Τουρισμός: Ρεκόρ; Ποια ρεκόρ;
Καθημερινά είναι πλέον τα διθυραμβικά και ενθουσιώδη δημοσιεύματα για τις επιδόσεις του ελληνικού τουρισμού, που σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία αλλά και τις προβλέψεις, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, σε επίπεδο αφίξεων. Την ίδια ώρα πάντως, οι επιδόσεις στα ταμεία της αγοράς του Στρυμονικού κόλπου δεν εμπνέουν κανένα ενθουσιασμό.
Πανελλαδικά, τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν εντυπωσιακή αύξηση των εσόδων το πρώτο τετράμηνο του έτους. Ο δήμος Βόλβης όμως δεν επωφελείται από την εντυπωσιακή αύξηση των αφίξεων, όσο επωφελούνται άλλοι προορισμοί της χώρας.
Είναι προφανές ότι αν η τοπική αγορά εξακολουθεί να έχει πρόβλημα σε μια χρονιά ρεκόρ, τότε κάτι δεν πάει καλά, κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Και αυτό που δεν πάει καλά, είναι η έλλειψη ταυτότητας του Στρυμονικού κόλπου, που θα συνοδευόταν από μια αντίστοιχη χάραξη πολιτικής με την ανάλογη διαχείριση του προορισμού. Αντ’ αυτού, η τουριστική αγορά βαδίζει με αυτόματο πιλότο, έρμαιο ουσιαστικά των εκάστοτε μεταβολών στον τουριστικό χάρτη της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου και , ανάλογα με τις συγκυρίες, άλλοτε ευνοείται, άλλοτε όχι. Τα όποια αποτελέσματα είναι συνήθως συγκυριακά, απόρροια εξωτερικών παραγόντων και όχι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης , συγκροτημένης πολιτικής .
Όταν άλλες περιοχές όπως η Σαντορίνη πουλιούνται πανάκριβα (πρόσφατα οι τιμές των ξενοδοχείων της παραλληλίστηκαν με το Μόντε Κάρλο) και παρά ταύτα δεν πέφτει καρφίτσα, ο δήμος Βόλβης εξακολουθεί να είναι φτηνός , εξ ου και το πρόβλημα της τοπικής αγοράς. Η άναρχη αύξηση κλινών εδώ και πολλά χρόνια, είναι η βασική αιτία του κακού. Το άγχος να γεμίσουν οι χιλιάδες των κλινών, οδήγησε στην κατρακύλα των τιμών, που έφεραν τον «φτηνό» τουρίστα. Σήμερα, ο Στρυμονικός κυρίως κόλπος εξακολουθεί να πληρώνει την έλλειψη τοπικής πολιτικής για τον τουρισμό. Έγινε προορισμός επισκεπτών χαμηλής εισοδηματικής στάθμης, απόρροια και του μέτριου επιπέδου παρεχομένων υπηρεσιών, αφού και σε επίπεδο υποδομών η περιοχή υστερεί.
Η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια, αποτελεί θέμα μόνο συνεδρίων και ημερίδων. Όπως άλλωστε ο θεματικός, εναλλακτικός, ποιοτικός κλπ τουρισμός και τόσα άλλα, ιδανικά ως θέματα εισηγήσεων και εκθέσεων ιδεών, αλλά ανύπαρκτα σε επίπεδο τουριστικής πρακτικής. Κι όσο αυτά παραμένουν θεωρητικά ζητούμενα, ο Στρυμονικός κόλπος θα συνεχίσει να διαχειρίζεται τη μιζέρια του φτηνού μαζικού τουρισμού και να βουλιάζει στις αντιφάσεις του.
Αρχικό κείμενο Ρένα Παυλάκη που δημοσιεύθηκε στο proodos.net
Μετατροπή αρχικού κειμένου Νικ
Είναι πολλοί οι λόγοι που ο ελληνικός τουρισμός πάει πολύ καλά. Η Ελλάδα έγινε ανταγωνιστική στις τιμές της, ενώ πολλές γειτονικές χώρες βρίσκονται σε κρίση. Τώρα όμως παρατηρούνται ορισμένα φαινόμενα τα οποία ενδέχεται να πλήξουν την εικόνα της χώρας, προκαλώντας μακροπρόθεσμες παρενέργειες. Ξενοδοχεία και εστιατόρια αυξάνουν τις τιμές τους σε υπερβολικό βαθμό, χωρίς αυτό να δικαιολογείται από ανάλογη αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρουν. Θα ήταν λάθος να δει ο κλάδος του τουρισμού τη φετινή άνοδο σαν μια ευκαιρία για «αρπαχτή». Η ζημιά θα είναι μεγάλη.
Μια ζωή έτσι λειτουργεί ο Τουρισμός στην Ελλάδα.
Η ευκαιρία, της αρπαχτής, της προχειρότητας, της μετριότητας και της εκμετάλλευσης χωρίς καμία προϋπόθεση δημιουργίας κάποιας σωστής βάσης.
Αποτέλεσμα, να δίνεται αξία στον φραπεδάτο αραχτό Βούλγαρο στην παραλία που με 5 ευρώ την βγάζει όλη μέρα, και όσο για το φαγητό, το φέρνει και αυτό απο την χώρα του.
Ο Έλληνας, επί χρόνια υποτιμημένος…..
Φυσικά εκτός των εξαιρέσεων…. των σωστών επαγγελματιών που δυστυχώς είναι μειοψηφία…