Εθελοντική εργασία
Βρέθηκε η λύση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας: Πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους και στην αγορά εργασίας. Είναι η γνωστή συνταγή του ΔΝΤ, που εφαρμόστηκε με καταστρεπτικά αποτελέσματα σε διάφορες χώρες και από το 2010 και στη χώρα μας σε συνεργασία με ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή (τρόικα).
Το κράτος εγκαταλείπει τις όποιες κοινωνικές του υποχρεώσεις και ασχολείται μόνο με την είσπραξη φόρων, φυσικά από τα συνήθη φορολογικά υποζύγια και με τον κατασταλτικό του ρόλο.
Ξεφορτώνεται λοιπόν τα «περιττά» βάρη από κοινωνικές δαπάνες και δαπάνες πολιτισμού. Τι θα πει δωρεάν σύστημα υγείας, τι θα πει δημόσια δωρεάν παιδεία, τι θα πει δαπάνες για ευπαθείς ομάδες, τι θα πει δαπάνες για θέατρο, σινεμά, μουσική και άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες; Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές, ανήκουν στο παρελθόν. Αυτά προκαλούν μόνο έξοδα, δε φέρνουν έσοδα, δε φέρνουν κέρδος. Περιορίζονται όλο και περισσότερο. Οι κρατικές δομές υγείας, εκπαίδευσης, πρόνοιας, πολιτισμού συρρικνώνονται και αποδυναμώνονται. Τη θέση τους παίρνουν εθελοντικές δομές αλληλεγγύης: κοινωνικά ιατρεία, δωρεάν μαθήματα, που οργανώνονται από διάφορους ιδρύματα για παιδιά, ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, ατομικές και συλλογικές προσπάθειες μικρής κλίμακας για κινηματογραφική δημιουργία.
Έρχεται τέλος η κυβέρνηση με τον εξοχότατο υπουργό Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδο, και βάζει σφραγίδα: Δεν υπάρχουν κονδύλια για την πρόσληψη εκπαιδευτικών στα σχολεία. Δεν περισσεύουν. Πρέπει να πληρωθούν δισεκατομμύρια ευρώ σε τόκους. Πώς αλλιώς θα υπάρχει κέρδος για τους δανειστές; Πώς αλλιώς θα πειστούν οι αγορές ότι είμαστε φερέγγυοι; Τα κενά λοιπόν στα σχολεία θα αντιμετωπιστούν με απλήρωτη εθελοντική εργασία εκπαιδευτικών.
Από τον εργαζόμενο περάσαμε στον απασχολήσιμο, από τη μόνιμη πλήρη εργασία στη μερική απασχόληση, από τη μερική στην εκ περιτροπής, από την εκ περιτροπής στην ευκαιριακή, από την ευκαιριακή στη δια βίου επανεκπαίδευση με σεμινάρια εβδομάδων ή μηνών, από την επανεκπαίδευση στην εθελοντική εργασία.
Από τη δουλειά με ασφάλιση με ένσημα και περίθαλψη περάσαμε στην ανασφάλιστη περιοδική εκ περιτροπής απασχόληση χωρίς καμιά κάλυψη με μακρόχρονη καθυστέρηση πληρωμής, από το επάγγελμα στην ερασιτεχνική δραστηριότητα, από την εργασία στο χόμπι.
Και όμως είναι πολλοί που ακόμα πιστεύουν ότι το σύστημα της ελεύθερης οικονομίας μπορεί να ελεγχθεί, να διορθωθεί, να εξανθρωπιστεί!
ΤΟΥ ΛΑΕΡΤΗ ΤΑΝΑΚΙΔΗ φιλολόγου
agelioforos.gr