Οι ψαράδες της Βόλβης

Δημιουργήσαμε αυτήν την κατηγορία άρθρων για να καταγράψουμε προφορικές παραδόσεις,  αναμνήσεις και αφηγήσεις που αφορούν την περιοχή του Δήμου Βόλβης αλλά και των γειτονικών περιοχών.

Ξεκινάμε με τον κ. Γιώργο Αδάμου Αδαμίδη (Σόχαλης) τον οποίο ευχαριστούμε και δημόσια για την άδεια αναδημοσίευσης:

Σήμερα θα συνεχίσω την αφήγηση για τους ψαράδες της λίμνης Βόλβης. Θα σας αναφέρω ποιοι ήταν οι ιδιοκτήτες των εργαλείων για τον γρίπο:

• Ο μπάρμπα Τάσος Μακρής, που είχε 2 γρίπους και απασχολούσε το λιγότερο 16 άτομα για να το δουλέψουν. Για κάθε γρίπο χρειαζόταν μια μαούνα και ένα ψαροκάραβο. Eυχαριστώ τον εγγονό του Τάσου Μακρή, Τάσο  που μου έστειλε τις παρακάτω 2 φωτογραφίες:

• Γρίπο είχαν ο Πασχάλης Τζιάρας, ο Δημήτριος Γκότσης, ο Αθανάσιος Kεκλίκηςή Περδικάρης, ο Δημήτριος Σωτίδης, ο Γιώργος Κυρατζάκος, ο Ζαχαρίας Παστέλας και άλλοι.  Αυτοί από το Σοχό που είχαν τον πρώτο λόγο στη λίμνη. Ορισμένοι άλλοι ήταν από το Λαινά και τον Ασκό.

Τα ψάρια έβγαιναν δημοπρασία και τα έπαιρναν οι αγοραστές. Ανάλογα με τα ψάρια πληρωνόταν και ο φόρος στο κράτος.

Οι εργάτες του γρίπου δεν έπαιρναν μεροκάματο, αλλά ποσοστά ανάλογα την ψαριά που βγάζανε από τα έσοδα της εβδομάδας. Τα μισά έσοδα ήταν του ιδιοκτήτη και τα άλλα μισά τα μοιράζονταν οι εργάτες. Διπλό μερτικό έπαιρνε ο καπετάνιος. Από τους καπεταναίους θυμάμαι τους Μήτσο και Τριαντάφυλλο Μακρή που ήταν λεβέντες, τον Άγγελο Γλαβίνα, το Τζότζιο Γκότση, το Δημήτριο Σωτίδη κτλ.

Το ψάρεμα γινόταν όλη τη νύχτα και το πρωί βγαίνανε.  Απλώνανε το γρίπο να στεγνώσει για να είναι έτοιμος για το βράδυ και ο μάγειρας του πληρώματος μαγείρευε τον «ταβά» με τα καλύτερα ψάρια που βγάζαμε. Σε ένα μεγάλο ταβά που βάζανε 10-15 κιλά ψάρια και όταν ετοιμαζόταν έτρωγαν όλοι μαζί. Πιάτα και τέτοιες πολυτέλειες δεν υπήρχαν και έτρωγαν όσο ήθελε ο καθένας.

Αυτά σχετικά με το ψάρεμα με το γρίπο. Το προσωπικό, τους εργάτες, τους έλεγαν ο «ταιφάς».

Άλλοι τρόποι ψαρέματος ήταν τα δύχτια, το αγγίστρι, τα νταούλια και το νταιλιάνι, που το χρησιμοποιούσαν το Μάιο μήνα για τη λιπαριά, που γινόταν παστή.

Αυτά εν ολίγοις για το ψάρεμα των ψαριών για να πάρουν μια γεύση οι νέοι που γι αυτούς είναι όλα παράξενα.
Γιώργος Αδάμου Αδαμίδης  (Ο  Σόχαλης) 

Ιστοσελίδα : http://sohalis.wordpress.com