25η Μαρτίου: «Οι Έλληνες ενωμένοι μεγαλουργούν»
Σε λίγες μέρες ανατέλλει και πάλι η αθάνατη και δοξασμένη 25η Μαρτίου! Μετά από μία παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας και ψυχολογικής κούρασης λόγω της πανδημίας έχουμε την ανάγκη ψυχικής ανάτασης και εθνικής περηφάνιας.
*Γράφει ο Πασσιάς Δημήτριος
Σήμερα, ο πόλεμος στην Ουκρανία επαναφέρει την Ευρώπη, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα σε επικίνδυνες εποχές.
Σήμερα, θα πρέπει να είμαστε περισσότερο ενωμένοι και προσεκτικοί, γιατί βλέπουμε μία Τουρκία να αξιοποιεί τη διεθνή συγκυρία και να εμφανίζεται πάλι «επιτήδειος ουδέτερος» διακηρύσσοντας τις νεοοθωμανικές στοχεύσεις και επιδιώξεις.
Σήμερα, παρακολουθώντας τις δραματικές εξελίξεις του πολέμου, έρχεται έντονα στη σκέψη μας η Οδησσός της Μαύρης Θάλασσας, εκεί όπου υπάρχει ένα από τα ιστορικότερα κτήρια της νεότερης Ελλάδας, το σπίτι του εμπόρου Γρηγορίου Μαρασλή στο οποίο ιδρύθηκε η «Φιλική Εταιρεία» το 1814, για την προετοιμασία της Επανάστασης του 1821 και την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τη σκυτάλη του αγώνα της Επανάστασης στη συνέχεια πήρε ο νότος της ελληνικής χερσονήσου.
Εμείς όλοι, αναλογιζόμενοι την τόση μεγάλη προγονική περιουσία που αναλάβαμε ως κληρονόμοι από τους αθάνατους και ηρωικούς εκείνους άνδρες, αφού γείρουμε για λίγο το κεφάλι μας μπροστά στους τάφους και στα ιερά μνημεία και αποδώσουμε τον προσήκοντα σεβασμό και την οφειλόμενη τιμή στους ήρωες μας και στην δαφνοστεφανομένη ημέρα της Ελληνικής Επαναστάσεως, παίρνουμε πάλι την δύναμη να υψώσουμε το βλέμμα και τις καρδιές μας στο ύψος των περιστάσεων.
Η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη δόξα και μεγαλείο με πολλά και θαυμάσια παραδείγματα ηρωισμού. Αυτή η δόξα όμως εξαγοράσθηκε από μία σειρά μαρτυρίων και με πολύ αίμα, για να πάρει το επίσημο «χαρτί της Ελευθερίας». Όταν στις 29 Μαρτίου 1453 οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στα ερείπια της λεηλατημένης Πόλης, ζοφερά νέφη έκρυψαν τον ήλιο του Ελληνισμού. Η πίστη και η δύναμη της Ελευθερίας όμως μπόρεσαν να απομακρύνουν τα νέφη και να εκδιώξουν θριαμβευτικά τις ορδές των Τούρκων, που κατέλαβαν το Ελληνικό έθνος.
Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί το φωτεινό στέφανο προγονικής δόξας, που ανέστησε το Ελληνικό κράτος και στέκεται ισάξια με τις ηρωικές πράξεις των αρχαίων Ελλήνων.
Δεν πρέπει όμως να σταθούμε εδώ, αλλά με ετοιμότητα – αν παραστεί ανάγκη- να δείξουμε σε κάθε επίβουλο της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας την αποφασιστικότητα ότι είμαστε διατεθειμένοι να υπερασπίσουμε με εθνική ενότητα τα όσια και τα ιερά της πατρίδας μας και να διατηρήσουμε με γενναιότητα ό,τι κληρονομήσαμε.
Σήμερα, βλέπουμε τον ήλιο να φωτίζει τα ερείπια των κάστρων που οι πρόγονοί μας εκπόρθησαν.
Σήμερα, βλέπουμε τους αγρούς, τα βουνά και τους κάμπους που απελευθέρωσαν και απολαμβάνουμε το ωραίο αυτό δώρο της Ελευθερίας που με μεγάλες θυσίες μας πρόσφεραν.
Εάν όμως θέλουμε να διατηρηθεί και να έχουμε ένα ευρύ και ειρηνικό μέλλον, θα πρέπει να μην ξεχνάμε την Ιστορία και τις θυσίες των προγόνων μας, διότι από εκεί αντλούμε διδάγματα και παραδείγματα που μας εμπνέουν! Άλλωστε η Πατρίδα απαιτεί την ανόρθωση και την διάσωση του παρελθόντος. Αυτός είναι ο δρόμος της ευθύνης μας, αλλά και της καταξίωσής μας.
«Οι καιροί ου μενετοί»!
*Ο Πασσιάς Δημήτριος είναι Αξιωματικός ε.α
Εικόνα: Η Σφαγή της Χίου (γαλλ. des massacres de Scio) του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά, 1824 Μουσείο του Λούβρου