόρτα.
Το γεγονός ότι ο αστυνομικός είχε στην αγκαλιά του τον τετράχρονο γιό του δεν επηρέασε ούτε στιγμή τον δράστη. Το αίμα σαν σιντριβάνι ξεχύνεται από τον άτυχο άντρα επάνω στον 4χρονο γιό του.
Είχε ξεπεράσει κι αυτό το όριο, μαζί με άλλα, οδηγημένος από το πάθος του για τη σύζυγο του αστυνομικού, την Κάτια Κολιτσοπούλου.
Ο Γιάννης Σγουρίδης φεύγει τρέχοντας από την πολυκατοικία και λίγα μέτρα πιο κάτω πετάει τα κλειδιά και το μαχαίρι του φόνου. Παίρνει το λεωφορείο και επιστρέφει σπίτι του χωρίς να ξέρει αν το χτύπημα του ήταν θανατηφόρο η απλός τραυμάτισε το θύμα του.
Ο Χρήστος ετοιμοθάνατος κατάφερε να κατέβει τις σκάλες και να χτυπήσει το κουδούνι στον κάτω όροφο. Το μόνο που πρόλαβε να πει στον άνθρωπο που τον αντίκρισε πρώτος ήταν να πάρει τηλέφωνο το 100.
Μετά ξεψύχησε μπροστά στα μάτια του 4χρονου γιού του. Αμέσως τηλεφώνησαν στην αστυνομία και μία κυρία πήρε το παιδί και πήγε προς το περίπτερο όπου βρίσκονταν η Κάτια.
Μόλις είδε την μάνα του έτρεξε τρομαγμένο και έπεσε στην αγκαλιά της κλαίγοντας.
Η γυναίκα, που αποτέλεσε την πέτρα του σκανδάλου και μια πρόκληση των αντοχών της ελληνικής κοινωνίας, ανέβηκε στο διαμέρισμα λίγο αργότερα.
Εκείνη μπήκε στην πολυκατοικία και είδε τον άντρα της νεκρό. Αμέσως άρχισε να κλαίει και να οδύρεται. “Τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε… Ποιός σκότωσε τον άντρα μου… Αφήστε με, θα πεθάνω”. Αυτά είναι τα λόγια της Κάτιας όταν αντίκρισε νεκρό στο πάτωμα μέσα στα αίματα τον άντρα της.
Ούρλιαζε, χτυπιόταν, έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που είχε αντικρίσει. Μήπως όμως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι?
Σε λίγα λεπτά κατέφθασε η αστυνομία και η σήμανση και όλα έδειχναν ότι επρόκειτο για ληστεία. Η Κάτια μάλιστα έλεγε ότι έχουν κλαπεί κοσμήματα μεγάλης αξίας.
Από την επεξεργασία των δακτυλικών αποτυπωμάτων προέκυψε κάτι σημαντικό που φώτισε το μυστήριο του φόνου. Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας βρέθηκε το αποτυπώματα του εραστή της Κάτιας. Κλήθηκε για εξέταση όπου στην αρχή αρνιόταν τα πάντα όμως στην συνέχεια ομολόγησε.
Κλήθηκε και η Κάτια η οποία είπε ότι δεν ξέρει τίποτα και δεν έχει καμία σχέση. Η Κάτια Κολιτσοπούλου αρνήθηκε επίμονα κάθε συμμετοχή στη δολοφονία. Μάλιστα απαντώντας στον εραστή της, που την «έδειξε» ως ηθική αυτουργό, ισχυρίστηκε: «Ποια μητέρα θα έστελνε το παιδί της μάρτυρα στο φόνο του ίδιου του πατέρα του;». Όμως για το δικαστήριο αυτό δεν ήταν απόδειξη αθωότητας, αλλά της σκληρότητας του χαρακτήρα της.
Αργότερα θα προσπαθήσει με αυτό το επιχείρημα να απαντήσει στο δολοφόνο, που την κατέδειξε ως συνεργό κι ηθική αυτουργό: ποιά μητέρα θα έστελνε το παιδί της μάρτυρα στο φόνο του ίδιου του πατέρα του; Δήλωσε, ακόμη, ότι η σχέση της με το σύζυγό της ήταν συμβατική τα δύο τελευταία χρόνια: απλώς συγκατοικούσαν για να μεγαλώσουν από κοινού το παιδί τους. Σε αυτό το πλαίσιο διατηρούσε ερωτική σχέση με το Σγουρίδη. Ποτέ, όμως, υποστήριξε, δεν συζήτησε μαζί του την πιθανότητα δολοφονίας του συζύγου της.
Δεν έγινε πιστευτή. Οι αρχές δέχθηκαν την άποψη του Σγουρίδη. Ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη εναντίον του Γιάννη για ανθρωποκτονία και εναντίον της Κάτιας για ηθική αυτουργία στην ανθρωποκτονία.
Σύμφωνα με αυτήν, ο δράστης είχε σχεδιάσει τη δολοφονία μαζί με τη σύζυγο του αστυνομικού η οποία και γνώριζε πότε και πως θα γίνει το έγκλημα και είχε δώσει στον εραστή της τα κλειδιά του σπιτιού. Η παρουσία του παιδιού θεωρήθηκε απόδειξη της σκληρότητας και όχι της αθωότητας.
Η Κάτια Κολιτσοπούλου, αρνήθηκε επίμονα κάθε συμμετοχή στη δολοφονία. Οι εναντίον της εκδηλώσεις, ορισμένες εκ των οποίων έθεσαν σε κίνδυνο την ακεραιότητά της, την φόβισαν και την οδήγησαν σε μια αμυντική, σιωπηλή στάση. Παρά ταύτα, δεν ήταν μόνη. Στο πλευρό της στάθηκαν φεμινιστικές οργανώσεις που θεώρησαν τη συμπεριφορά του κόσμου και τις αποφάσεις της δικαιοσύνης απόδειξη των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών.
Η Δίκη
Στη δίκη σε πρώτο βαθμό τον Μάρτιο του 1984, καταδικάστηκαν κατά πλειοψηφία και οι δυο σε ισόβια κάθειρξη. Η ίδια ποινή επιβλήθηκε (ομόφωνα αυτή τη φορά) και στη δίκη σε δεύτερο βαθμό. Η δεύτερη δίκη ξεκίνησε τον Μάρτη του 1986, αλλά δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί εξαιτίας των συνθηκών διεξαγωγής της (επεισόδια που προκάλεσαν συγγενείς και συνάδελφοι του θύματος, προπηλακισμοί και άσκηση φυσικής βίας κατά της κατηγορουμένης από αστυνομικούς κατά τη μεταγωγής της από τη φυλακή στο δικαστήριο κλπ), ως εκ τούτου διεκόπη και επαναλήφθηκε τον Νοέμβρη του 1986, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των γυναικείων φυλακών και με έντονη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων για λόγους ασφαλείας.
Αλλά σε 15 χρόνια αποφυλακίστηκαν λόγο καλής διαγωγής.
Τέλος Δίχως τέλος
Έτσι έκλεισε και μία άλλη συγκλονιστική ιστορία στην οποία υπήρξε και δεύτερο θύμα εκτός του άτυχου Κολιτσόπουλου.
Ήταν και το 4χρονο παιδί που είδε τον πατέρα του να δολοφονείται μπροστά στα μάτια του, σε μια τρυφερή ηλικία. Έτρεξε στην αγκαλιά της μάνας του για να νιώσει ασφάλεια αλλά δεν ήξερε ότι η ίδια του η μάνα αποφάσισε γι’ αυτόν τον φόνο.
Ο τότε μικρός Αλέξανδρος, μεγάλωσε. Απ’ τα μάτια του κι απ’ την ψυχή του δεν έσβησε όλα αυτά τα χρόνια η σκηνή της άγριας δολοφονίας του πατέρα του απ’ τον εραστή της μητέρας του.
Το αίμα απ’ τις μαχαιριές που δέχτηκε στο λαιμό ο πατέρας του δεν έβαψε κόκκινο μόνο το προσωπάκι του μικρού αγοριού που τον είδε να πέφτει στα πόδια του νεκρός αλλά και την ψυχή του. Μεγαλώνοντας έμαθε την αλήθεια, ότι η μητέρα του ήταν ο ηθικός αυτουργός στη δολοφονία του πατέρα του. Όλα όσα διαδραματίστηκαν τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν ιδιαίτερα τραυματικά για την ευαίσθητη ψυχή του.
Στις 2 Οκτωβρίου 2009 ο Αλέξανδρος Κολιτσόπουλος πλέον 31 χρόνων, είχε πάει για να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές στην περιοχή της Αρκαδίας, γενέτειρα του πατέρα του. Εξαφανίστηκε μπρος στα μάτια της θείας του που τον είχε μεγαλώσει σαν να ήταν γι’ αυτόν η μητέρα του.
Μετά από 27 χρόνια η Αγγελική Νικολούλη ασχολήθηκε ξανά με την τραγωδία που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και η ίδια είχε ερευνήσει ως νεαρή ρεπόρτερ στην Απογευματινή, αυτή τη φορά με την τηλεοπτική εκπομπή της “Φώς στο τούνελ” αναζητώντας τον Αλέξανδρο Κολιτσόπουλο, δυστυχώς όμως χωρίς αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.
Από τότε δεν έχει βρεθεί ούτε ένα ίχνος και υπάρχουν πολλοί φόβοι ότι το παιδί έβαλε τέλος στην ζωή του.
Έρευνα – Επιμέλεια: Συντακτική ομάδα Volvipress.gr