Μεταναστευτικό και προοπτική μόνιμης εγκατάστασης τους Τώρα τι κάνουμε;
Παρακολουθωντας το χθεσινο video της ΕΡΤ (https://volvipress.gr/o-dimarxos-diamantis-liamas-milaei-stin-ert-gia-toys-metanastes-ston-dimo-bolbis-binteo), για την δομή φιλοξενίας στο Βαγιοχώρι, οπου ο δημαρχος προχωρησε για μια ακομη φορα στην δημοσιοποιηση του τοπικου προβληματος, εμεινα με την εντυπωση οτι, η παρουσιαση του προβληματος, αλλα και η ζητουμενη –επιπλεον- δημιουργια υποδομων (πλην οσων εχουν ηδη δημιουργηθει), προοριζονται για κοινοτητες προς αναπτυξη, εμπεριεχοντας ΚΑΙ την
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Εντυπωση,που μου ειχε δημιουργηθει χρονια πριν, από τους προηγουμενους κυβερνητικους αριστερους ανθελληνες, οι οποιοι ειχαν δηλωσει ξεκαθαρα, «ΟΣΟΙ ΗΡΘΑΝ, ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ» (μουζάλας https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/470294_gmoyzalas-oi-metanastes-sta-nisia-kai-stin-ypoloipi-ellada-irthan).
Ηδη μεχρι ΣΗΜΕΡΑ ολοι διαπιστωσαμε την πληρη αδυναμια αντιδρασης ολων των μορφων εξουσιας και διοικησης του κρατους (κυβερνητικο, κομματικο και αυτοδιοικητικο) στην υλοποιουμενη εισβολη των λαθρομεταναστων, ή «παρατυπων μεταναστων» για οσους «θελουν να το παιζουν» πιο «ευαισθητοι» από εμας, αφου (για οσους δεν το καταλαβαινουν) οι λεξεις δεν είναι το προβλημα, αλλα η ιδια η ανεξελεγκτη εισβολη τους στην πατριδα μας.
Εννοειται οτι στο «παιχνιδι» των εννοιων, δεν περιλαμβανονται οι προσφυγες, για τους οποιους η στηριξη και συμπαρασταση ολων είναι αυτονοητη.
Αρα αν «η εξουσια» δεν είναι σε θεση να μας προστατεψει από την παρανομια, τι μας μενει; ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Αν πραγματι οι κυβερνησεις είναι αδυναμες και υπακουες στις εξωθεν εντολες,
εμεις ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Υπαρχει ενημερωση κι εκφρασμενη θεση των κατοικων στην προοπτικη αυτη;
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΥΤΗ;
Διοτι κανεις δεν μπορει να είναι σιγουρος, αν το Βαγιοχωρι,η Απολλωνια, τα Βρασνα κι αυριο δεν ξερω ποιες άλλες περιοχες, αποτελουν ενδιαμεσα σημεια μεταφορας των ανθρωπων αυτων, ή αν υπαρχει προγραμματισμος για μονιμη εγκατασταση τους.
Διοτι,ΑΝ υπαρχει περιπτωση για μονιμη εγκατασταση τους, τοτε δημιουργειται ένα τελειως διαφορετικο ζητημα, που σαφως χρηζει και μιας τελειως διαφορετικης αντιμετωπισης και προοπτικης στην αντιμετωπιση του.
Φυσικα,μια τετοια σκεψη, μπορει να αποτελει μια παραλογη και τελειως θεωρητικη ανησυχια.
Επειδη όμως σημερα βιωνουμε, ακομη πιο παραλογες πολιτικες καταστασεις, ακομη κι αν αποτελει μια παραλογη θεωρητικη υποθεση εργασιας, δεν θα ηταν λογικο, ο δημος και η τοπικες κοινωνιες, να συζητησουν και να «προετοιμαστουν» για ένα τετοιο ενδεχομενο;
Μια τετοια προοπτικη, δημιουργει την αναγκαιοτητα υπαρξης μιας συλλογικης αποφασης, που πρεπει να προυπαρχει κι όχι να αναζητείται, όταν θα εχουν υλοποιηθει τα παντα
Μια αποφαση,που πρεπει να συζητηθει ΧΩΡΙΣ αναιτιες αντιπολιτευτικες αλληλοκατηγοριες και κορωνες, χωρις φωνες κι εντασεις, χωρις εμπαθειες και κυριως χωρις την «σιχαμενη ελληνικη νοοτροπια», ΝΑ ΨΟΦΗΣΕΙ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ, ή την συνηθη αντιμετωπιση « να μην ερθουν σε μας, αλλα να τους παρετε εσεις».
Θα πρεπει ολοι μας να συνειδητοποιησουμε ότι, στο προβλημα αυτό, ή ολοι μαζι κερδιζουμε, ή ολοι μαζι χανουμε.
Αν δεν υπαρξει κοινη αντιληψη, κατανοηση και σταση τοτε ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΟΛΟΙ.
Κλεινοντας θεωρω αυτονοητο ότι πριν υπαρξει μια τετοια αποφαση, θα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΩΤΗΘΟΥΝ/ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, αφου προηγουμενως υπαρξει διαδικασια ενημερωσης, που θα πρεπει να οργανώσει και υλοποιησει η δκση του δημου.
Χρηστος Γκουτζελης