Ο αντι-gold, οι υπερ-gold και το γιοφύρι της συμφιλίωσης
Διαβάσαμε σχεδόν όλοι ότι συνελήφθη το απόγευμα της Τρίτης (5/8) στη Χαλκιδική, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Πολυγύρου, ένας άνδρας ηλικίας 43 ετών, για καλλιέργεια δενδρυλλίων κάνναβης.
Την είδηση αυτή την έκανε άρθρο η Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/2014/08/skouries_8.html
Θα καταθέσω μερικές απόψεις για την παραπάνω δημοσίευση.
Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που αρχίζει το άρθρο με βάζει σε σκέψεις για το τι προσπαθεί να περάσει ο αρθρογράφος και ιδιαίτερα, με τον τρόπο που θέλει να το περάσει.
Πρώτη φράση: «Σύλληψη ενός πολύ γνωστού πολέμιου της μεταλλευτικής». Να υποθέσω δηλαδή ότι αν ήταν υπέρμαχος της μεταλλευτικής, δεν υπήρχε περίπτωση να καλλιεργούσε κάνναβη? Ή να υποθέσουμε ότι αν ήταν γνωστός υπέρμαχος της μεταλλευτικής δεν θα είχε γραφτεί το άρθρο?
Ο καλλιεργητής έκανε, ότι έκανε εν γνώσει του, γνωρίζοντας το ότι θα συλληφθεί, και συνεπώς έκανε τις επιλογές του. Από την άλλη, σε τέτοιες μικρές κλειστές κοινωνίες όλοι γνωρίζουν το τι συμβαίνει. Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, ακόμα και η αστυνομία. Μην κοροϊδευόμαστε. Οτιδήποτε άλλο ειπωθεί είναι υποκριτικό και είναι απλώς να χαμε να λέγαμε.
Στην ερώτηση που θέτει ο αρθρογράφος της Πρωτοβουλίας «που πάει η κοινωνία και τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;» η απάντηση είναι μία… τον κόσμο που καταντήσαμε εμείς μπουρδέλο. Τον καταντήσαμε μπουρδέλο με την ανοχή μας σε τέτοια φαινόμενα, που ενώ γνωρίζαμε σιωπούσαμε. Τον καταντήσαμε μπουρδέλο ξεπουλώντας για 5 δεκάρες την χώρα και το μέλλον τους. Τoν καταντήσαμε μπουρδέλο γιατί ποτέ στην ζωή μας δεν ψηφίζαμε τους άξιους, αλλά το συμφέρον, το ρουσφέτι και την λαμογιά. Αυτό είναι λοιπόν το μέλλον της νέας γενιάς και όλα τα άλλα είναι απλώς ζάχαρη άχνη πάνω στο κέικ.
Είναι όμως ευχάριστη έκπληξη η «ενωτική προτροπή» των υπέρμαχων των μεταλλείων αλλά και ταυτόχρονα βάζει και σε σκέψεις τον απλό αναγνώστη του κειμένου. Γίνεται αντιληπτή η προτροπή όλων των Συλλόγων, Σωματείων κλπ να ασχοληθούν με την εκστρατεία ενάντια στα Ναρκωτικά ως μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού τους ενάντια στον αγώνα των μεταλλείων. Άρρωστη και πονηρή σκέψη ίσως, αλλά αυτό περνάει από το μυαλό μου.
Υπάρχουν φορείς που ασχολούνται με ενημερωτικές δράσεις ενάντια στα ναρκωτικά, φορείς υπουργείων, Δήμων, Σχολεία, Σύλλογοι, εφημερίδες, τηλεόραση, έντυπα. Δεν προέκυψε το πρόβλημα των ναρκωτικών ξαφνικά. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο δεν αλλάζει η κοινωνία. Για να αλλάξει η κοινωνία, θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς.
Δημήτρης Ζαχαρόπουλος
Ευχαριστούμε για τη φιλοφρόνηση και για το γεγονός ότι μπήκατε στη διαδικασία να ερμηνεύσετε τις… προθέσεις αυτής.
Είναι απόλυτα κατανοητή τόσο η αμφιβολία όσο και η δυσπιστία που γεννήθηκε μέσα σας. Και εμείς στη θέση σας ίσως να λειτουργούσαμε κατά τον ίδιο τρόπο.
Όμως αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν μπορεί να υλοποιηθεί η κοινωνική γεφύρωση όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Κρίνουμε τους πάντες χωρίς να κάνουμε αυτοκριτική πρώτα στον εαυτό μας.
Αυτή είναι όμως η άποψη σου και η ερμηνεία σου και είναι σεβαστή, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τα ελατήρια αυτής της ανάρτησης.
Όταν έχεις λύσει το οικονομικό σου πρόβλημα με οποιονδήποτε τρόπο, έχεις και την πολυτέλεια και τον χρόνο να συντηρείς και το αγωνιστικό σου προφίλ… Να «αγωνίζεσαι» για να σώσεις το «περιβάλλον και το μέλλον των παιδιών μας». Άσχετα αν καλλιεργείς και πουλάς ναρκωτικά που πιθανότατα καταλήγουν και σε αυτά τα ίδια τα παιδιά μας…Think about it…
Πολίτες Αριστοτέλη
Ας αφήσουμε την κοινωνική γεφύρωση σ ολόκληρη την Ελλάδα και ας ασχοληθούμε λίγο με την περιοχή μας.
Το γνωρίζουν όλοι πως οι κάτοικοι της περιοχής μας τεχνηέντως ή όχι έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Κάποιοι δεν γνωρίζουν τον λόγο αλλά και κάποιοι φανατίζουν ώστε να υπάρχει αυτή η διαμάχη και ο διαχωρισμός για διάφορους λόγους.
Νομίζω πως όλοι μας θέλουμε μια κοινωνία ενωμένη και αγαπημένη αλλά αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί ούτε μέσα από άρθρα ούτε μέσα από σχόλια τα οποία κυρίως δυναμιτίζουν το κλίμα.
Μία σκέψη λοιπόν είναι να γίνει μια συγκέντρωση σε ουδέτερο έδαφος και με διάφορους ομιλητές την οποία θα επιμεληθούν εκπρόσωποι και των δύο πλευρών. Σκοπός να είναι η πλήρη ενημέρωση και οι τρόποι ή οι λόγοι που δεν θα ζημιώσει κανένας επαγγελματικά.
Με χαρά διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μια μεγάλη απόσταση ανάμεσα στο πρώτο ερμηνευτικό σχόλιο σας επι της αναρτήσεως μας και το δευτερο που απαντά επί του σχολίου μας.
Κατά τη γνώμη μου, η ειδοποιός διαφορά έγκειται στη χρήση αυτοκριτικού λόγου, από τη μεριά σας. Ένός λόγου που αν εδραιωθεί εκατέρωθεν θα συμβάλλει τα μέγιστα έτσι ώστε σκέψεις και προθέσεις με στόχο την επίτευξη μιας μίνιμουμ προσέγγισης να γίνουν σύντομα πράξεις για μια βιώσιμη κοινωνική συμφιλίωση στην ευρύτερη περιοχή συμπεριλαμβανομένης και της δικής σας, αν και δεν την αφορά άμεσα το ζήτημα, αλλά έμμεσα.
Ανεξάρτητα με το τι θα γίνει με το μεταλλευτικό, που όλοι ευχόμαστε να αμβλυνθούν οι χρόνιες οξύτητες με καλή πίστη και διάθεση, νομίζουμε ότι θα συμφωνήσετε και εσείς ότι τα ναρκωτικά και η καταπόλεμηση τους είτε σε τοπικό είτε πανελλαδικό επίπεδο είναι ένα θέμα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης καθώς εξαιτίας των καταστρέφονται καθημερινά εκατοντάδες νέοι άνθρωποι μαζί με τις οικογένειες τους.
Αλίμονο μας ως κοινωνία αν ένωση των δυνάμεων μας για την καταπολέμηση αυτού του δεινού εξαρτάται από τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές…
Αν αυτό αποτελεί αναγκαία προυπόθεση τότε συγνώμη που θα το πούμε, αλλά δε μας σώζει τίποτα ως κοινωνία.
Η πορεία μας προς την αυτοκαταστροφή μας δεν επιδέχεται βελτιωτικών αλλαγών και παρεμβάσεων… καθ’ότι είναι το πιθανότερο και αυτές οι προσπάθειες να εκληφθούν από εκείνους που αγαπούν τις διαιρέσεις ως απόπειρες αποπροσανατολισμού. Επομένως, το μόνο πράγμα που θα επωφεληθεί από τέτοιες συνθήκες είναι το προυπάρχον και αγεφύρωτο κοινωνικό χάσμα.
https://volvipress.gr/οι-τεχνικές-χειραγώγησης-και-ο-ρόλος-τ/
Αγαπητέ Πολίτη Αριστοτέλη
Είναι ευχάριστο που γίνεται κατανοητή η αμφιβολία και η δυσπιστία που γεννήθηκε μέσα μου, μιας και με βγάζει από την ανάγκη να εξηγήσω λεπτομερώς τι με οδηγεί εκεί.
Δεν μπορώ να γνωρίζω το πώς θα λειτουργούσατε στην θέση μου, μιας και δεν είστε στην θέση μου.
Ο λόγος που δεν μπορεί να υλοποιηθεί η κοινωνική γεφύρωση δεν είναι η δυσπιστία μου και η αμφιβολία που φωλιάζει μέσα μου , αλλά η στάση και τρόπος σχολιασμού στα δημοσιεύματα σας, εναντίων των Αντι Gold δημοτών, που στηρίζουν με τις δυνάμεις τους τον αγώνα για το δίκαιο τους(κακώς κατ εσάς, μιας και είστε υπέρ Gold.
Συνεπώς για ποια γεφύρωση ομιλεί ο προτείνων αυτής, την στιγμή που όλο αυτό το διάστημα ήτο ‘’πολέμιος’’ των αντι Gold, χωρίς καν να προσπαθήσει να εντρυφήσει – κατανοήσει τις ανησυχίες των ανησυχούντων?
Και εδώ ακριβώς έρχεται η υλοποίηση της επόμενης φράσης σου ‘’Κρίνουμε τους πάντες, χωρίς να ασκούμε πρώτα την αυτοκριτική μας.
Όσο λοιπόν εσείς αδυνατείτε να αφουγκραστείτε τις ανησυχίες συντοπιτών μας, δεν μπορώ να εκλάβω την οποιαδήποτε ‘’προσπάθεια κατεύθυνσης γεφύρωσης’’ εκ του αγαθού εκ μέρους σας, και δεν φταίω εγώ σε αυτό.
Όμως πολύ σωστά το θέτετε και συμφωνώ μαζί σας πώς αν εφαρμόσεις τον αυτοκριτικό λόγο πρώτος δίνοντας το παράδειγμα προς μίμηση ίσως μπορέσουμε να συμβάλουμε στην τελική προσέγγιση των αντιμαχομένων πλευρών αμβλύνοντας ίσως τις διαφορές σε μία κοινή προσπάθεια κατανόησης των δι-μερών προβλημάτων αμοιβαία, μπαίνοντας στο πετσί του άλλου.
Δεν θα εισέλθω στο να αναλύσω το πρόβλημα των ναρκωτικών, το οποίο έχει βαθιές κοινωνικές προεκτάσεις.
Αιτίες – ανεργία, έλλειψη απασχόλησης, έλλειψη οράματος, έλλειψη κράτους, εύκολο κέρδος, έλεγχος της μάζας μετατρέποντας την σε ελεγχόμενη κλπ….
Γνωρίζετε φυσικά ότι πάντα πιάνονται τα ψαράκια, τα αρρωστάκια , και οι έμποροι , οι ευυπόληπτοι πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας που τα εμπορεύονται, πάντα μένουν απέξω εξαγοράζοντας τους πάντες, και κυκλοφορόντας με τα πολυτελέστατα αυτοκίνητα μεταξύ μας.
Πολλές φορές οι περισσότεροι τους ξέρουν κιόλας, και γίνονται συνένοχοι καλύπτοντας τους, μέχρι να χτυπήσει το πρόβλημα την πόρτα.
Δεν υπάρχουν μεταξύ μας ιδεολογικές διαφορές , ούτε πολιτικές, και αν αυτό καταλάβατε , είστε λάθος.
Απλά έχουμε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων.
Για να σας ξεκαθαρίσω κάτι, εγώ προσωπικά αντιλαμβάνομαι την αγωνία της επιβίωσης των εργαζομένων κατοίκων που αποτελούν το προσωπικό της εταιρίας.
Δεν τους καταδικάζω, δεν τους κατακρίνω, είναι θέμα επιβίωσης, είναι δύσκολο να βρεις σήμερα το καθημερινό πιάτο φαγητού για τα παιδιά σου.
Υπάρχει και το όμως…. όσον αφορά την εταιρία.
Αν υπήρχαν συμβολαιακές δεσμεύσεις μεταξύ κράτους – εταιρίας για
Δέσμευση στην προστασία του περιβάλλοντος από την μόλυνση, των εδαφών.
Αποκατάσταση της φυσικής κατάστασης της περιοχής μετά την πάροδο του έργου.
Δέσμευση και τήρηση όλων των κανόνων ασφαλείας ως οφείλεται στην μεταφορά τοξικών.
Δεν νομίζω να είχε κανείς αντίρρηση για την λειτουργία της εταιρίας.
Δεν υπάρχουν.
Συνεπώς η μόνη άμυνα σε όλα αυτά είναι η των κατοίκων αρνητική στάση