Νικομηδινό, οικισμός (υψόμ. 150 μ. ) του νομού Θεσσαλονίκης. Δοιηκητικά ανήκει στον Δ.Δ Απολλωνίας του δήμου Βόλβης και έχει 561 κατοίκους (2001). Νικομηδινό, βρίσκεται στο Νομό Θεσσαλονίκης. Απέχει 40χλμ. από την Θεσσαλονίκη και βρίσκεται νότια της λίμνης του Αγίου Βασιλείου και της λίμνης Βόλβης
Σήμερα κατοικείται από 500 περίπου ανθρώπους, ενώ υπάρχουν και πολλοί που ζουν στη Θεσσαλονίκη και αλλού.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η περιοχή έχει μεγάλη ιστορία από τα αρχαία ακόμη θρακικά και μακεδονικά χρόνια, όπως δείχνουν οι αρχαιολογικές έρευνες που άρχισαν στο Νικομηδινό, αλλά και φανερώνεται από πλήθος ευρημάτων που καταμαρτυρούν οι κάτοικοι!
Άλλωστε ο τόπος βρίσκεται κοντά στην αρχαία Καλλίνδοια, τοποθεσία που δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί επακριβώς.
Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια και αργότερα με την ανάπτυξη του Βυζαντίου, η περιοχή εξελίσσεται σε έναν σημαντικό ταξιδιωτικό σταθμό – επειδή ήταν ή μόνη πεδινή πρόσβαση προς Χαλκιδική – που όμως θα υποστεί λεηλασίες από επιδρομείς του βορρά γύρω στα 1200. Έτσι ίσως πήρε το όνομα Βορένο, (ή Βερένο ή Βυρένο), που πιθανόν σημαίνει λεηλατημένο… Η δεύτερη καταστροφή φαίνεται –πως γίνεται από την εισβολή των Οθωμανών γύρω στα 1400.
Στα χρόνια πάλι της Τουρκοκρατίας, το χωριό ονομαζόταν Μεγάλη Αγία Παρασκευή και ήταν ένα μακρόστενο χωριό κατά μήκος του δρόμου που ένωνε τη Θεσσαλονίκη με την Κωνσταντινούπολη! Απλωνόταν μάλιστα από τη Γερακαρού, μέχρι το Στίβο! Γι΄ αυτό και είχε 50 τσαγκαράδικα τότε, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τα καραβάνια των περαστικών, των πραματευτάδων, των ταξιδιωτών.
Γύρω στα 1700, η Μεγάλη (μακρά) Αγία Παρασκευή, συγκλονίζεται από μια ολική καταστροφή, που ερημώνει τον τόπο και γκρεμίζει ακόμα και τις μεγάλες Εκκλησίες, όπως της Αγίας Κυριακής , του Αγίου Αθανασίου, του Αγίου Δημητρίου
Πολλοί από τους κατοίκους για να γλιτώσουν φεύγουν προς τις Σέρρες και άλλοι προς Χαλκιδική, ενώ το σημερινό Ζαγκλιβέρι, προέρχεται κατά μεγάλο μέρος από τους κατοίκους του Βορένου!
Όσοι θα ξαναγυρίσουν, θα λάβουν μέρος και στο Μακεδονικό Αγώνα, ενώ στα 1922 νέα πληγωμένα χελιδόνια θα γυρέψουν αποκούμπι στο χωριό. Πρόκειται για τους ξεριζωμένους Έλληνες της Μικρασιατικής Καταστροφής, που ήρθαν από την περιοχή της φημισμένης Νικομήδειας, πατρίδας του Αγίου Παντελεήμονα. Γι΄ αυτό ακριβώς, από τους πρόσφυγες της Νικομήδειας, το χωριό μετονομάστηκε Νικομηδινό!
Το πανηγύρι του χωριού γίνεται την ημέρα της γιορτής της Αγίας Παρασκευής, της οποίας το αγίασμα αναβλύζει από ένα βράχο, πάνω στον οποίο είναι τοποθετημένη η εικόνα της Αγίας, θεωρείται θαυματουργό και οι κάτοικοι ακολουθώντας την παράδοση αιώνων, κρεμούσαν κομμάτια από την ενδυμασία τους στα γύρω δέντρα πιστεύοντας οτι η Αγία που γιατρεύει τα πάντα θα τους πάρει τον πόνο, όπως επίσης το χωριό εορτάζει και στις 29 Αυγούστου, τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου.