Η πολιτική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ που συνοψίζεται στο αξίωμα «αυτοί δεν είναι ψηφοφόροι μας, άρα δεν μας ενδιαφέρουν» είναι γνωστή και εφαρμόστηκε σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας.

Η έντονη λαϊκή αποδοκιμασία για το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και το άγχος της επερχόμενης εκλογικής ήττας φαίνεται να αναβαθμίζουν την πολιτική απρέπεια σε επικίνδυνο εθνικό διχασμό. Η άποψη που διατύπωσε ο κ. Τσίπρας ενώπιον ξένων ηγετών και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι όσοι αντιδρούν στο ξεπούλημα της Μακεδονίας είναι «ακροδεξιοί λαϊκιστές», αλλά η συμφωνία «υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των ανθρώπων που μπορούν να σκέπτονται και να ασκούν κριτική με το μυαλό τους» ξεπερνά κάθε όριο πρόκλησης. Κατά τη γνώμη του πρωθυπουργού, όποιος δεν συμφωνεί μαζί του όχι μόνο είναι εναντίον του αλλά και ακροδεξιός με χαμηλό δείκτη ευφυΐας!

Είναι γεγονός ότι οι Συριζαίοι όπου και να εμφανιστούν το τελευταίο διάστημα «αποθεώνονταν» από τα πλήθη. Η Καφαντάρη έφαγε την πίτα της αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει κακήν κακώς από την εκδήλωση των Ποντίων στο Περιστέρι, ο Τζανακόπουλος στο Ηράκλειο της Κρήτης αποδοκιμάστηκε ω «προδότης» και «κολαούζος της Μέρκελ», στις Σέρρες ο Παπαδημούλης έπεσε σε μπλόκο και είναι βέβαιο ότι όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες θα γίνονται ανά την Ελλάδα δεκτοί με μεγάλο… ενθουσιασμό.

Ήρθε η ώρα ο Τσίπρας να εισπράξει τα αποτελέσματα των επιλογών του, αλλά λίγη ψυχραιμία δεν βλάπτει. Από τη Μεταπολίτευση και μετά όλοι οι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί χρησιμοποίησαν στην αρχή και στο τέλος της θητείας τους ένα κλισέ: «Θα είμαι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων». Είτε το πίστευαν είτε όχι, κατανοούσαν την ανάγκη της εθνικής ενότητας και της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Ο Αλέξης είναι ο μόνος που επέλεξε να απευθύνεται, να συνομιλεί και να αποφασίζει όχι για ολόκληρο τον λαό, αλλά μόνο για εκείνους που τον ψήφισαν ή πιστεύει ότι θα τον ξαναψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.

Στην αρχή στράφηκε κατά της μεσαίας τάξης. Κατασυκοφάντησε ως προνομιούχους του μικροεπαγγελματίες και όσους είχαν μισθό ή σύνταξη πάνω από 1.000 ευρώ, προσδίδοντας ταξικά χαρακτηριστικά σε αυτή την αντιπαράθεση και καλλιεργώντας το μίσος των ακόμη χαμηλότερων στρωμάτων. Όταν φτωχοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έπεσαν στα 360 ευρώ και οι συντάξεις στα 700, άρχιζε να μοιράζει κοινωνικό μέρισμα και αύξηση στον κατώτατο μισθό. Κοινωνικό μέρισμα που προέκυψε από την άγρια φορολόγηση των μεσαίων στρωμάτων και αφού αναβλήθηκαν για το απώτερο μέλλον οι επιστροφές φόρου σε εκείνους που τη δικαιούνται. Πάνω τους στήριξε τη δήθεν κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά «αυτοί δεν είναι ψηφοφόροι».

Αντίθετα υποστηρίχθηκαν και τακτοποιήθηκαν αφανώς οι περισσότεροι από τους μεγάλους επιχειρηματίες. Παράδειγμα οι καναλάρχες που δήθεν θα πλήρωναν 240 εκατ. ευρώ για τις άδειες, αλλά τελικά επιδοτήθηκαν με μείωση του φόρου της τηλεοπτικής διαφήμισης από 20% στο 5% (κέρδισαν 58 εκατ. ευρώ), το ετήσιο κόστος των αδειών περιορίστηκε στα 3,5 εκατ. και τελικά καταβλήθηκε μία δόση και η επόμενη αναβλήθηκε για… μετά τις εκλογές. Προφανώς οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών ανήκουν στου «έξυπνους» που στηρίζουν τις πολιτικές της κυβέρνησης με το αζημίωτο.

Ίδια διχαστική πολιτική για τους άριστους στην εκπαίδευση, όσους θέλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και στην Ελλάδα, όσους επιθυμούν την ασφάλεια στα σπίτια και τους δρόμους, τους Έλληνες του εξωτερικού που επιθυμούν να ψηφίζουν στις εκλογές. Στη λογική της σημερινής κυβέρνησης δεν υπάρχει δίκαιο και σωστό. Δεν υπάρχει καν ανοχή στην αντίθετη άποψη. Υπάρχει μόνο το «εμείς και οι άλλοι». Και οι «άλλοι» αλλάζουν κάθε φορά ανάλογα με το κομματικό συμφέρον που διασφαλίζει την παραμονή στην καρέκλα.

Τον Ιούνιο του 2016 ο κ. Βούτσης όταν χρειάζονταν τις ψήφους της Χρυσής Αυγής για να περάσει η απλή αναλογική από αυτές τις εκλογές δεν είχε κανένα πρόβλημα να ομολογήσει ότι «στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι»! Με χαρά κυβέρνησε ο κ. Τσίπρας τέσσερα χρόνια με τον Καμμένο, δέχτηκε και υπουργοποίησε την Παπακώστα και έβαλε στο ράφι τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Τώρα όποιος έχει αντίθετη άποψη για τη Συμφωνία των Πρεσπών καταγγέλλεται ως «ακροδεξιός», «φασίστας» ή «ηλίθιος».

Δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο μετράνε την εξυπνάδα του λαού στο Μέγαρο Μαξίμου. Στήριξαν όμως τα «Κίτρινα Γιλέκα» στη Γαλλία κατά του Μακρόν, ενώπιον του οποίου τώρα ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε το 70% των Ελλήνων ότι δεν έχει μυαλό. Δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάλογα με τι μικροπολιτικές επιδιώξεις. Για το θέμα της Μακεδονίας η κυβέρνηση δεν τόλμησε να κάνει δημοψήφισμα και έτσι δεν μπόρεσε να μάθει τελικά τι ποσοστό του ελληνικού λαού είναι ηλίθιοι.

Μπάμπης Κούτρας

protothema.gr