Oι δήμοι, το συγχωροχάρτι και η ουσία!
H απόφαση για απαλλαγή των διοικούντων τις δημοτικές επιχειρήσεις για τα χρέη των τελευταίων μετά τη σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επικρίθηκε από πολλούς. Όμως, εκείνο που μετρά είναι η ουσία.Η απόφαση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων να αποδεχθεί τη σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), απαλλάσσοντας τους διοικούντες τις δημοτικές επιχειρήσεις από ευθύνες για χρέη των τελευταίων, έκανε εντύπωση σε πολλούς και προκάλεσε αντιδράσεις.
Το ΝΣΚ γνωμοδότησε ότι η διαγραφή των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων και η ταυτόχρονη βεβαίωση αυτών σε βάρος των οικείων ΟΤΑ συνεπάγεται και την απαλλαγή των διοικούντων τις δημοτικές επιχειρήσεις από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη τους.
Ειδικότερα στο θέμα της ευθύνης των δημάρχων των ΟΤΑ (Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης) που αναλαμβάνουν την εξόφληση των οφειλών των δημοτικών επιχειρήσεων, δεν προκύπτει ευθύνη εκ του ν.4071/2012.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΟΤΑ στη χώρα μας ήταν και εν πολλοίς παραμένουν κράτος εν κράτει.
Κι αυτό παρότι είναι φορείς της γενικής κυβέρνησης, συνεισφέροντας στο δημοσιονομικό ισοζύγιο με βάση το οποίο αξιολογείται η χώρα από τους δανειστές και επομένως θα έπρεπε τα οικονομικά τους να ελέγχονται πιο στενά.
Για πολλούς τρίτους, οι δήμοι, και ειδικότερα πολλές δημοτικές επιχειρήσεις, ιδρύθηκαν για να κάνουν ρουσφέτια και να προσφέρουν εξυπηρετήσεις οι δημοτικοί άρχοντες, αντί να υπηρετούν το συμφέρον των δημοτών.
Υπό αυτήν την έννοια, οι ζημιογόνες χρήσεις και τα συνακόλουθα χρέη που συσσώρευσαν οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι πιθανόν αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης και δολιότητας.
Όμως, θα ήταν άδικο να βάλουμε όλες τις δημοτικές επιχειρήσεις και τους διοικούντες τους στο ίδιο κάδρο.
Σε κάποιες περιπτώσεις τα σωρευμένα χρέη οφείλονται σε δολιότητα των διοικούντων με σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό και τα ψηφαλάκια.
Όμως, σε άλλες οι οφειλές είναι πιθανόν αποτέλεσμα της οικονομικής συγκυρίας και ίσως κάποιων επενδυτικών κινήσεων που είχαν λογική, αλλά αποδείχθηκαν άστοχες.
Δεν θα ήταν λοιπόν σωστό να μπουν όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις με χρέη και οι διοικούντες της στο ίδιο καζάνι.
Αν υπάρχουν χρέη που δημιουργήθηκαν λόγω δολιότητας των διοικούντων, τότε οι τελευταίοι δεν θα έπρεπε να απαλλαγούν από προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη, κατά την ταπεινή μας άποψη.
Αντίθετα, αν δεν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι θα έπρεπε να απαλλαγούν.
Είναι προφανές ότι η γνωμοδότηση του ΝΣΚ δεν συμβαδίζει με την ανωτέρω συλλογιστική όταν προτείνει την απαλλαγή των διοικούντων τις δημοτικές επιχειρήσεις.
Όμως, δεν θα κατηγορούσαμε τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων για την απόφαση απαλλαγής από τη στιγμή που έχει τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ.
Το βάρος της συγκεκριμένης απόφασης βαρύνει πρακτικά το ΝΣΚ, το οποίο θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη την πραγματικότητα στους ΟΤΑ και στις δημοτικές επιχειρήσεις, εκδίδοντας μια πιο ισορροπημένη γνωμοδότηση.
Dr. Money