Με νόμους του 1982 (δεν) εκσυγχρονίζεται η Αυτοδιοίκηση!

Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αφορά τη λειτουργία του συνόλου της Αυτοδιοίκησης, αφορά την κυκλοφορία των απορριμματοφόρων των Δήμων και το μηνιαίο όριο (πλαφόν) χιλιομέτρων που επιτρέπεται να διανύουν, καθώς και η αντίστοιχη επιτρεπόμενη κατανάλωση καυσίμων.

Πιο συγκεκριμένα, με την υπαρ΄ 1450/550/1982, ΦΕΚ 93 Β/3-3-1982 απόφαση του αείμνηστου Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Μένιου Κουτσόγιωργα, καθορίστηκαν οι επιτρεπόμενες καταναλώσεις καυσίμων των κρατικών οχημάτων και των ΟΤΑ. Με εκείνη την απόφαση, δηλαδή την προ 32 ετών, καθορίστηκε ότι τα φορτηγά οχήματα και ειδικά όλων των υπηρεσιών ΝΠΔΔ ΟΤΑ κλπ, δικαιούνται καυσίμων για 1200 χιλιόμετρα μηνιαίως.

Για την εποχή που λήφθηκε, η απόφαση ήταν επαρκής, ανταποκρινόταν και μπορώ να πω υπερκάλυπτε, τις ανάγκες.

Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 32 χρόνια!

 Η απόφαση δεν άλλαξε! Δεν τροποποιήθηκε!

Όμως οι μικρές κοινότητες έγιναν Δήμοι με το πρόγραμμα “Καποδίστριας” το 1998. Τα γεωγραφικά όρια άλλαξαν, οι ανάγκες αυξήθηκαν. Η έκταση που έπρεπε να καλύπτουν τα οχήματα, κυρίως τα απορριμματοφόρα και τα φορτηγά πολλαπλασιάστηκε. Μετά δε την εφαρμογή του προγράμματος “Καλλικράτης”, τα όρια των Δήμων πολλαπλασιάστηκαν ακόμα περισσότερο. Ολόκληρα νησιά έγιναν ένας Δήμος, 5 ή 6 Καποδιστριακοί Δήμοι συνενώθηκαν σε έναν. Μεγάλοι Δήμοι στην Αττική συνενώθηκαν.

Αποτέλεσμα ήταν, οι ανάγκες για καθαριότητα σε ημερήσια βάση να αυξηθούν ακόμα περισσότερο.

Είναι αδιανόητο, λοιπόν, το 2014 να κυκλοφορούν απορριμματοφόρα, φορτηγά και λεωφορεία Δήμων υπό τον “περιορισμό” του χιλιομετρικού ορίου που τέθηκε το  1982 και μάλιστα όταν οι δαπάνες για τη λειτουργία τους δεν καλύπτονται από τον Κρατικό προϋπολογισμό, αλλά πληρώνονται απευθείας από τους Δημότες κάθε Δήμου, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, αφού τα τέλη αυτά είναι ανταποδοτικά. Η διατήρηση του μειωμένου πλέον ορίου χιλιομέτρων ουσιαστικά έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση δρομολογίων, άρα τη μείωση υπηρεσιών καθαριότητας προς τους πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν γι αυτό. Παράλληλα, με την μείωση των υπηρεσιών, εγκυμονεί και ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα βάσει των αυξημένων αναγκών καθαριότητας της σύγχρονης εποχής.

Ας ασχοληθούν, λοιπόν, οι αρμόδιοι του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ας τροποποιήσουν άμεσα την Υπουργική Απόφαση του 1982. Γιατί οι ανάγκες έχουν αυξηθεί και τα γεωγραφικά όρια έχουν αλλάξει. Και σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί, γιατί με τα απορριμματοφόρα δε θα πάει κανένας Δήμαρχος και κανένας εργαζόμενος βόλτα! Αντίθετα, γυρνούν νύχτα-μέρα καθαρίζοντας τις πόλεις και μετά πηγαίνουν και στους ΧΥΤΑ.

Αν υπολογιστεί η μέση ημερήσια απόσταση που διανύει κάθε όχημα για την καθαριότητα σε ένα Δήμο του λεκανοπεδίου ή της επαρχίας, μπορεί κάλλιστα να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, τροποποιώντας άμεσα την απόφαση του 1982.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να μιλάμε για εκσυγχρονισμό της Αυτοδιοίκησης, ας πράξουμε τα αυτονόητα!

Του Μανώλη Αντωνάκου

 Γενικού Γραμματέα του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου

newsta.gr