Ιστορίες Εγκλημάτων: Ο Θάνατος της Elisa Lam

Οι θάνατοι και οι εξαφανίσεις αποτελούν μία θλιβερή πραγματικότητα της κοινωνίας μας, με χιλιάδες να συμβαίνουν καθημερινά σε όλη την υφήλιο, από τις οποίες ένα μεγάλο ποσοστό παραμένει άλυτο.

Όμως λίγοι είναι απόκοσμοι και μυστήριοι σαν να πρόκειται για σενάριο ταινίας τρόμου του Χόλυγουντ. Το ανεξιχνίαστο και η παραδοξότητα που περιβάλλει τις συνθήκες του θανάτου της Elisa Lam είναι μία τέτοια περίπτωση, που και σήμερα μετά από τόσα χρόνια δεν έχει ξεκαθαρίσει για το τι πραγματικά συνέβη στην νεαρή φοιτήτρια.

Η Elisa Lam (Laam Hoji  στα κινέζικα) γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1991 στον Καναδά. Η Lam, ήταν κόρη μεταναστών από το Χονγκ Κονγκ οι οποίοι διατηρούσαν ένα εστιατόριο στο προάστιο του Βανκούβερ,  στο Burnaby . Ήταν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο British Columbia, αλλά δεν είχε κάνει εγγραφή στο επόμενο έτος λόγο κάποιων προβλημάτων που αντιμετώπιζε.

Στα μέσα του 2010, άρχισε η Elisa να λειτουργεί ένα blog που ονομάζεται Αιθερικά Πεδία στο Blogspot. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών δημοσίευε φωτογραφίες μοντέλων με μοντέρνα ρούχα και στιγμιότυπα της ζωής της, ιδιαίτερα τον αγώνα με την διαταραχή της. Τον Ιανουάριο 2012 αναρτά απόσπασμα του μυθιστοριογράφου Chuck Palahniuk με τον τίτλο “Είσαι πάντα στοιχειωμένος από την ιδέα ότι σπαταλάς τη ζωή σου” το οποίο χρησιμοποιεί σαν επιγραφή – σλόγκαν για το blog. Η Lam παραπονέθηκε ότι μια “υποτροπή” κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς την ανάγκασαν να παρατήσει αρκετές τάξεις, αφήνοντας της την αίσθηση της « εντελώς αποπροσανατολισμένης και χαμένης.» Εκείνη ανησυχεί ότι η αναβλητικότητα και οι συνεχές αλλαγές της θα φαινόταν ύποπτη, επηρεάζοντας αρνητικά την ικανότητά της να συνεχίσει τις σπουδές της και να αποφοιτήσει. Λίγο μετά από δύο χρόνια αφότου η Lam είχε αρχίσει το blogging,  ανακοίνωσε ότι θα εγκαταλείψει το blog για ένα άλλο που είχε αρχίσει στο Tumblr το Μάρτη 2011, Nouvelle / Nouveau. Το περιεχόμενό του ήταν βαρύτερο σε φωτογραφίες, ως επί το πλείστον από μόδα, αποφθέγματα, και με λίγες καταθέσεις προσωπικών απόψεων της.  Και εδώ χρησιμοποιήθηκε το ίδιο απόφθεγμα του Palahniuk ως επιγραφή.

Σε μία προσπάθεια να ισορροπήσει τον εσωτερικό της κόσμο και να διευρύνει τους ορίζοντες της ανακαλύπτοντας κάτι πιο ουσιαστικό που να την γεμίζει, ξεκινάει να κάνει διακοπές στην Δυτική Ακτή των ΗΠΑ, την οποίο ονόμασε « West Coast Tour”  στο Tumblr blog της. Είχε σχεδιάσει να σταματήσει στο Σαν Ντιέγκο, Λος Άντζελες, Σάντα Κρουζ και το Σαν Φρανσίσκο, ελπίζοντας να καταφέρει να επισκεφτεί το San Louis. Έφυγε από το σπίτι της στο Βανκούβερ τον Ιανουάριο του 2013 με προορισμό την Νότια Καλιφόρνια.

Ταξίδεψε μόνη της, με την Amtrak (εταιρία σιδηροδρόμων) και υπεραστικά λεωφορεία. Ξεκινώντας τις διακοπές της στο Σαν Ντιέγκο, επισκέφθηκε τον  ζωολογικό κήπο, έγραψε για την πόλη στο blog της, και συνέχισε, φτάνοντας στο Λος Άντζελες στις 26 Ιανουαρίου, όπου κατέληξε να κάνει check-in στο ξενοδοχείο Cecil Hotel, κοντά κέντρο της πόλης στο Skid Row . Αρχικά της δόθηκε ένα κοινόχρηστο δωμάτιο στον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου.  Ωστόσο, μετά η συγκάτοικος της παραπονέθηκε για «ιδιαίτερη και περίεργη συμπεριφορά» όπως το περιέγραψε ο δικηγόρος του ξενοδοχείου αργότερα και την μεταφέρανε σε ένα δωμάτιο δικό της μετά από δύο ημέρες.

Μετά από πέντε ημέρες γεμάτες επισκέψεις στα αξιοθέατα της πόλης, η Elisa είχε  προγραμματίσει να κάνει check out και να συνεχίσει το ταξίδι της προς Σάντα Κρουζ.

Η Εξαφάνιση

Παρόλο που συνέχεια ταξίδευε, η Lam έχοντας ιδιαίτερα στενή σχέση με τους γονείς της επικοινωνούσε μαζί τους πολλές φορές την ημέρα.

Στις 31 Ιανουαρίου, 2013, ημέρα που είχε προγραμματίσει να κάνει check-out από το ξενοδοχείο Cecil και να αναχωρήσει για Σάντα Κρουζ, δεν επικοινώνησε μαζί τους.

Γεγονός ασυνήθιστο που τους δημιούργησε έντονη ανησυχία κάνοντας τους να επικοινωνήσουν με την αστυνομία του Λος Άντζελες να αναφέρουν την εξαφάνιση της, και να πάρουν την πρώτη πτήση για το Λος Άντζελες για να βοηθήσουν στην αναζήτηση της Elisa.

Το προσωπικό του ξενοδοχείου που την είδε εκείνη την ημέρα είπε ότι ήταν μόνη της. Έξω από το ξενοδοχείο, η Katie Orphan, διευθύντρια ενός κοντινού βιβλιοπωλείου, ήταν το μόνο πρόσωπο που θυμήθηκε ότι τηνείδε την εκείνη την ημέρα. «Ήταν εξωστρεφής, πολύ ζωντανή, πολύ φιλική και έψαχνε δώρα για το σπίτι, την οικογένειά της. Μιλούσε για το τι βιβλίο επέλεξε και το κατά πόσον ή όχι αυτό που είχε πάρει θα είναι πολύ βαρύ για να το μεταφέρει όσο  θα ταξίδευε».

Η αστυνομία έψαξε το ξενοδοχείο στο βαθμό που νόμιμα μπορούσε. Έψαξαν με σκυλιά το δωμάτιο της Lam και όλο το κτίριο, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου ορόφου, όμως ανεπιτυχώς, μιας και τα σκυλιά δεν «έπιαναν» τη μυρωδιά της.

Αργότερα ο Sgt. Rudy Lopez  θα δηλώσει «Δεν ψάξαμε σε κάθε δωμάτιο, θα μπορούσαμε να το κάνουμε μόνο αν είχαμε βάσιμες υποψίες ότι έχει διαπραχθεί έγκλημα.»

Στις 6 Φεβρουαρίου, μία εβδομάδα μετά την τελευταία θέαση της Lam ,το LAPD αποφάσισε ότι χρειαζόταν περισσότερη βοήθεια. Φυλλάδια με την εικόνα της μοιράστηκαν στη γειτονιά και σε απευθείας σύνδεση μέσα από τα τοπικά ΜΜΕ ζήτησε την βοήθεια του κοινού να συνδράμει με όποια πληροφορία διέθετε , στην εύρεση της Elisa Lam.

Τέσσερα ανατριχιαστικά λεπτά στο ασανσέρ (βίντεο)

Περνάει μια εβδομάδα χωρίς κανένα αποτέλεσμα ανεύρεσης της Lam.

Στις 14 Φεβρουαρίου, το LAPD κυκλοφορεί ένα βίντεο που τραβήχτηκε από την κάμερα ασφαλείας του ασανσέρ στο Cecil όπου εμφανίζεται τελευταία φορά ζωντανή στις 1η Φεβρουαρίου.

Το βίντεο διάρκειας τεσσάρων λεπτών δημοσιεύτηκε στο YouTube δείχνει την Elisa να πατάει όλα τα κουμπιά του ασανσέρ και να περιμένει για να ξεκινήσει. Βλέποντας ότι οι πόρτες του ανελκυστήρα δεν κλείνουν, αρχίζει να συμπεριφέρεται εξαιρετικά περίεργα.  Αυτό που προκάλεσε τεράστιο παγκόσμιο ενδιαφέρον, ήταν η παράξενη συμπεριφορά της Lam την οποία σχολίασαν και προσπάθησαν να αναλύσουν χιλιάδες χρήστες στο Youtube.

Η κάμερα του ασανσέρ κάνει λήψη μέσα από την καμπίνα του ανελκυστήρα να κοιτάζει υπό γωνία προς τα κάτω από την οροφή, με θέα όχι μόνο το εσωτερικό της, αλλά και τον διάδρομο έξω. Είναι όμως κάπως κοκκώδες, και η χρονική σήμανση στο κάτω μέρος επισκιάζεται. Σε μερικά σημεία το στόμα Lam είναι pixelized.

Αρχικά, η Elisa μπαίνει στο ασανσέρ και πιέζει όλα τα κουμπιά. Στη συνέχεια, φαίνεται να περιμένει κάτι να συμβεί, αλλά, για κάποιο λόγο, η πόρτα του ασανσέρ δεν κλείνει. Αρχίζει να κοιτάζει γύρω της , σαν να περιμένει (ή να κρύβεται από) κάποιον. Στο 1:57 λεπτό, οι ώμοι της και τα χέρια της αρχίζουν να κινούνται με έναν πολύ παράξενο ρυθμό (σχεδόν μη ανθρώπινο), ενώ παράλληλα φαίνεται να μιλάει σε κάποιον, κάτι … ή τίποτα απ’ όλα αυτά. Στη συνέχεια περπατά μακριά. Η πόρτα του ασανσέρ, στη συνέχεια κλείνει και ξεκινάει να λειτουργεί κανονικά.

Η ανακάλυψη του πτώματος

Ενώ η πρόοδος των ερευνών για την ανεύρεση της Elisa Lam βρίσκεται συνεχώς στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ, οι επισκέπτες στο ξενοδοχείο άρχισαν να  διαμαρτύρονται στην διεύθυνση για την χαμηλή πίεση του νερού στα δωμάτιά τους. Κάποιοι από αυτούς ισχυρίστηκαν επίσης πώς το νερό τους ήταν παράξενου χρώματος, και είχε μια ελαφρώς ασυνήθιστη μυρωδιά.

Δύο εβδομάδες μετά, την κοινοποίηση του βίντεο με το περιστατικό στο ασανσέρ το πρωί της 19^ης  Φεβρουαρίου, ένας συντηρητής του Hotel Cecil ανεβαίνει στην ταράτσα του ξενοδοχείου, όπου βρισκόταν οι τέσσερεις δεξαμενές νερού 1.000 γαλονιών η κάθε μία (περίπου 3,78 m3) .Οι δεξαμενές αυτές γέμιζαν από το δίκτυο της πόλης και παρείχαν νερό στα δωμάτια, στην κουζίνα και στην καφετέρια του ξενοδοχείου.

Αφού προσάρμοσε την σκάλα στην δεξαμενή Νο4 που βρισκόταν στην γωνία, με μεγάλη δυσκολία ανασήκωσε το μεταλλικό καπάκι της δεξαμενής.

Μόλις άνοιξε το καπάκι κόντεψε να πέσει από την σκάλα αντικρίζοντας μέσα το σώμα της Elisa Lam, που βρισκόταν με το πρόσωπο προς τα πάνω περίπου 40cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Τρέχοντας ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία του LAPD.

Η αστυνομία έδωσε εντολή στην διεύθυνση του ξενοδοχείου να αδειάσει την δεξαμενή, ώστε οι πυροσβέστες να μπορέσουν να την κόψουν για να βγάλουν το πτώμα, δεδομένου ότι το άνοιγμα της δεξαμενής ήταν πολύ μικρό για να μπορέσουν να την βγάλουν χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Η Κατακραυγή

Όπως και να έχει, η ιδέα του να πίνεις νερό από μια δεξαμενή όπου υπάρχει μέσα της ένα πτώμα, δεν είναι και η καλύτερη,

Στον απόηχο της ανακάλυψης του πτώματος μέσα στην δεξαμενή η οποία χρησίμευε για την παροχή του νερού προς χρήση τους, το σύνολο των περαστικών ενοίκων του ξενοδοχείου Cecil έφυγε, εκφράζοντας την αποστροφή τους έχοντας στο μυαλό τους την  σκέψη ότι έπιναν εν αγνοία τους νερό μολυσμένο από ένα σώμα που βρισκόταν σε αποσύνθεση για δύο εβδομάδες.

Μετά το σάλο που ξέσπασε η διεύθυνση του ξενοδοχείου πλήρωσε τα έξοδα μετακίνησης σε κάποιους που ζήτησαν να μετακινηθούν σε άλλο ξενοδοχείο, και απαίτησε από εκείνους που παρέμειναν να υπογράψουν μια υπεύθυνη δήλωση ότι είχαν ενημερωθεί σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία τους, μένοντας με δική τους ευθύνη.

Η Υπηρεσία υγειονομικού της πολιτείας διαπίστωσε ότι το νερό δεν είχε μολυνθεί, παρόλα αυτά εξέδωσε διαταγή «μην πίνετε» και απαίτησε όλο το σύστημα υδροδότησης του Hotel Cecil να αποστραγγιστεί και να ξαναγεμίσει πριν τον επανέλεγχο για πιθανή μόλυνση  κοπράνων, λόγο του αποσυντιθέμενου σώματος της Elisa Lam.

Ένας ένοικος του τελευταίου ορόφου που έμενε αρκετό καιρό στο ξενοδοχείο κατέθεσε μαρτυρία ότι υπήρχε διαρροή σε ένα από τα δωμάτια  στον τελευταίο όροφο μετά την εξαφάνιση της Lam.

Η Νεκροψία

Αφού αφαιρέθηκε από την δεξαμενή, το σώμα της Lam παρελήφθη από τον ιατροδικαστή για νεκροψία. Οι δύο παθολόγοι, Jason Tovar και Yulai Wang, πέρασαν τέσσερις ώρες το απόγευμα αναλύοντας και την εξετάζοντας τα εσωτερικά όργανα της Lam.

Στις 21 Φεβρουαρίου, το γραφείο του ιατροδικαστή εκδίδει πόρισμα ότι ο θάνατος  της 21χρονης φοιτήτριας επήλθε δια ατυχήματος, λόγο πνιγμού στον οποίο έπαιξαν  σημαντικό παράγοντα οι παραισθήσεις τις οποίες προκάλεσε η διπολική διαταραχή της φοιτήτριας από την οποία έπασχε.

Η πλήρης έκθεση τους κυκλοφόρησε τέσσερις μήνες αργότερα, τον Ιούνιο, αφού αναβλήθηκε αρκετές φορές η δημοσίευση της.  Ανέφεραν ότι το σώμα της είχε βρεθεί γυμνό στη δεξαμενή, σε βάθος περίπου μισό μέτρου,  με τα ρούχα που φορούσε στο βίντεο του ασανσέρ να επιπλέουν στο νερό δίπλα της, επικαλυμμένα με σωματίδια “όμοια με άμμο”. Μαζί τους ήταν το ρολόι της και το κλειδί του δωματίου.

Το σώμα της Lam βρισκόταν σε μέτρια αποσύνθεση, σε κατάσταση τυμπανισμού  και ως επί το πλείστον πρασινωπό, με κάποιες εμφανείς ραβδώσεις στην κοιλιά και το δέρμα λόγο αρχικού διαχωρισμού. Ο Tovar και Wang δεν βρήκε κανένα εμφανές στοιχείο τραύματος στο σώμα ή σεξουαλική κακοποίησης, αν και είχε πάρει δείγματα από τα νύχια της. Παράλληλα όμως δεν βρήκαν ούτε κάποιο στοιχείο που να υποδηλώνει ότι η Lam είχε αυτοκτονήσει.

Τοξικολογικές αναλύσεις.

Εκτός από τα συνταγογραφούμενα χάπια που είχε, βρέθηκαν και ορισμένα φάρμακα χωρίς συνταγή, όπως Sinutab και η Ibuprofen.

Δεν ανιχνεύτηκαν στον οργανισμό της οινόπνευμα ή ναρκωτικές ουσίες.

Η Elisa Lam η οποία έπασχε από διπολική διαταραχή έπαιρνε συνταγογραφούμενα  φάρμακα των οποίων η περιγραφή συμπεριλαμβάνεται στην αναφορά του Ιατροδικαστή στην σελίδα 23-25 της τοξικολογικής εξέτασης, και τα συστατικά των οποίων θα ήταν πιθανών να ανιχνευτούν στο σώμα της:

Αιθανόλη (αλκοόλ) Αποτελέσμα: 0,02 g% (αυτό είναι μία φυσιολογική τιμή της ποσότητας αιθανόλης για την χολή).

Αιθανόλη (οινόπνευμα) δεν ανιχνεύθηκε σε οποιαδήποτε ποσότητα στο αίμα από την καρδιά της Elisa δεν ήπιε κανένα αλκοολούχο ποτό την ημέρα που πέθανε.

Καμία παράνομη ναρκωτική ουσία δεν ανιχνεύτηκε στα δείγματα που λήφθηκαν αν και εξετάστηκε το αίμα της για μαριχουάνα, κοκαΐνη, MDMA, βαρβιτουρικά, οπιοειδή και αμφεταμίνες.

Αναπάντητα ερωτήματα

Οι αρχές του LA αποφάνθηκαν τον Ιούνιο του 2013 ότι ο θάνατος Elisa Lam ήταν ατύχημα ο οποίος ήταν αποτέλεσμα της διπολικής διαταραχής.

Η Lam είχε διαγνωστεί με διπολική διαταραχή και κατάθλιψη. Σύμφωνα με την οικογένειά της (που το κρατούσαν υποτίθεται μυστικό ),  δεν είχαν ιστορικό ιδεασμό αυτοκτονίας ή απόπειρες αν και μια αναφορά ισχυρίζεται ότι είχε στην πραγματικότητα, σε προγενέστερο χρόνο πριν την εξαφάνιση της.

Οι θεωρίες για τη συμπεριφορά της Lam στο βίντεο του ασανσέρ δεν σταμάτησαν  με το θάνατό της. Ορισμένοι υποστήριξαν ότι προσπαθούσε να κρυφτεί από κάποιον διώκτη, που ίσως να φέρει και την τελική ευθύνη για το θάνατό της, ενώ άλλοι είπαν ότι ήταν απλώς απογοητευμένη με την προφανή δυσλειτουργία του ανελκυστήρα.

Μόνο ένας Θεός ξέρει τι είδους  παραισθήσεις μπορεί να είχε και να αποτέλεσαν το κίνητρο για να αναρριχηθεί στην εν λόγω δεξαμενή και να κλείσει πίσω της και το καπάκι.

Η έρευνα που διενεργήθηκε από τις αρχές είχε καθορίσει το πώς η Lam έχασε τη ζωή της, αλλά δεν προσέφερε μια επαρκή εξήγηση αρχικά το πώς απέκτησε πρόσβαση στη δεξαμενή.

Οι πόρτες και οι σκάλες που έχουν πρόσβαση στην οροφή του ξενοδοχείου είναι μόνιμα κλειδωμένα. Στους κωδικούς και τα εφεδρικά κλειδιά έχουν πρόσβαση μόνο άνθρωποι που ανήκουν στο προσωπικό του ξενοδοχείου, και τα εξουσιοδοτημένα άτομα. Η οποιαδήποτε παραβίαση τους θα προκαλούσε συναγερμό, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Παρόλα αυτά, υπάρχει τρόπος παράκαμψης όλων των μέτρων ασφαλείας από την σκάλα κινδύνου που χρησιμοποιείται σε περίπτωση φωτιάς ως οδός  διαφυγής, αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με συνοδεία κάποιου που γνώριζε.

Εκτός από το ζήτημα του πώς έφτασε στη στέγη, το επόμενο κρίσιμο ερώτημα είναι το αν θα μπορούσε να μπει στην δεξαμενή μόνη της.

Η περιγραφή της περιοχής των δεξαμενών νερού ενός δημοσιογράφου που βρέθηκε στην ταράτσα του ξενοδοχείου όπου ανακαλύφθηκε το πτώμα , ενισχύει ακόμη περισσότερο τις αμφιβολίες.

Και οι τέσσερεις  δεξαμενές είναι κυλινδρικές ύψους 2,4 m χτισμένες επάνω σε τσιμεντόλιθους. Δεν υπάρχει σταθερή πρόσβαση (προσαρμοσμένη σκάλα) σε αυτές και οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου όταν χρειάζεται να τις ελέγξουν, πρέπει να χρησιμοποιήσουν σκάλα. Επίσης οι δεξαμενές προστατεύονται από βαριά μεταλλικά καπάκια που θα ήταν δύσκολο να τα σηκώσει μία μικροκαμωμένη γυναίκα σαν την Elisa.

Τα καπάκια των δεξαμενών νερού είναι τόσο βαριά, που είναι απίθανο ένα άτομο μόνο του να κατάφερε να τα μετακινήσει.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, μερικά από τα βασικά συμπτώματα της μανίας περιλαμβάνουν σωματική ανησυχία, έντονη επιθυμία για αύξηση της δραστηριότητας, και μη ρεαλιστική πίστη στις ικανότητές.

Οι μανιακοί άνθρωποι κάνουν εξωπραγματικά πράγματα που συχνά απαιτεί την άσκηση υπερφυσικής σωματικής δύναμης.

Πώς λοιπόν η Elisa έφτασε σε εκείνη την περιοχή, και επίσης πώς μία αδύνατη γυναίκα σαν την Elisa έκλεισε το καπάκι της δεξαμενής νερού πίσω της το οποίο με δυσκολία σηκώνει ένας δυνατός άντρας;

Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το βίντεο από την κάμερα ασφαλείας του ασανσέρ του ξενοδοχείου, που τη δείχνει να συμπεριφέρεται παράξενα λίγη ώρα πριν από τον θάνατο της, μιλάμε για μία πολύ περίεργη και ανατριχιαστική υπόθεση.

Ωστόσο, υπάρχει κάτι πολύ παράξενο σε αυτή την ιστορία.

Βλέποντας το βίντεο και τις συνθήκες αυτού του θανάτου, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο μυστηριώδη. Σίγουρα όμως η υπόθεση της Elisa Lam είναι ακόμα ένα κομμάτι της μακάβριας ιστορίας του ξενοδοχείου που μας οδηγεί στο ερώτημα : « Τι στο διάολο συμβαίνει με αυτό το μέρος ;”

Το τι πραγματικά συνέβη στην Elisa Lam, δεν το έμαθε ποτέ, κανείς.

Σενάριο για ταινία

Η ιστορία της Elisa Lam είναι παράξενα παρόμοια με την ταινία τρόμου του 2005  Dark Water .

Η Dahlia , ο κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας μετακομίζει σε μια πολυκατοικία με την κόρη της Cecilia. Και τα δύο αυτά ονόματα είναι σημαδιακά. Black Dahlia είναι το παρατσούκλι που δόθηκε στην Elizabeth Short , μια γυναίκα που έπεσε θύμα μιας φρικιαστικής δολοφονίας το 1947  που φάνηκε να είναι ιδιαίτερα τελετουργική . Μια υπόθεση που ουδέποτε λύθηκε. Σύμφωνα με την LA Observer , φημολογείται ότι η Black Dahlia ήταν στο Cecil Hotel λίγο πριν χάσει τη ζωή της .

Η  Black Dahlia , Elizabeth Short , αναφέρεται σε ένα βιβλίο ότι βρισκόταν με παρέα στο Cecil και έπιναν στο μπαρ προτού εξαφανιστεί το 1947 , αν και ιστορικοί μελετητές Kim Cooper και Richard Schave της Esotouric λένε ότι είναι απλά φήμες .

Στην ταινία , το όνομα της κόρης της , Cecilia , είναι , προφανώς , αρκετά παρόμοιο με το όνομα του Cecil Hotel .

Μετά τη μετακόμιση στο διαμέρισμά της , η Ντάλια παρατηρεί διαρροή ενός σκούρου νερού από την οροφή στο μπάνιο της. Ανακαλύπτει ότι ένα νεαρό κορίτσι που ονομάζεται Νατάσα Ρίμσκι πνίγηκε στην δεξαμενή νερού που βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του κτιρίου , πράγμα το οποίο προκάλεσε την μαυρίλα του νερού .

Ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας ήξερε για αυτό το γεγονός , αλλά αρνήθηκε να αναλάβει να πράξει οτιδήποτε . Το σώμα της Elisa Lam βρισκόταν στη δεξαμενή νερού για πάνω από δύο εβδομάδες , προκαλώντας τους επισκέπτες του ξενοδοχείου να διαμαρτύρονται  .

Το τέλος της ταινίας είναι επίσης παράξενα σχετικό :

Οι δυσλειτουργίες του ασανσέρ της πολυκατοικίας και το φάντασμα της μητέρας της Cecilia να τις κάνει πλεξούδες τα μαλλιά της . Είναι ο θάνατος της Elisa Lam μια από εκείνες τις τελετουργικές δολοφονίες που συγχρονιστικά αντικατοπτρίζεται σε μια ταινία του Hollywood ;

Μια άλλη παράξενη σύμπτωση

Οι συνομωσιολόγοι λόγο των πολλών συμπτώσεων και των περίεργων συνθηκών του θανάτου της Elisa LAM έχουν αναγάγει την ιστορία σε απόλυτη αστικό μύθο.

Γίνεται παραλληλισμός της ταινίας τρόμου «Dark Water» με την ιστορία της Elisa Lam.

Η ομοιότητα της υπόθεσης της ταινίας και το γεγονός ότι αυτή η ταινία κυκλοφόρησε το 2005, πέντε χρόνια πριν από το θάνατό του Elisa, έκανε μία μεγάλη μερίδα κόσμου να πιστέψει, ότι ο θάνατος της Elisa είναι αποτέλεσμα μιας προσχεδιασμένης  τελετουργικής δολοφονίας.

Οι συμπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ.

Λίγο μετά την ανακάλυψη του σώματος της Elisa Lam στην δεξαμενή του ξενοδοχείου Cecil , ξέσπασε μια θανατηφόρα επιδημία φυματίωσης στην περιοχή του Skid Row , μόλις λίγα τετράγωνα πιο κάτω.

Ο πληθυσμός της περιοχής έπρεπε να εξεταστεί, και αυτό που το κάνει ακόμα πιο ανατριχιαστικό είναι το γεγονός είναι η απίστευτη σύμπτωση ότι το τεστ κιτ που χρησιμοποιήθηκε στην εξέταση του πληθυσμού ονομαζόταν LAM – ELISA.

Αυτό που όμως έξαψε ακόμα περισσότερο την φαντασία του κόσμου, ήταν ένα ανατριχιαστικό γεγονός.

Μετά τον θάνατο της Lam το blog της στο Tumblr ενημερωνόταν κανονικά και ήταν ενεργό για πολλούς μήνες μετά το θάνατό της.

Αυτό όμως είναι πιθανό να οφείλεται μέσω της επιλογής του tumblr που επιτρέπει να ανεβαίνουν αυτόματα δημοσιεύσεις  όταν ο χρήστης δεν είναι συνδεδεμένος.

Είναι γεγονός ότι το κινητό τηλέφωνο της Elisa Lam δεν βρέθηκε ούτε κοντά στο πτώμα, αλλά ούτε και στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της, ενισχύοντας τις υποψίες ότι έχει κλαπεί κάποια στιγμή του θανάτου της.

Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος το ότι συνεχίστηκε η ενημέρωση του blog από κάποιον χάκερ που επωφελήθηκε από την κλοπή του κινητού της.

Αυτά όλα ίσως να είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα, μιας και η πλειοψηφία του κόσμου πιστεύει ότι η Elisa Lam, ήταν το τελευταίο θύμα της μακάβριας ιστορίας του ξενοδοχείου Cecil, το όνομα του οποίου έχει συνδεθεί στο βάθος του χρόνου με αυτοκτονίες και serial killers.

Ένα πραγματικά κακόφημο ξενοδοχείο

To Cecil’s Hotel χτίστηκε το1920 στο 54^ο οικοδομικό τετράγωνο στο κέντρο του Los Angeles στην περίφημη περιοχή Skid Row και ήταν διάσημο κατάλυμα επιχειρηματιών που ερχόντουσαν στην πόλη για συνέδρια, η επαγγελματικά ταξίδια. Μετά την μεγάλη οικονομική κρίση, το Cecil, γρήγορα επισκιάστηκε από λαμπρότερα ξενοδοχεία, και είχε γίνει συνώνυμο της φτώχειας και εγκληματικότητας μιας και άρχισε να νοικιάζει τα δωμάτια βασισμένο σε πολύ χαμηλή τιμολογιακή πολιτική ελπίζοντας να προσελκύσει πελάτες σε πιο μακροπρόθεσμη βάση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσελκύει αμφιλεγόμενους πελάτες .

Η φήμη του ξενοδοχείου άρχισε να πηγαίνει γρήγορα από το κακό στο χειρότερο, όταν έγινε διάσημο για τις πολλές αυτοκτονίες και δολοφονίες που συνέβησαν εκεί, αλλά και συνάμα γιατί υπήρξε καταφύγιο κάποιων διάσημων serial killers.

Ας κάνουμε μία αναδρομή στην σκοτεινή ιστορία του Λος Άντζελες η οποία οδηγεί στο περίφημο ξενοδοχείο Cecil για να ανακαλύψουμε τις μακάβριες ιστορίες που βαραίνουν την φήμη του ξενοδοχείου στο πέρασμα του χρόνου.

Η κατά κόσμο Elizabeth Short, διάσημη ως Μαύρη Ντάλια αναφέρεται σε ένα βιβλίο να πίνει με την παρέα της στο μπαρ του Cecil λίγες ώρες προτού εξαφανιστεί και βρεθεί τεμαχισμένη το 1947 στο προάστιο του Χόλυγουντ, αν και οι ιστορικοί μελετητές Kim Cooper και Richard Schave της Esotouric λένε ότι είναι φήμες .

Τις δεκαετίες 50’s  60’s το Cecil έγινε γνωστό ως ένα μέρος που οι άνθρωποι θα πάνε να πηδήξουν από τα παράθυρα του ξενοδοχείου για να αυτοκτονήσουν.

Η Helen Gurnee, στα 50 της, πήδηξε το παράθυρο ενός δωματίου που βρισκόταν στον έβδομο όροφο και προσγειώθηκε στην μαρκίζα του Cecil Hotel, στις 22 Οκτώβρη του 1954.

Η Julia Moore πήδηξε από το παράθυρο του δωματίου από τον όγδοο όροφο της, στις 11 Φεβρουαρίου 1962.

Η Pauline Otton, 27ετών, πήδηξε από το παράθυρο του ενάτου ορόφου  μετά από έναν καυγά με τον εν διαστάσει σύζυγό της, στις 12 Οκτωβρίου, 1962. Η Otton προσγειώθηκε στον George Gianinni, 65ετών, ο οποίος περπατούσε στον πεζόδρομο μπροστά από το ξενοδοχείο. Και οι δύο σκοτώθηκαν ακαριαία.

Στο ίδιο ξενοδοχείο δολοφονήθηκε η “Pigeon Goldie” Osgood, μία συνταξιούχος τηλεφωνήτρια, που ήταν γνωστή γιατί τάιζε και προστάτευε τα περιστέρια στο κοντινό πάρκο. Βρέθηκε νεκρή στο δωμάτιό της που το λεηλάτησαν στις 4 Ιουνίου, το 1964.  Είχε μαχαιρωθεί, στραγγαλίστηκε και βιάστηκε. Το έγκλημα εξακολουθεί να παραμένει ανεξιχνίαστο  μέχρι σήμερα. ”

Όμως μέρος της μακάβριας  ιστορίας του ξενοδοχείου, περιλαμβάνει και τους δύο κατά συρροή δολοφόνους, των Richard Ramirez (28.2.1960-7.6.2013) και τον Αυστριακό Jack Unterweger (16.8.1950 – 19.6.1994)

Ο Ramirez, με το παρατσούκλι “Nightstalker”, ζούσε στο Cecil Hotel, το 1985, σε ένα δωμάτιο στον 14^ο όροφο για το οποίο πλήρωνε μόνο 14 δολάρια τη βραδιά.

Σε ένα κτίριο γεμάτο με περαστικούς, παρέμεινε απαρατήρητος, για όλο το διάστημα της παρακολούθησης και δολοφονίας των 13 γυναικών. Ο Richard Schave, δήλωσε:

«Μετά από κάθε φόνο επέστρεφε από την πίσω είσοδο, πετούσε τα ματωμένα ρούχα του στο σκουπιδοτενεκέ, και ανέβαινε στο δωμάτιο του όπου κάπνιζε μαριχουάνα ακούγοντας δυνατά μουσική.

Ο δεύτερος κατά συρροή δολοφόνος Jack Unterweger, ήταν δημοσιογράφος που κάλυπτε το αστυνομικό ρεπορτάζ στο Λος Άντζελες για λογαριασμό ενός αυστριακού περιοδικού το 1991. «Πιστεύουμε ότι ζούσε στο Cecil Hotel προς τιμήν του Ramirez,” δήλωσε ο Schave.

Ο Unterweger  κατηγορείτο για τη δολοφονία τριών ιεροδούλων στο Λος Άντζελες, ενώ ήταν ένοικος του ξενοδοχείου Cecil.

«Θα μπορούσα να σας διηγηθώ φρικτές ιστορίες για πολλά ξενοδοχεία στο κέντρο της πόλης, λέει ο Kim Cooper, ο οποίος λέει ότι υπάρχουν άλλες τόσες μακάβριες ιστορίες αλλά πιστεύω ότι αυτό που κάνει το Cecil πιο ενδιαφέρον του είναι ότι δύο serial killers έμειναν εκεί. Η αλήθεια είναι το Cecil θα βγάλει από μέσα σας αυτό από το οποίο προσπαθείτε να ξεφύγετε», λέει ο Steve Erickson.

Είναι το Cecil θύμα τόσων τρομερών  συμπτώσεων, επειδή ήταν φτηνό και τόσο κοντά στο Skid Row? Ευφάνταστοι μυθιστοριογράφοι με το μυαλό τους πλάθουν διάφορες ιστορίες αφήνοντας υπονοούμενα ότι το έδαφος στο οποίο είναι χτισμένο το ξενοδοχείο μαστίζεται από μια αρχαία κατάρα, η ότι κάθεται στην κορυφή μιας πύλης για τον Κάτω Κόσμο.

Μπορούν τα τούβλα και το τσιμέντο να διατηρήσουν τις αναμνήσεις των εγκλημάτων που διαπράττονται στα δωμάτια? Μπορεί η βία να αποτυπωθεί στους τοίχους που κανένα στρώμα χρώματος δεν μπορεί να σβήσει? 

Ένα μεγάλο ερωτηματικό

Όπως συμβαίνει συνήθως στις περίεργες υποθέσεις θανάτων, οι αρχές τηρούν  απίστευτα μυστικοπαθείς και αδιαφανείς μεθόδους κατά τη διάρκεια της έρευνας.

Η περίπτωση της Elisa Lam δεν είναι απλά μυστήριο – είναι μια τραγωδία.

Τι πραγματικά συνέβη εδώ;

Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές παράξενες συμπτώσεις ;

Γιατί η Elisa Lam ενεργεί τόσο περίεργα στο ασανσέρ;

Είχε τελετουργικές προεκτάσεις ο συγκεκριμένος θάνατος;

Γιατί το Cecil Hotel είναι ένα φυτώριο τέτοιων ιστοριών;

Υπάρχει κάποια παραφυσική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα εκεί περιλαμβάνοντας ανάμειξη σκοτεινών οντοτήτων;

Το μυστήριο που καλύπτει αυτή την ιστορία που παραμένει τυλιγμένο με ένα σκοτεινό πέπλο υιοθετείται και από τις αρχές που δεν φαίνονται διατεθειμένες να την διερευνήσουν περαιτέρω.

Ίσως πρέπει να αναφερθεί εδώ το σύνθημα που εμφανίζεται σε αφίσες της ταινίας Dark Water: “Κάποια μυστήρια δεν είναι γραφτό να επιλυθούν».

Έρευνα – επιμέλεια: Συντακτική ομάδα Volvipress.gr

Πηγές:

dailymaverick.co.za

en.wikipedia.org

www.punchnels.com

vigilantcitizen.com

huffingtonpost.ca