Η Αμφίπολη στην εποχή του Διαδικτύου: Το μνημείο που διεγείρει τη φαντασία των συνωμοσιολόγων

Παρά το γεγονός ότι οι ανασκαφικές έρευνες είναι ακόμη υπό εξέλιξη και τα τελικά συμπεράσματα θα αργήσουν να βγουν, το μνημείο της Αμφίπολης κατάφερε να καθηλώσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον και, όπως ήταν αναμενόμενο, να εξάψει τη φαντασία των απανταχού συνωμοσιολόγων.

Σε μια εποχή όπου το Διαδίκτυο «κυριαχεί» και τα social media έχουν γίνει «άρμα» μεταφοράς απόψεων και θεωριών, ήταν αναμενόμενο να εμφανιστούν εκατοντάδες (ίσως και περισσότεροι) «ειδικοί» που γνωρίζουν την «απόλυτη αλήθεια» για τον τύμβο Καστά.

Κι ενώ οι μετριοπαθείς μη ειδικοί αρκούνται σε υποθέσεις για την ταυτότητα των κατασκευαστών του τάφου ή τη διερεύνηση πιθανών συσχετισμών με τον Μέγα Αλέξανδρο, την οικογένεια και τους απογόνους του, στο Διαδίκτυο κυκλοφορούν αμέτρητες εκδοχές πολύ πιο ευφάνταστων σεναρίων.

Οπως αναφέρει η «Καθημερινή» εάν κάποιος πατήσει σε μια μηχανή αναζήτησεις λέξεις όπως «Αμφίπολη, η αλήθεια» θα εμφανιστούν μπροστά του εκατοντάδες χιλιάδες αποτελέσματα η πλειονότητα των οποίων ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα.

Μακράν πιο δημοφιλής μεταξύ των χρηστών του Ιντερνετ αποδεικνύεται η θεωρία σύμφωνα με την οποία τα σημαντικότερα ευρήματα της ανασκαφής αποκρύπτονται συνειδητά από τους αρχαιολόγους και την κυβέρνηση, πιθανότατα κατόπιν εντολής της τρόικας, της Γερμανίας ή… του διεθνούς «ανθελληνικού λόμπι». Και πώς αλλιώς να εξηγηθεί η «εξαφάνιση» των κινητών ευρημάτων -ανάμεσά τους, χρυσά νομίσματα, κοσμήματα και μαρμάρινες επιγραφές, που δεν αποκλείεται να βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό- αλλά και τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας στον χώρο της ανασκαφής -φήμες κάνουν λόγο ακόμα και για την παρουσία αλεξιπτωτιστών και κλιμακίου της ΕΥΠ- όπως και τα κομμένα χέρια των Καρυατίδων -τι κρατούσαν άραγε;- ή η ημερομηνία Αυγούστου στα σκίτσα των Σφιγγών, τα κεφάλια των οποίων ανακαλύφθηκαν τον Αύγουστο;

Ποιος είναι ο στόχος της πλεκτάνης; Φυσικά η περαιτέρω «αποδυνάμωση του φρονήματος των Ελλήνων», οι οποίοι, σε διαφορετιοκή περίπτωση θα έβρισκαν το «χαμένο τους κύρος», μια διέξοδο από την κρίση ή ένα έναυσμα για να εξεγερθούν ενάντια στους «ξένους κατακτητές», αναλόγως με την οπτική γωνία. Παράλληλα, η αποκάλυψη του μυστικού του τάφου θα στεκόταν εμπόδιο στα σχέδια παραχώρησης της Μακεδονίας -ως όνομα ή γεωγραφική έκταση, αυτό δεν αποσαφηνίζεται- στη FYROM με τις ευλογίες των ΗΠΑ. Αντιθέτως, αν το μνημείο ταυτιζόταν με τον τάφο του Αλεξάνδρου, το «ψευδοκράτος των Σκοπίων θα διαλυόταν εντός 15 ημερών».

Βέβαια, οι συνωμοσιολόγοι μπορούν πάντα να διανθίζουν τις απόψεις τους με πλήθος «αποκαλυπτικών» στοιχείων συνδέοντας την Αμφίπολη με άσχετα, φαινομενικά γεγονότα, όπως η επίσκεψη της Αμάν Αλαμουντίν στον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης και η έρευνα στο ναυάγιο των Αντικυθήρων.

Και όπως πάντα πρέπει να «κλείνει» ένα τέτοιο κείμενο, οι επίλογοι είναι γεμάτοι υπαινιγμούς και αναπάντητα ερωτήματα που ενθαρρύνουν τον αναγνώστη να συμπληρώσει τα κενά χρησιμοποιώντας τη «λογική» του.
Σε μια διαφορετική εκδοχή της προηγούμενης θεωρίας, οι αρχαιολόγοι γνώριζαν εξαρχής πως η ανασκαφή του τύμβου δεν θα οδηγούσε σε σημαντικές ανακαλύψεις, ακολούθησαν όμως τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, που επιθυμούσε να δημιουργήσει έναν «αντιπερισπασμό», στρέφοντας την προσοχή του κοινού μακριά από τις προωθούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι της Αμφίπολης φαίνεται ότι ξεπουλούν τη γη τους σε ξένους επενδυτές, που έχουν αντιληφθεί τις δυνατότητες τουριστικής εκμετάλλευσης του τύμβου και καταφθάνουν στην περιοχή κουβαλώντας βαλίτσες με χρήματα.